Ζει ένας άνθρωπος χωρίς όνειρα; Και μέσα απ’ αυτά τι βλέπει αυτός και τι ένας καλλιτέχνης φωτογράφος, όπως ο Σταμάτης Μενής, που εκθέτει φωτογραφίες του, όλες ασπρόμαυρες, στην Πινακοθήκη, μαζί με τον Εύη Χρήστου (γλυπτά σε ξύλο) για να ενισχυθούν η “Κοινωνική Κουζίνα” και η “Λάθρα;”
Βλέπουμε τις λεπτομέρειες από ανθρώπινες φιγούρες να κρύβονται πίσω από δέντρα, να ξεπροβάλλουν μέσα από τα αφρισμένα κύματα, να πετάνε στα σύννεφα, να ξεπροβάλλουν από τον ορίζοντα, να απλώνουν και να μαζεύονται, να χάνονται και να εμφανίζονται.
“Πρέπει να καταλάβουμε”, μας λέει ο καλλιτέχνης,” ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους ταξιδευτές, που έφυγαν από φόβο, από ανάγκη επιβίωσης, με όνειρα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουν όνειρα, ότι βλέπουν κι αυτοί όνειρα σαν εμάς. Χωρίς τα όνειρα των άλλων δεν έχουν και τα δικά μας καμιά αξία. Αν το καταλάβουμε αυτό όλα θα αποκτήσουν μεμιάς άλλη αξία, αυτή της ζωής, όλων μας”.
