Συμμερίζομαι τον προβληματισμό των συμπολιτών, που λένε ότι ακόμα και να νεκρώσει η Χίος την Τετάρτη για τον ΦΠΑ, οι Κυβερνώντες δεν θα αλλάξουν άποψη.
Αυτοί που δεν ντράπηκαν ληστεύοντας με τους φόρους τον ελληνικό λαό, που υποθήκευσαν το μέλλον τριών γενιών Ελλήνων, που αφαίρεσαν για τον επόμενο αιώνα τουλάχιστον, όσα με αγώνες, θυσίες, κατάκτησε η αριστερά με το ηθικό πλεονέκτημα της, δεν θα διστάσουν να κάνουν και αυτό, καταδικάζοντας τα νησιά του Αιγαίου, σε μια κι’ έξω περιοχές Β’ κατηγορίας.
Όμως εδώ υπάρχει το άλλο, ηθικό πρώτα και μετά πολιτικό ζήτημα.
Να κάτσουμε σπίτι μας και να δεχτούμε να μας κάνουν ότι και ο Καρά Αλής το 1822;
Όχι, θα αντιταχθούμε, θα φωνάξουμε, θα διαμαρτυρηθούμε, την Τετάρτη στις 11.00 π.μ. στην Πλατεία Νικολάου Πλαστήρα, που χωράει πάνω από 5000 κόσμο, δεν πρέπει να πέφτει καρφίτσα. Μπορεί να μην λυγίσουν από τον αριθμό μας και την δυναμική της κινητοποίησης μας, πρέπει όμως να μας δούν, πρέπει να αισθανθούν την καυτή μας ανάσα στο σβέρκο τους, πρέπει να είναι έτοιμοι, όποτε γίνουν εκλογές, όχι για την καρπαπακιά αλλά για το… δάγκωμα.
Πρέπει επ’ ουδενί να μην μεταφράσουν αυτό που σωστά και απλά λέει ο Πρόεδρος των συνταξιούχων του ΝΑΤ Μιχάλης Ατσίπαπας. «Με τι μούτρα θα πάω στον Πειραιά και θα πω οι συνταξιούχοι της Χίου βράζουν, όταν στις συγκεντρώσεις μας μαζευόμαστε 50 άτομα;»
Πρέπει να γίνει το αντίθετο, πρέπει την Τετάρτη στο νησί να μην ανοίξει ούτε περίπτερο.
Δική μας είναι η απάντηση, δική μας και η αντίδραση, μπορεί να μην είναι δική μας η τελική απόφαση, αλλά όποιος την πάρει και επιμένει σ’ αυτήν, πρέπει να ξέρει από τον όγκο της αγανάκτησης μας, ότι με την κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ υπογράφει την πολιτική θανατική του καταδίκη.
Υ.Γ. Υπάρχει πάντα το σενάριο να την γλυτώσουμε λόγω προσφυγικού. Είναι το χειρότερο, που μπορεί να συμβεί, γιατί τότε θα μας χρεώσουν το πρόβλημα με…108.
