«Εδώ δεν είναι πιά Καστέλλο, εδώ είναι… Κολωνάκι» μας είπε μια συμπατριώτισσα μας, κάτοικος της οδού Αγίας Παρασκευής, που είναι η κεντρική οδός του Προσφυγικού Συνοικισμού, που πράγματι ο κάματος των προσφύγων συν η χρυσοφόρος θάλασσα, μετέτρεψαν σε μια την λες και… πολυτελή Συνοικία.
Στην οδό μπαίνουμε από την Γεωργίου Βούρου με πορεία προς την θάλασσα Ανατολικά, με δύο οικίες να μας υποδέχονται, μαζί με δύο ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ, τα οποία έχουν μετατραπεί σε οπαδικούς πίνακες κακογραφικής.
Δύο κολωνάκια σκάλας με την μία… μαρμάρινη φλόγα να απουσιάζει, μια παλιά οικία, με μια άλλη απέναντι σε άλλο επίπεδο, με μεγάλη αυλή, μια άλλη με ξύλινο στέγαστρο, με ωραίες γλάστρες, που αντικρύζουν μια οικία σκεπασμένη στην ουσία από τρείς Αροκάριες, ενώ εδώ εναλλάσσονται οικίες και οικοπεδικοί χώροι, μοντέρνα κρυστάλλινα «κάγκελα» και κυπαρίσσια, παλιές οικίες με σκιερές ελιές σε χωράφια, που οδηγεί σε αυτά μια πάροδος.
Παρά το γεγονός ότι στις περιηγήσεις αυτές δεν θέλουμε να καταγράφουμε προβλήματα, ο Διαμαντής Κοντέλης μας ακολουθεί παρά πόδας για να μας δείξει τα ΧΑΛΙΑ στην κυριολεξία τριών πρώην κάδων καθαριότητας, γιατί έτσι όπως είναι διαλυμένοι μόνο τον σκοπό αυτό δεν επιτελούν.
Ένας ιδιωτικός δρόμος στην συνέχεια, ένα μεγάλο χωράφι απέναντι και τέσσερις συνεχόμενες παλιές οικίες και εδώ η οδός Αγίας Παρασκευής συναντά την γνώριμη μας οδό Τσεσμέ, μαζί με την Παλαιών Ψαρών απέναντι της.
Ένα διώροφο στην γωνία, απέναντι από ένα σπίτι με μαρμάρινη πρόσοψη και ένα στύλο, που ο ΔΕΔΔΗΕ άνοιξε μια τρύπα και την παράτησε έτσι τρείς μήνες τώρα μήπως και κλείσει… μόνη της, μια χαρακτηριστική προσφυγική οικία και εδώ συναντάμε την επίσης γνωστή μας οδό Γλυζουνίου.
Σύγχρονα, μοντέρνα σπίτια, καμιά σχέση με τις αρχικές κατασκευές της προσφυγιάς και της φτώχειας αφού όπως σωστά επισημαίνει η Μαρία Καραπιπέρη, το Καστέλλο πιά έγινε… Κολωνάκι.
Διώροφα σπίτια, διακοσμήσεις ακόμα και ζωγραφιστών δέντρων, συνθέσεις με γλάστρες ακόμα και με τετράποδη μορφή, σπίτια με μεγάλους φουντωτούς θάμνους στις αυλές και άλλες με συνθέσεις από κάκτους, που ακουμπούν τα μπαλκόνια και εδώ η οδός φτάνει στην πλατεία έξω από την Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.
Εκεί, με θέα τα πολλά παγκάκια για θέα και ξεκούραση, αντικρύζουμε στην ουσία τα Μικρασιατικά παράλια, αφού από την οδό Γεωργίου Βούρου ξεκινήσαμε την περιήγηση μας στην οδό Αγίας Παρασκευής και στην παραλιακή Παντελεήμωνος Φωστίνη «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Εικονοληψία - φωτογραφίες: Κώστας Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
