Ο Ιωάννης Παστρικάκης μοναχογιός του γιατρού Γεωργίου Παστρικάκη γεννήθηκε στις Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης στις 14 Δεκεμβρίου 1894.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1910 μπήκε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ).
Ως τριτοετής Ναυτικός Δόκιμος είχε πρωτοστατήσει στις προσπάθειες να πεισθεί το Υπουργείο Ναυτικών να επιτρέψει στους νεαρούς δοκίμους να συμμετάσχουν στην προσπάθεια της πατρίδος να απελευθερώσει τα σκλαβωμένα ακόμα χώματα της από τον Τούρκικο ζυγό.
Για το σκοπό αυτό παρακάλεσε πολλές φορές τον υπουργό των Ναυτικών Νικόλαο Στράτο ακόμη και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο που τύχαινε να είναι νονός του. Έτσι ο Ιωάννης Παστρικάκης με τους υπόλοιπους τριτοετείς συμμαθητές του τοποθετήθηκαν στον Στόλο του Αιγαίου και έλαβαν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Βρήκε ηρωικό θάνατο μαζί με άλλους συντρόφους του μαχόμενος για την απελευθέρωση της Χίου στις 17 Νοεμβρίου 1912.
Στη Χίο πήγε εκτελώντας χρέη αξιωματικού αποβατικού αγήματος, και συμμετείχε στην κατάληψη του υψώματος Σελλάδα του Αίπους και στην απελευθέρωση της νήσου, όπου και τραυματίστηκε θανάσιμα κατά την επίθεση εναντίον θέσεων της τούρκικης φρουράς στις 16 Νοεμβρίου 1912.
Άφησε την τελευταία του πνοή την επομένη ημέρα (17/11/1912) σε ηλικία 18 ετών.
Ο Δήμος Χίου αφιέρωσε προς τιμήν του μια οδό πέριξ του 2ου Λυκείου. Σ’ αυτήν εισερχόμεθα από την Στεφάνου Τσουρή, όπως ηλιθίως μετονόμασε ο Δήμος Χίου την ιστορική οδό Ατσικής, αφήνοντας αριστερά την Εκκλησία της Υπαπαντής...
