Στο «ίδιο έργο θεατές» βρεθήκαμε για μια ακόμη φορά (στην Ικαρία) κατά τη συνεδρίαση του Π.Σ στη Λήμνο.
Τα θέματα της ημερήσιας διάταξης -πέντε τον αριθμό- καθαρά διαχειστικά θέματα που όπως αποδείχτηκε κατα την διάρκεια της συνεδρίασης δεν ακουμπούσαν στο ελάχιστο τον παλμό των προβλημάτων των κατοίκων της Λήμνου, προβλήματα τα οποία ωστόσο θίχτηκαν τόσο από τους παρευρισκόμενους φορείς όσο και από τους περιφερειακούς συμβούλους της Λαικής Συσπείρωσης και των άλλων παρατάξεων της αντιπολίτευσης.
Υπό την σκιά της παραίτησης του Επάρχου της Λήμνου, Άγγελου Βλάτα, απόρροια των ευθυνών της περιφερειακής αρχής στα οξυμένα προβλήματα της Λήμνου ο οποίος αναφέρθηκε απολογιστικά και κριτικά στα έργα την περίοδο της θητείας του, τα θέματα της υγείας, με αφορμή τον θάνατο ενός ακόμη ανθρώπου στη Χίο -όγδοο στη μακρά λίστα των αδικοχαμένων- εξ αιτίας των σοβαρών ελλείψεων στις μονάδες του ΕΚΑΒ, κυριάρχησαν στη συζήτηση που ακολούθησε.
Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαικής Συσπείρωσης αναφέρθηκαν αναλυτικά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημόσιες δομές υγείας, νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας με τις χρόνιες ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επικουρικοί γιατροί, απλήρωτοι εδώ και έναν περίπου χρόνο από τα επιδόματα της περιφέρειας, βιοποριστικό κίνητρο για την παραμονή τους στα νησιά της Περιφέρειας. Σε ερώτηση μας, η απάντηση που πήραμε ήταν ότι δεν προβλέπεται από τον νόμο η χορήγηση του επιδόματος στους επικαιρικους γιατρούς.Ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη σε’ ότι αφορά στην κατασταση της υγειονομικής φροντίδας στη Λήμνο, ήταν η παρέμβαση και το υπόμνημα που κατέθεσε ο Πρόεδρος του Τμήματος της ΑΔΕΔΥ ΛΗΜΝΟΥ και δημοτικός Σύμβουλος, Κώστας Μαδυτινός.
Θίχτηκε επίσης η υποστελέχωση του Επαρχείου της Λήμνου όπως και όλων των διοικητικών υπηρεσιών της Περιφέρειας Β.Αιγαίου εξ αιτίας της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών της τοπικής διοίκησης από το κράτος, εις βάρος των ήδη εργαζομένων αλλά και της υλοποίησης έργων.
Από το κάδρο της έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης δεν ξέφυγαν τα θέματα της παιδείας και ιδιαίτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μαθητές και γονείς του σχολείου ειδικής αγωγής αλλά και τα άτομα με αναπηρία τα οποία διεκδικούν το αυτονόητο, την ισότιμη μεταχείρηση στην καθημερινότητα. Το δικαίωμα στην πρόσβαση στις καθημεριμενες τους μετακινήσεις, την επισκευή του σχολείου τους, καθώς και δημιουργία κέντρου δημιουργικής απασχόλησης. Το δικαίωμα να μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο στη θάλασσα χωρίς να υπάρχουν εμπόδια... όπως οι κακοσυντηρημένες ή κατεστραμένες ή ανύπαρκτες δίοδοι πρόσβασης. Έργα μηδαμηνού κόστους για την περιφέρεια, άκρως απαραίτητα όμως για τους συμπολίτες μας.
Εκτενείς επίσης ήταν οι αναφορές των συμβούλων της Λαικής Συσπέιρωσης για τη σημασία του φράγματος Κάσπακα, απαραίτητου έργου για την ύδρευση και άρδευση τόσο της ομώνυμης περιοχής όσο και της Μύρινας καθώς και για τη σημασία παρόμοιων έργων διαχείρησης των υδάτων προς όφελος των κατοίκων της Λήμνου.
«Να καταβληθεί άμεσα το μεταφορικό ισοδύναμο» τόνισαν μεταξύ άλλων οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαικής Συσπείρωσης το οποίο δεν έχει αποδωθεί στους δικαιούχους εδώ και ένα εξάμηνο και δημιουργεί ακόμη ένα οικονομικό αδιέξοδο κυρίως στους επαγγελματίες, αγρότες και κτηνοτρόφους και γενικότερα σε όλους τους κατοίκους των νησιών.
Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαικής Συσπείρωσης αναφέρθηκαν και στα μεγάλα προβλήματα των συγκοινωνιών και της επικοινωνίας των νησιών του Β. Αιγαίου με την ενδοχώρα, την επιτακτική μείωση του ΦΠΑ, την ακρίβεια στα καύσιμα και την ενέργεια που ταλανίζει τους κατοίκους των νησιών και διογκώνεται μερα τη μέρα προβλήματα που δεν άπτονται των αρμοδιοτητων της Περιφέρειας μπορούν όμως να διεκδικηθούν μέσα από δυναμικό αγώνα της κοινωνίας των νησιών και των διοικούντων και να υπάρξει αποτέλεσμα.
Αναφέρθηκαν επίσης, στις φαραωνικές επενδύσεις που σχεδιάζει η κυβέρνηση στη Λήμνο και άλλα νησιά του Β. Αιγαίου με την εγκατάσταση αιολικών και φωτοβολταικών πάρκων στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης», μιας ανάπτυξης που επιφυλάσσει ζοφερό και καταστροφικό μέλλον στα νησιά, τους κατοίκους και το περιβάλλον.
Τέλος για το ζήτημα του αναδασμού επεσήμαναν ότι αυτός πρέπει να γίνει υπό όρους, όπως κατοχύρωση των ιδιοκτησιών που δεν έχουν συμβόλαια τόσο στο κτηματολόγιο όσο και στον αναδασμό της γης, αναγνώριση τίτλων ιδιοκτησίας και εκτίμηση της αξίας της γης χωρίς να θίγονται τα συμφέροντα των αγροτών μπαινοντας στο ζύγι «κόστους οφέλους» για τους μεγαλοκτηματίες.