Έτσι λένε οι ολλανδοί: Zo Vader, Zo Zoon... Ή διαφορετικά "το μήλο κάτω από τη μηλιά..."
Μία μέρα το 1965 εδεκεί στη χιώτικη παραλία στο Σκαλάκι, που ο παππούς Γιάννης είχε το Βυρσοδεψείο, μου λέει ο πατέρας μου: Γιαννακό για κολύμπησε να δω τι ξέρεις...
Κολύμπησα λίγο και κατά πως φαίνεται έμοιαζα... σαν πάπια που φοβόταν μη βραχεί !.
"Άιντε βρε από κει, μου λέει, κοίταξε λίγο να μάθεις".
Και τότε είδα ένα θέαμα ανθρώπου να διασχίζει το νερό που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
ΝΙΚΗΣΑΝΤΙ NΙKΗN Α! ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΔΑΤΟΣΦΑΙΡΙΣΙΝ
Υπογραφή: Ο υπουργός των ναυτικών ως γνωστό ο πατέρας μου ήταν πρωτοπόρος πρωταθλητής κολύμβησης από τους εμπνευστές του Ναυτικού Ομίλου Χίου - ΝΟΧ.
Δύο λόγια λοιπόν να τιμήσουμε την μέρα και τον πατέρα.
Εκείνα τα χρόνια τόλμησε να πάει κολυμπώντας από το νησί της Χίου απέναντι στην Τουρκία. Έπαθε ψύξη η μία του πλευρά κι ο Ανδρέας Λοΐζος, ο δήμαρχος τότε, έκανε έρανο για να τον βοηθήσει ιατρικά. Ευτυχώς τη γλίτωσε.
Παρουσιάζω λοιπόν εδώ δυο απ τα διπλώματα του - μία μόνο απ τις αναμνήσεις του αγαπημένου μας Κώστα εκείνου που η μάνα είπε όταν εκείνος έφυγε πρόωρα: "θα σε σπουδάσω γιατί το ήθελε ο πατέρας σου", και να αναφέρω ότι μέχρι σήμερα, το 2024, κολυμπώ ο ίδιος πέντε φορές τη βδομάδα σε μία από τις νεότερες πισίνες τελευταίας τεχνολογίας.
Σε αυτή υπάρχουν προγράμματα από τις 7:00 το πρωί έως αργά. Είναι για παιδάκια με τους γονείς, για τις εγκύους, τους 50 plus, εκείνους με περιορισμένη κινητικότητα, ή τους ηλικιωμένους. Και παράλληλα άλλοι φορείς πχ γιόγκα, νοικιάζουν για το δικό τους κοινό. Υπάρχουν δύο διαφορετικές πισίνες απ τις οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ βγάζουν το χρόνο ένα καλό εισόδημα για να πληρώνουν. Τουλάχιστον η θέρμανση του νερού είναι κάπου 52.000€ τον μήνα.
Και εκεί διαβάζοντας για την αναβίωση του Ναυτικού Ομίλου Χίου - ΝΟΧ, σκέφτηκα: άραγε υπέθεσαν να δώσουν προτεραιότητα τέτοιου είδους για το λαό της Χίου? που μάλιστα έχει τεράστια ανάγκη για μία καλύτερη υγεία.?
Και ταυτόχρονα στις παράλληλες λωρίδες ο πρωταθλητισμός όλο το 24ωρο έχει κάθε δυνατότητα να αναπτυχθεί ?
Δεν φτάνει μόνο να πηγαίνουν τα νέα παιδιά για προπόνηση. Οι κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται κοντά στην πόλη - και όχι να πηγαίνουν μακριά στο άλλο το Ιωνικό κολυμβητήριο, έχουν την ανάγκη, και με τη συνδρομή τους θα μπορέσουν να πληρώσουν για έναν ακόμα καλύτερο πρωταθλητισμό.
Αυτά λοιπόν τα λίγα για την Κυριακή του πατέρα κι ας ελπίσουμε ότι θα μαζευτεί υλικό ιστορικό να γίνει μία θαυμάσια έκδοση με όλες τις φωτογραφίες της ιστορίας για αυτό το σπορ που χαρακτηρίζει τόσο την Ελλάδα και διδάσκει τον υπόλοιπο κόσμο.
Γιάννης Κ. Κουτσουράδης
