«Ο Πούτιν έχασε το δίκιο του, που είναι η ανασφάλεια της Ρωσίας από την περικύκλωση της χώρας του από 30 χώρες του ΝΑΤΟ και 750 μικρές και μεγάλες Αμερικανικές βάσεις, οι οποίες ξεκινούν από την Ισλανδία και καταλήγουν στην Ιαπωνία. Όμως, με την εισβολή στην Ουκρανία, αντί εξαντλήσει όλα τα διπλωματικά μέσα (δηλαδή τη σύγκλιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ακόμη και τον συμβολικό βομβαρδισμό ενός ακατοίκητου κτιρίου στο Κίεβο, ακόμη και την… περικύκλωση της αμερικανικής πρεσβείας στην Μόσχα από τον ίδιο επικεφαλής του υπουργικού του συμβουλίου ) έγινε κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου, αφού οι βομβαρδισμοί του έχουν σκοτώσει πάνω από 150 παιδιά!».
Αυτά λέει μεταξύ άλλων ο Κώστας Μαρδάς σε συνέντευξή του για τον πόλεμο της Ουκρανίας στον Γιάννη Τζούμα, που θα μεταδοθεί την Πέμπτη στις 7.00 και στις 11.00 μ.μ. στην εκπομπή "Αυτοπροσώπως" στην Αλήθεια ΤV.
Ο Χιώτης δημοσιογράφος στην Αθήνα, με αφορμή την έλευσή του στο χωριό του Θολοποτάμι για το Πάσχα, δίνει ξεχωριστές διαστάσεις στο μέγα αυτό γεγονός που απειλεί την ειρήνη όχι μόνο στην Ευρώπη.
Η αναφορές του στον Ρώσο Πρόεδρο είναι ιδιαίτερα επικριτικές στο ζήτημα των πυρηνικών όπλων:
«Επιπλέον, με το να θέσει σε ετοιμότητα εκτόξευσης τους διηπειρωτικούς πυραύλους των 6.000 πυρηνικών κεφαλών αποτελεί τον υπ΄αριθμόν 1 κίνδυνο για την ανθρωπότητα… Και αν ο πλανήτης δεν είναι σήμερα στα πρόθυρα ολοκαυτώματος, οφείλεται στη σύνεση του Αμερικανού Προέδρου Μπάϊντεν, ο οποίος αρνήθηκε να απαντήσει με ανάλογη ετοιμότητα των 5.500 πυρηνικών κεφαλών».
Μέσα στην συνεχώς εντεινόμενη πολεμική αναμέτρηση προσδιορίζει μια προοπτική ύφεσης:
«Για να μην φθάσουμε σε περαιτέρω κλιμάκωση, που μπορεί να παρασύρει τους δύο συνασπισμούς σε άμεση σύγκρουση, ο μόνος δρόμος είναι -αν όχι αύριο, τουλάχι στον μεθαύριο- να συναντηθούν Μπάϊντεν - Πούτιν, ώστε να ξεκινήσουν μια συζήτηση για αμοιβαία μείωση των συμβατικών και πυρηνικών τους δυνάμεων».
Εξηγεί γιατί οι πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας αγάπησαν τόσο πολύ τον πρώην εχθρικό τους Συνασπισμό:
«Φυσικά, κάθε πρώην κομμουνιστική χώρα έχει απόλυτο δικαίωμα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, καθώς έχει υποφέρει από τον ρώσικο εθνικισμό και τον Σταλινισμό, αλλά δεν δικαιούται να εξοπλίζεται εις βάρος της Ρωσικής ασφάλειας».
Ο Κώστας Μαρδάς, στο τέλος της ανάλυσης του, έβγαλε από τα χαρτιά του και έδειξε ένα ιστορικό φύλλο της σοβιετικής εφημερίδας ΠΡΑΒΝΤΑ (Αλήθεια) με ημερομηνία 20 Οκτωβρίου 1986, που είχε ρεπορτάζ του απεσταλμένου της στο Ρέκιαβικ της Ισλανδίας, όπου συναντήθηκε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρέηγκαν με τον Σοβιετικό ομόλογό του Γκορματσώφ και έθεσαν τέρμα στον Ψυχρό Πόλεμο, δρομολογώντας την Συμφωνία για τους Πυραύλους στην Ευρώπη. Μια Συμφωνία με την οποία καταστράφηκαν 450 πύραυλοι των ΗΠΑ και άλλοι τόσοι της Σοβιετικής Ένωσης, εξαλείφοντας τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου με επίκεντρο την Ευρώπη.
Για την περίπτωση να καθίσει στο σκαμνί ο Ρώσος Πρόεδρος, ήταν επιφυλακτικός:
«Έχουμε ανάγκη ενός νέου Ρέκιαβικ μεταξύ των σημερινών διαδόχων των μεγάλων ηγετών Ρήγκαν - Γκορμπατσώφ. Γι' αυτό θεωρώ λάθος μια ενδεχόμενη παραπομπή του Πούτιν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Άλλωστε, ουδείς Αμερικανός Πρόεδρος παραπέμφθηκε σε δίκη για τους χιλιάδες άμαχους νεκρούς σε 20 χρόνια βομβαρδισμών . Ούτε ο Κλίντον για τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας , ούτε ο Μπους για τον παράνομο πόλεμο κατά του Ιράκ, ούτε ο Ομπάμα για τον βομβαρδισμό της Λιβύης, μήτε ο Μπάϊντεν για το Αφγανιστάν όπου επανήλθαν οι Ταλιμπάν !».
Δίνοντας και άλλες διαστάσεις σε μέρες Αναστάσιμες έθιξε το ρόλο των Εκκλησιών:
«Δυστυχώς, καμιά θρησκεία και καμιά προσευχή δεν απέτρεψε τους πολέμους. Αντιθέτως, βλέπουμε ότι, στην πορεία της Ιστορίας, ο Χριστιανισμός - Καθολικός και Ορθόδοξος- με τους επικεφαλής τους ευλογούν τα όπλα, γεγονός που αποδεικνύει ότι oι ηγεσίες της Εκκλησίας έχουν αποδεχθεί τον εθνικισμό και τον κρατισμό, παρά τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Στην προκειμένη περίπτωση, οι Ρώσοι Ορθόδοξοι, με τις ευλογίες του Πατριάρχη Κύριλλου, σκοτώνουν Ουκρανούς Ορθόδοξους… εις το ‘Ονομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος!
Από την άλλη: Ευτυχώς που δεν τηρείται το Ευαγγέλιο της αγάπης προς τον εχθρό, γιατί ακόμη θα είχαμε τους Τούρκους στη Χίο…».
Ο Χιώτης δημοσιογράφος ανέφερε ότι, μετά την συνταξιοδότησή του, δημοσιογραφεί ως εθελοντής της ενημέρωσης, αφιερώνοντας ένα πλήρες οκτάωρο δουλειάς την ημέρα για την ενημέρωση του ελληνικού λαού.
Όχι ως αναλυτής, όπως είπε χαρακτηριστικά αλλά ως… διαλυτής ψευδαισθήσεων γύρω από τα γεωπολιτικά.
