Νομίζω ότι παίξαμε αρκετά την… πειθώ, μόνο που εδώ δεν είναι παιχνίδι και δεν λέγεται «κολοκυθιά» αλλά... κορωνοϊός.
Κύριοι δεν κυβερνά ούτε η κυρία Κανταράκη, ούτε ο Ιατρικός Σύλλογος Χίου, κυβερνά η Κυβέρνηση και μέχρι στιγμής χαϊδεύει αυτιά και μετρά όχι το πρόβλημα αλλά το πολιτικό κόστος. Τα… ψηφαλάκια.
Διότι τι να τις κάνουμε πιά τις εκκλήσεις, καλά είναι, μια κυβέρνηση μπορεί να το παίζει… χαλαρή, δεν μπορεί όμως να παίζει με τις ζωές μας.
Και εδώ συγνώμη, αλλά βάζοντας ένα πρόστιμο… καπνιστή σε όσους αρνούνται τον εμβολιασμό, παίζει με τις ζωές μας.
Ελάτε να το πάρουμε από την αρχή εκτός αν θέλουν να μας τρελάνουν ο ΣΕΣΝΟΧ και ο κύριος Σταυρινούδης, που δεν καταλαβαίνουν ότι χάνουν το δίκιο τους.
Τι θα πεί «το εμβόλιο είναι κατάκτηση της επιστήμης» αλλά οι υγειονομικοί θα εμβολιάζονται… οικειοθελώς;
Τι θα πεί ο εκπαιδευτικός δεν χρειάζεται τιμωρία όταν δεν εμβολιάζεται αλλά… πειθώ;
Αλήθεια, μέχρι πότε; Μέχρι να κολλήσει και στείλει στον άλλο κόσμο τον μαθητή του;
Κοιτάξτε κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να παίζουμε και ελπίζω η κυβέρνηση να μην το πληρώσει και σε τελική ανάλυση λίγο με νοιάζει αυτό, με νοιάζει η χώρα μου.
Να το δούμε με ένα παράδειγμα;
Οδηγεί ο καθένας; Οδηγεί αυτός που έχει λεφτά να αγοράσει ένα όχημα;
Όχι, για να οδηγήσει χρειάζεται να εφοδιαστεί με δίπλωμα και να οδηγεί σεβόμενος τον ΚΟΚ. Εγώ κάποτε από την δουλειά μου στην Χώρα οδηγούσα χωρίς να με σταματάει κανένα φανάρι. Κάποια στιγμή, δεν είναι δική μου δουλειά, δεν με ρώτησε κανείς και δεν οφείλει να με ρωτήσει, η Πολιτεία τοποθέτησε δύο φανάρια, σηματοδότες, ένα στο Αεροδρόμιο και ένα στη Φάρκαινα.
Μπορεί εγώ να συνεχίσω να οδηγώ αγνοώντας την ύπαρξη τους; Όχι, και όχι γιατί παραβιάζω τον ΚΟΚ ή γιατί κινδυνεύω να σκοτωθώ, αλλά και γιατί εκτός αυτών θα σκοτώσω και άλλους.
Έρχεται λοιπόν η Πολιτεία και μου επιβάλλει πρόστιμο και στο τέλος μου παίρνουν και το δίπλωμα. Τι θα βγώ να υπερασπίσω, το… δικαίωμα μου να οδηγώ όπως γουστάρω εγώ;
Αν δεν θέλω να υπακούω στον ΚΟΚ μπορεί να πηγαίνω την διαδρομή Φραγκομαχαλά – Κοντάρι με τα πόδια. Κανείς δεν με υποχρεώνει να έχω όχημα. Από την ώρα που οδηγώ υπακούω σε κανόνες.
Τελεία και παύλα λοιπόν. Μετά όσα έχουν γίνει, μετά όσα έχουν προηγηθεί εγώ συνεχίζω να αρνούμαι να εμβολιαστώ; Ωραία, είμαι επικίνδυνος και εφόσον δεν πάω να κλειστώ μόνος μου σε Μοναστήρι, με κλείνουν οι υπόλοιποι, γιατί κινδυνεύουν.
Εδώ τι έχουμε; Μια από τα ίδια με το… δικαίωμα του καπνιστή. Μπορεί κάποιος να συνεχίζει να καπνίζει αλλά θα είναι μόνος του. Δεν μπορεί να καπνίζει σε κλειστό χώρο. Μπορεί να συνεχίζει να αυτοκτονεί, δεν έχει δικαίωνα να βρωμίσει και να καρκινιάσει τους υπόλοιπους.
Άρα, η Κυβέρνηση συνεχίζει να χαϊδεύει αυτιά και να παίζει με τις ζωές μας, επιβάλλοντας στην ουσία ένα φόρο… καπνιστή σε όσους δεν εμβολιάζονται. Αν υπολογίσει κανείς το κόστος των τέστ, είναι σαν να... κάπνιζε.
Υ.Γ.: Δηλαδή κατά την λογική της Κυβέρνησης μπορώ εγώ να πληρώνω και να παραβιάζω το «κόκκινο»;
