Η «άπιστη Σμύρνη» για τους Τούρκους, η πόλη όπου «δεν μπορούσες να επιβιώσεις εάν δεν μιλούσες ελληνικά», έφτασε στην ακμή της την πεντηκονταετία 1880-1920. Υπήρξε δημιουργία Ελλήνων κυρίως, αρχιτεκτόνων, επιχειρηματιών και καλλιτεχνών, σε ένα τόπο που ήταν κατά την αρχαιότητα η κοιτίδα του Ελληνικού πολιτισμού. Η αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων απέναντι στους Τούρκους, τους Εβραίους, τους Αρμένιους και τους Λεβαντίνους κατοίκους της πόλης, τους έδωσε τη δυνατότητα να επιβάλλουν το ελληνικό στοιχείο στην απαστράπτουσα κοσμοπολίτικη Σμυρναίικη κοινωνία την οποία παρέσυρε στο πέρασμα του ο 20ός αιώνας με την τραγική Καταστροφή του 1922, τους πολέμους, τα εθνικιστικά κινήματα και τη λυσσαλέα ανοικοδόμηση.
Μέσα από αρχειακές απεικονίσεις και αναφορές στους κατοίκους της Σμύρνης αποκαλύπτεται το λαμπρό παρελθόν μιας μεγάλης Ελληνικής πόλης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και χάρη σε σύγχρονες έρευνες και φωτογραφίες παρουσιάζονται τα σωζόμενα ίχνη αυτού του παρελθόντος που αποτελεί σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής και της Τουρκικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
