Τι να κάνουν εδώ το Διεθνές Δίκαιο αλλά και η Νομοθεσία της χώρας μας; Όπως είπε εύστοχα ένας πολιτικός, εδώ καταντήσαμε... χώρος και όχι χώρα. Αυτό φάνηκε περίτρανα και από τη συνάντηση που πέτυχε ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής, Γιώργος Κεβόπουλος με αντιπροσωπεία των καταληψιών μεταναστών - προσφύγων της π. ΒΙΑΛ στο γραφείο του, όπου προσπάθησε να τους πείσει κάνουμε ό,τι μπορούμε στη διαδικασία του ασύλου, που είναι χρονοβόρες και με το να κάνουν κατάληψη του χώρου αυτές ακριβώς παρεμποδίζουν. “Δεν αμφιβάλλουμε για τις προθέσεις σας”, του είπε η αντιπροσωπεία, “άλλωστε γι’ αυτό είμαστε εδώ, αλλά καταλαβαίνετε ότι εμείς είμαστε μια νηφάλια φωνή που συζητάει ενώ άλλοι στη ΒΙΑΛ δεν συζητούν θεωρώντας ότι μόνο η ένταση και τα επεισόδια θα αναδείξουν το πρόβλημά τους. Εγώ,” είπε ένας από την αντιπροσωπεία, “έχω εξεταστεί για το άσυλο εδώ και 8 μήνες. Απάντηση δεν πήρα ούτε αν μου δίνεται άσυλο ούτε ότι απορρίφθηκε, πόσο μπορώ να περιμένω;” “Εγώ”, είπε ένας άλλος, “είμαι εδώ 7 μήνες και ούτε καν έχω καταθέσει αίτηση για άσυλο. Και αύριο να καταθέσω, θα παραμένω όπως αυτόν δίπλα μου, ας πούμε 8 μήνες, και δεν θα πάρω απάντηση; Εμείς φύγαμε για διάφορους λόγους από τη χώρα μας, ναι, μπήκαμε λαθραία στη δική σας αλλά δεν θέλουμε να μείνουμε, θέλουμε να πάμε στην Ευρώπη. Απαντήστε μας, σε τελική ανάλυση, αν δεν μας χορηγείτε άσυλο κάποιοι θέλουν να γυρίσουν πίσω, αλλά δεν κάναμε όλο αυτό το ταξίδι για να μπούμε στη φυλακή της π. ΒΙΑΛ, είναι να είναι για μας το νησί μια ανοικτή φυλακή.” Μέσα απ’ αυτό το κλίμα η αντιπροσωπεία έφυγε ξανά στη ΒΙΑΛ, με την ελπίδα να πείσει τους υπόλοιπους να συνεργαστούν. Το θέμα όμως είναι πείσθηκε η ίδια η Επιτροπή; Εμείς αμφιβάλλουμε.
