Του Άρες Μάρες
Αποζημίωση όχι μόνο για τον άφαντο Τούρκο πιλότο, που πριν δέκα χρόνια έπεσε στη θάλασσα σε αερομαχία με ελληνικό Μιράζ στα ανατολικά της Χίου, αλλά και αποζημίωση για τη Σφαγή της Χίου ζητούν οι Τούρκοι! Το Ξεκάρφωμα αποκαλύπτει τη ρηματική διακοίνωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών προς τον Έλληνα ομόλογό του:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Γραφείο Υπουργού
Εξοχότατε Κύριε Υπουργέ,
Επικαλούμενος το πρωτόκολλο Ανεξαρτησίας του Βασιλείου της Ελλάδας, το οποίο υπεγράφη εν Λονδίνω κατά την 3η Φεβρουαρίου του 1830 μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας αφ΄ενός, και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αφ΄ετέρου, δια της οποίας η χώρα σας ανεγνωρίσθη ως κυρίαρχη ηγεμονία αποσπασθείσα από την Υψηλή Πύλη, της οποίας διάδοχο κράτος αποτελεί η Τουρκική Δημοκρατία δι΄αποφάσεως της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνελεύσεως της 29ης Οκτωβρίου του 1923, έχω την τιμή να αιτηθώ χρηματική αποζημίωση δια τα έξοδα της καταστολής της εξέγερσης εις νήσο Χίο (Sakiz) η οποία έλαβε χώρα κατά το διάστημα από 30 Μαρτίου 1822 έως τας αρχάς του Ιουλίου του ιδίου έτους.
Αναλυτικά: Η αίτηση αποζημίωσης εδράζεται επί του τότε επικρατούντος Ιερού Κανόνος (Σαρία) σύμφωνα με τον οποίο -κατά δήλωση του διεξάγοντος την επιχείρηση επιβολής της τάξεως Βαχίτ Πασά - «το να κόβεις τα κεφάλια των αποστατών του θεϊκού βασιλείου (χαλιφάτου) είναι παρόμοιο με την αποκοπή των άγριων χόρτων όταν καθαρίζεις έναν αγρόν». Επιπροσθέτως, η αίτηση δικαστικής συνδρομής προς καταβολή επανορθώσεων βασίζεται εις το ιερό Κοράνι όπου αναφέρεται αυτολεξεί: «Όσοι καταδιώκουν τους πιστούς μουσουλμάνους και δεν μετανοούν, θα τιμωρηθούν με το καταστρεπτικό πυρ της Κολάσεως».
Εν προκειμένω, η αποστασία της ως άνω νήσου, η οποία απολάμβανε προνόμια αυτοδιοίκησης, ελευθερία θρησκείας, γλώσσας, εκπαίδευσης, καθώς και φορολογικές διευκολύνσεις των εμπορικών της πλοίων μετά τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, δια της οποίας τα ελληνόκτητα πλοία εδικαιούντο να πλέουν ακωλύτως υπό Ρωσική σημαία, δεν ημπορούσε να μείνει αναπάντητη εκ μέρους της Αυτοκρατορίας.
Ποιώντας χρήση του κυριαρχικού δικαιώματος διασφάλισης της ακεραιότητας του Χαλιφάτου και επί τη βάσει των δεσμεύσεων της Ιεράς Συμμαχίας –προδρόμου του σημερινού ΝΑΤΟ- ο πολυχρονεμένος Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β΄ εξέδωσε τον σχετικό Φετβά. Συνέβαλε δε στην έκδοση της σχετικής διαταγής, το κλάμα της Βασιλομήτορος Βαλιδέ Χανούμ, η Μεγαλειότητα της οποίας εκ παραδόσεως διατελούσε προστάτιδα της νήσου και δικαιούχος του φόρου μαστίχας. Η Αυτού Μεγαλειότης διέταξε νομίμως την αποκατάστατη της τάξεως, η οποία είχε διασαλευθεί υπό των αρχηγών των στασιαστών Αντωνίου Μπουρνιά, κάτοικο της νήσου, πρώην αξιωματικό του Ναπολέοντα και Λυκούργου Λογοθέτη, εκ Σάμου ορμώμενο, διαπνεόμενοι αμφότεροι εκ των δηλητηριωδών αθεϊκών κηρυγμάτων του εν Παρισίοις διαμένοντος Διαφωτιστού Αδαμαντίου Κοραή, χιακής καταγωγής.
Η διεξαχθείσα επιχείρηση εστέφθη υπό απολύτου επιτυχίας χάρις εις την ευσυνειδησία και τον επαγγελματισμό του ναυάρχου Καρά Αλή και των συνεργατών του Κιουτσούκ Αχμέτ Μπέη και Σουλεϊμάν Αγά.
Διαβιβάζοντας προς την ημετέρα Εξοχότητα το αίτημα των συγγενών σημερινών κληρονόμων των ανωτέρω αξιωματούχων, εν συνδυασμώ με τις αποφάσεις καταλογισμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Τουρκικής Δημοκρατίας, ζητούμε: Χρηματική αποζημίωση συνολικού ποσού 100 εκατομμυρίων ευρώ δια τα πάσης φύσεως έξοδα σφαγής των 42.000 στασιαστών, ήτοι έξοδα χρήσης μαχαίρας, πυροβόλων όπλων, πολεμοφοδίων, έξοδα διοικητικής μέριμνας, επικοινωνιών, φθοράς όπλων και εγκαταστάσεων, καθώς και έξοδα μετακίνησης, διαμονής, τροφοδοσίας και δαπάνες αναψυχής των στρατευμάτων μας. Χρηματική αποζημίωση 5 εκατομμυρίων ευρώ δια έξοδα μεταφοράς 50.000 γυναικοπαίδων αιχμαλώτων μέσω τελωνείου Σμύρνης και Ινσταμπούλ, όπου επωλήθησαν εις τα νομίμως λειτουργούντα περίπτερα αγοράς οικιακού προσωπικού (προς πάσαν χρήση) βάσει πιστοποιητικών ιδιοκτησίας (τεσκερέδες). Επίσης: άλλα 5 εκατ. ευρώ δια δαπάνες μεταφοράς πέντε φορτίων με κομμένα κεφάλια προς πιστοποίηση είσπραξης του επιδόματος σφαγής στασιαστών. Τέλος αιτούμεθα αποζημίωση 100 εκ. ευρώ δια αποκατάσταση υποδομών και έργων κοινής ωφελείας καθ΄ άπασαν τη νήσο μέχρι 11ης Νοεμβρίου 1912, ότε έληξε η ευδαίμων κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επί της νήσου η οποία υπήγετο εις το Σαντζάκι του Αϊδινίου.
Διατελώντας μετά τιμής
Μεβλούτ Αυθαδίογλου
(ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ … ΞΕΚΑΡΦΩΜΑ,
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΡΦΊ, 20-5-16 )
