Το πρώτο πλεονέκτημα-σύν- του βιβλίου είναι η έξοχη γραφή του συγγραφέα του Δημήτρη Φρεζούλη γνωστού αρθρογράφου έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, συγγραφέα και παρουσιαστή ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών. Έχοντας βιώσει προσωπικά ο ίδιος την όλη υπόθεση της παρουσίας του κινηματογράφου στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Χίο με αυτό το σημαντικό αφήγημα επιδίδεται σε πολλά σημεία του σε προσωπική ενδοσκόπηση αντιπαραθέτοντας τον ανθρώπινο ψυχισμό με την αισθητική και πνευματική απόλαυση-ανέλιξη.
Γνωστός από την υψηλή ποιότητα των χρονογραφημάτων του στην τοπική Χιακή εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ ‘μεταφέρει’ και σε αυτό το βιβλίο του την ίδια αφηγηματική φόρμουλα και τον ίδιο εκφραστικό τρόπο που είναι συνειδητά λυρικός κάτι που απαιτεί τόλμη γιατί πρόκειται για έρευνα κι όχι μυθιστόρημα ή χρονογράφημα, ενώ η υποκειμενικότητα του βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με τους παρουσιαζόμενους ζώντες ή μη πρωταγωνιστές της υπόθεσης cinema στη Χίο καθώς και με τους αναγνώστες του.
Όλα αυτά τα γνωρίσματα του συγγραφέα καθώς και η ευχαίρεια στη χρήση απλής καθημερινής γλώσσας και διάχυτης αμεσότητας δεν αποτελούν παρά απτή απόδειξη του ταλέντου του στην πολυετή ενασχόληση του με τα ΜΜΕ.Πολύ θετικό αυτό γιατί το βιβλίο του θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο για πολλούς λόγους. Ένας πρώτος το ότι πολλοί που αναφέρονται στο βιβλίο -και θα ήταν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι- έχουν ήδη ‘φύγει’ από την ζωή. Ένας δεύτερος λόγος το ότι οι νεότερες γενιές Χιωτών κι όχι μόνο,δεν βίωσαν το cinema στη Χίο αλλά είναι ‘παιδιά’ της τηλεόρασης οπότε φυσικό να αδιαφορούν.
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΜΝΗΜΕΣ
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ…
…ο υπότιτλος του βιβλίου ‘Σινεμά της Χίου’, με τον Δημήτρη Φρεζούλη να αναβιώνει μια ολόκληρη εποχή, εποχή …που δεν θα επιστρέψει κι όμως σημάδεψε ανθρώπους και καταστάσεις κι αυτό γιατί ο κινηματογράφος της 10ετίας 50-60 –όχι μόνο στη Χίο- έγινε κομμάτι της ζωής της πλειοψηφίας του λαού εφόσον υπήρξε το μόνο σχεδόν μέσο ψυχαγωγίας του.
Ο Δ.Φ εργάστηκε κι ο ίδιος στο cinema στη Χίο παίρνοντας μέρος στο όλο ‘νταραβέρι’ που τάραξε τα νερά του νησιού. Κι έρχεται μετά από τόσα χρόνια-μισό αιώνα- και μετά από μεγάλη έρευνα, έρχεται και σκύβει με μεράκι και θέρμη στις πηγές του αποδελτιώνοντας αναφορές σε περιοδικά της εποχής, άρθρα εφημερίδων, αφίσες, προγράμματα προβολής ταινιών, σπάνιες φωτογραφίες και μαρτυρίες των σινεματζίδων της περιόδου 1950-1970 στην πόλη της Χίου και τα χωριά που διέθεταν αίθουσες-σχολεία, καφενεία κλπ- .
Και από την πρώτη προβολή film στη Χίο λίγο πρίν την απελευθέρωση του νησιού από τον Οθωμανικό ζυγό(11/11/1912) και γύρω στο 1911 από Οθωμανό ιδιοκτήτη κινηματογράφου, διανύουμε μαζί με τον συγγραφέα μας όλο το νησί και φτάνουμε μέχρι τις Οινούσσες για να παρακολουθήσουμε την ιστορία του κινηματογράφου στην Χίο στη πόλη και τα χωριά όπου εκεί –στα χωριά-‘δούλευε’ ο φορητός κινηματογράφος.
Η επιτυχία του κινηματογράφου, η αποδοχή του από τον απλό λαό και η επιρροή του σε αυτόν δεδομένα και γνωστά. Φτάνουμε όμως κάποια στιγμή στην 10ετία του ’70 όπου κάνει την εμφάνιση της η τηλεόραση. Το cinema αποκτά τον αντίπαλο που θα το στείλει στο περιθώριο…. Όπως είχε συμβεί πρωτύτερα όταν ο κινηματογράφος νίκησε κατά κράτος το ραδιόφωνο πέρνοντας του τα πρωτεία στην ψυχαγωγία του λαού.
ΑΣΤΗΡ και ΡΕΞ (REX)δύο μεγάλοι ιστορικοί κινηματογράφοι της Χίου που έγραψαν ιστορία, μικρότερες αίθουσες προβολής, θερινά cine όλα σταδιακά ‘χαμήλωσαν’ οριστικά τα φώτα και σήμερα στο νησί υπάρχει μόνο μία κινηματογραφική αίθουσα , αυτή του πρώην ‘Διάνα’ που είχε ξεκινήσει την λειτουργία του το 1972. Λειτουργεί επίσης και η Κινηματογραφική Λέσχη στο χώρο του Ομήρειου Πνευματικού Κέντρου.
Σινεμά της Χίου/ Από το χτες στο σήμερα : η κινηματογραφική κίνηση στο νησί παρακολουθείται σταθερά βήμα-βήμα μέσα στο χρόνο με την παράθεση του πλούσιου διαθέσιμου υλικού από διάφορες πηγές αλλά και το προσωπικό αρχείο του συγγραφέα, και ταυτόχρονα του ενδιαφέροντος φωτογραφικού υλικού σκιαγραφώντας συνολικά την άνθηση του κινηματογράφου στη Χίο ακολουθώντας την πορεία του μέχρι την σημερινή φθίνουσα κατάσταση του.
Σαφώς το βιβλίο δεν προσδοκά μόνο το ενδιαφέρον των ντόπιων αλλά απευθύνεται γενικά στους μελετητές του φαινόμενου Ελληνικός και ξένος κινηματογράφος στην Ελλάδα . Νομίζω το καταφέρνει και θα είναι μεγάλο βοήθημα σε μελλοντικούς ερευνητές της ιστορίας του κινηματογράφου στην Ελλάδα καθώς και της επίδρασης του cinema στην ζωή του τόπου μας και των ανθρώπων που τον βίωσαν.
Συγχαρητήρια στον συγγραφέα Δ.Φ., για την παρουσίαση αυτής της άρτιας μελέτης.
