ΕΛΕΝΗ ΚΕΚΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Χώμα Ελευθερίας Μωβ (Εκδόσεις Νίκας)
η νέα ποιητική δημιουργία του Κώστα Μαρδά, αφιερωμένη στον ποιητή Ηλία Γκρη (που είχα την τιμή να τον γνωρίσω και ως ποιητή και ως πρόσωπο)
Διαβάζω λοιπόν, και ξαναδιαβάζω το ΧΩΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΩΒ. Είναι ίσως το πιο χορταστικό και εύρυθμο ποιητικό έδεσμα που έπεσε στα χέρια μου τελευταία. Ίσως και να το είχα ανάγκη, ένα τέτοιο ποιητικό χαστούκι για να με συνεφέρει αυτήν ακριβώς την άνυδρη εποχή που κυριαρχεί η κατάθλιψη και η ηττοπάθεια, να διαβάσω κάτι δυνατό, εύστοχο, κάτι ακραία ρεαλιστικό, τολμηρό, αιρετικό, σε άψογα ελληνικά με άριστη σύνταξη και βεβαίως ΡΥΘΜΟ (και λέξεις που ζηλεύω).
Στη δεύτερη ανάγνωση του κάθε ποιήματος, ανακαλύπτεις μια άλλη διάσταση που σου είχε διαφύγει στην πρώτη. Κι εκεί είναι πια που οι εικόνες αλλάζουν, γίνονται δικές σου, προσωπικές και η σκέψη τρέφεται με νέες ιδέες.
Επίσης,
Είναι συγκλονιστικά απλά και γεμάτα φιλοσοφική ουσία, τα «χάι κου» που ακολουθούν μετά το κάθε ποίημα, στο τέλος της κάθε σελίδας :
«Εκεί που δεν ομογνωμούν,
γεννιέται νέος ήλιος»
«Αμφίστομος ο Θάνατος,
Ζωοποιό μαχαίρι»
«Το δηλητήριο χαρά,
Αν η καρδιά ανθίζει»
«Ίκαροι Εθνομάρτυρες ,
Πάνω κι απ᾽τους Αγίους»
Ολόκληρη συζήτηση θα άνοιγε το κάθε ένα απ᾽αυτά τα φιλοσοφικά χάι κου, (ίσως το πιο δύσκολο είδος ποίησης, γιατί συνήθως… δεν βγάζουν νόημα, αλλά εδώ το νόημα βοά και δίνει τροφή για σκέψη).
Και κάποια δείγματα...
«Δίνε τα κομμάτια σου
για να ζήσει ο άλλος
και να ζεις και συ
Μα ποτέ τα μάτια σου
Αν δεν ξεχωρίζουν το άδικο»
(Δωρητής Σώματος)
Με το παρακάτω ποίημα έκλαψα. Τόσο ευαίσθητο, τόσο δικό μου!
«Κι αν έχασε τον γιο του σε τροχαίο
Του ᾽μεινε η γέφυρα που έφτιαξε
Μην και χαθούνε άλλα παιδιά
από οδηγούς θανάτων
Γι᾽αυτό συχνά τις νύχτες πάει και της μιλάει
Πώς να διαβάσει μαθηματικά
πώς να φέρεται στους δασκάλους
Τι έγραψε στην Έκθεση
Αν θέλει κάποιο σάντουιτς
Και το πρωί την περνάει απέναντι
κρατώντας την απ᾽το χεράκι»’
(Προσοχή Διάβαση Σχολείου)
Και το τόσο ελπιδοφόρο...
«Ακόμη και αν οι πόλεμοι επελαύνουν
Ακόμη κι αν λέμε ανοησίες
Ακόμη κι αν χαλάσουν οι καρδιές μας
Ακόμη κι αν δεν υπάρχουμε
Η Άνοιξη επέρχεται σεμνοπρεπώς
Σιγοτραγουδώντας»
(Σε χαμηλούς τόνους έλευση)
«Μην παίρνεις τα μικρά παιδιά
και τα σεμνά λουλούδια
Αλλιώς μη λέγεσαι Θεός
Και πάψε τα Ευαγγέλια!»
(Μην πλησιάζεις)
«Πόσες όμορφες χάθηκαν
Στ᾽αέρια του Χίτλερ
κι έμειναν ορφανά
Χρυσαφικά
και μπρασελέ ρολόγια
Στα πράσινα γερμανικά
τοπία του θανάτου
Κι ο γύρω κόσμος αμέριμνος
έβαζε για ύπνο τα παιδιά του»
(Ο Ύπνος του Μάουτχάουζεν)
Εκπληκτικό το ποίημα ΜΗΤΡΙΚΟ (ΚΑΙ) ΟΞΥ. Σχεδόν μια μικρή ποιητική βιογραφία. Γεμάτη αγάπη για τη μάνα Ελέγκω.
Δεν έχω λόγια…
FACEBOOK, 16/ 9/ 2025
