Ο Ανδρέας Λοϊζος, σύμφωνα με το βιβλίο ονοματοθεσιών του Δήμου Χίου ήταν ποιητής και δοκιμογράφος, που πέθανε σε νεαρή ηλικία και η οδός αφιερωμένη σ' αυτόν είναι στην ουσία πεζόδρομος.
Εισερχόμαστε σ’ αυτόν κατεβαίνοντας από την οδό Κρήνης, στρίβοντας αριστερά και έχει τόσο φάρδος όσο τα ανοικτά χέρια ενός ανθρώπου.
Ένα σπίτι με πέτρινη επένδυση δεξιά, με ένα ωραίο κάγκελο στην περίφραξη, μια παλιά οικία αριστερά με δύο οικοπεδικούς χώρους σχεδόν χωράφια, ένα προσφυγικό σπίτι με μια ελιά και μια παλιά άσπρη Βέσπα στην αυλή.
Απέναντι καλάμια, ένας άμπελος και ένα σπίτι σκεπασμένο με ένα πράσινο σκίαστρο, σε ένα δρόμο, που καταφανώς δεν έχει καμιά περιποίηση, κάτι που επισημαίνει και ο κάτοικος Κώστας Κλάπας.
Ο δρόμος στην συνέχεια στενεύει επικίνδυνα στην ουσία σε δύο βήματα, σε αντίθεση με τα σπίτια, που εκτός του ισογείου είναι διώροφα, αλλά και τριώροφα.
Μια σειρά γλαστράκια αριστερά απέναντι από μια ελιά στην αυλή ενός τριώροφου σπιτιού, αντικρυστά με ένα επίσης τριώροφο.
Ένα παλιό σπίτι δεξιά, με την τουαλέτα σε ξεχωριστό χώρο και εδώ ο δρόμος αποκτά και πάλι το φάρδος των τεσσάρων βημάτων.
Γλαστράκια σε εισόδους, παλιά σπίτια με λεμονιές στην αυλή τους, ένα νεόκτιστο στο ροζ χρώμα, απέναντι ένα παλιό σπίτι με δένδρα επίσης στην αυλή, χωμάτινες αυλές και εδώ ο δρόμος ξαναγίνεται δύο βήματα, στο πίσω μέρος των γραφείων του Φάρου, που στεγάζονται τα εργαστήρια Υφαντικής και κεντήματος.
Εδώ ανάμεσα σε πρασινάδες και αμπέλους ολοκληρώνεται η πιο στενή οδός πεζόδρομος Ανδρέα Λοϊζου, στην οποία από την οδό Κρήνης ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στην οδό Μαυράκη – Πίτα «φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ Γιάννης Τζούμας. Εικονοληψία – φωτογραφίες Κωστής Αναγνώστου. Επεξεργασία εικόνας Νέλο Μέσι.
