Σε ανακοίνωσή του επισημαίνει, αναφορικά με την κινητοποίηση ότι “η Χίος ενεργεί όχι από αντιδραστικότητα αλλά γιατί διαβλέπει πως τα νέα δεδομένα στη μεταναστευτική κρίση ενέχουν αναπάντητες απειλές για το μέλλον της” και επαναλαμβάνει το αίτημα η εξέταση ασύλου πολιτών τρίτων χωρών να γίνεται στην Τουρκία.
Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωσή του:
«Στην πολιτική το προβλέπειν έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Προφυλάσσει από καταστάσεις δύσκολα διαχειρίσιμες όταν πια εκδηλωθούν.
Η μακρά συζήτηση των επιπτώσεων του μεταναστευτικού στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου έχει σήμερα διαφορετικές παραμέτρους από το αρχικό σημείο εκδήλωσης του φαινομένου. Οι χειρισμοί μας οφείλουν να προσδιορίζονται στη βάση των νέων δεδομένων κάθε φορά για να μην αποκτούν δογματικά χαρακτηριστικά με μόνο αποτέλεσμα μια βαθιά διχαστική κατάσταση στην κοινωνία.
Ποια είναι σήμερα τα βασικότερα νέα δεδομένα;
• Η διαχείριση της κατάστασης από την κυβέρνηση, τόσο στο επίπεδο της φύλαξης των συνόρων όσο και στη βούληση αποσυμφόρησης των νησιών έχει αποδώσει αποτελέσματα.
• Οι αισθητά μειωμένες ροές έχουν θετικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα των νησιωτών. Ωστόσο κανένας δεν μπορεί να τις αποδώσει κάπου με ασφάλεια και πρωτίστως κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί για τη διατήρηση τους. Καθολική εκτίμηση παραμένει ότι ελέγχονται, σε μεγάλο βαθμό, από τη διάθεση συνεργασίας της επίσημης Τουρκίας.
• Η Κοινή Δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας έχει de facto καταργηθεί από την παρατεταμένη άρνηση της Τουρκικής κυβέρνησης να δεχτεί επιστροφές μεταναστών με τελεσίδικη απόρριψη ασύλου. Η στάση της Τουρκικής κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί οδηγός για όποια μελλοντική αναθεώρηση ή αντικατάσταση της Συμφωνίας.
• Το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης, έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, συνεχίζει να μην ικανοποιεί τη βούληση των χωρών υποδοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου και ειδικότερα για τη χώρα μας εγείρει σοβαρά ζητήματα εθνικής κυριαρχίας.
• Μέχρι σήμερα δεν έχει αποσαφηνιστεί, εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, ποια σημεία του νέου Συμφώνου επιδιώκει να αντικαταστήσει. Τουναντίον λειτουργεί ως επισπεύδουσα των αναγκαίων για τη λειτουργία του δομών, αποδυναμώνοντας τη διαπραγματευτική της ισχύ και φιμώνοντας τον βασικότερο σύμμαχο της, τις νησιωτικές κοινωνίες.
• Ειδικότερα για τη Χίο οι κυβερνητικοί χειρισμοί εμφανίζονται αδιέξοδοι, χαρακτηρίζονται από μια ακατανόητη και συνεχή μεταβλητότητα, δεν πείθουν και εν τέλει εξακολουθούν να στηρίζονται στην ύπαρξη μιας παράνομης δομής, στη ΒΙΑΛ, ακόμα και με δικαστική απόφαση.
