Μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις για την μιζέρια μας και για το πώς έχουμε την απαίτηση να πάμε μπροστά με σχεδιασμούς όπου την πάρει.
Βλέπετε περνάει στα ψιλά ότι φτιάξαμε ένα τεράστιο λιμάνι με υποδομές στα Μεστά, αλλά προς το παρόν και μάλλον στο απώτερο μέλλον, με τα μυαλά που κουβαλάμε εξυπηρετεί… ανεμότρατες.
Στη φωτογραφία φαίνεται μόνο μια υποδομή. Αυτό το τεράστιο στέγαστρο επιβατών, που εξυπηρετεί τον… κανέναν. Για την ακρίβεια ένα από τα στέγαστρα, γιατί ο σχεδιασμός του Λιμανιού προβλέπει ταυτόχρονο δέσιμο επιβατικών πλοίων και κρουαζιερόπλοιων.
Την ίδια ώρα για ένα δείγμα στεγάστρου, που έχουμε φτιάξει στο Λιμάνι της Χίου, χρειάστηκε να ταξιδέψει στην Αθήνα ο Πρόεδρος του Λιμενικού ταμείου, για να λάβει την τελική έγκριση κατασκευής από το Κεντρικό αρχαιολογικό Συμβούλιο!
Αυτά τα ολίγα με τη ζωή να συνεχίζεται και κυρίως κανείς να μην πληρώνει. Γιατί όλα τούτα κάποιοι τα σχεδίασαν και γιατί αν μαζί με την διαλυμένη Ελλάδα δεν ήταν χύμα στο κύμα και η Ευρωπαϊκή Ενωση, κάποιος θα ζήταγε λογαριασμό, για πακτωλό χρημάτων, που έχει δαπανηθεί για έργα, που έχουν αφεθεί να γίνουν φαντάσματα.
