Προ… αμνημονεύτων ετών αποφασίσαμε με την πρώτη σύζυγο μου, ότι δεν θα είμαστε άλλο μαζί. Ηταν ένα διαζύγιο, συναινετικό, φιλικό, που κρίναμε ότι θα μας βοηθήσει και εμάς και το παιδί μας και όντως έτσι έγινε.
Χωρίσαμε, που λένε απλά, χωρίς ούτε ένα κακό λόγο, ούτε μια πίκρα. Κοντολογίς εμείς δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, είχε όμως η… κοινωνία.
Με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα ότι ήμουνα… θέμα, στα στόματα πολλών, που έψαχναν ερμηνείες του… χωρισμού.
Για να μην σας κουράζω, συνάντησα τότε έναν… ομοιοπαθή και τον ρώτησα, αν είχε το ίδιο πρόβλημα. Α, μη σκάς, μου είπε, μόλις χωρίσει κανένας άλλος θα χιμήξουν πάνω του και εσένα θα σε ξεχάσουν.
Και όντως έτσι έγινε και… γλύτωσα.
Εκτοτε το «έργο» το έχω δεί άπειρες φορές, «δεί» τρόπος του λέγειν, αφού αρνούμαι να το παρακολουθήσω, δεν με νοιάζει ποιός χωρίζει, ποιός ξανασμίγει, ποιός έχει σχέση με ποιάν και πάει λέγοντας, θεωρώντας ότι στοιχειώδης ανθρώπινος σεβασμός και υπόσταση επιβάλλει να μην ενδιαφέρεται ο ένας για την προσωπική ζωή του άλλου, εφόσον δεν τον αφορά.
Τα χρόνια περνούν βεβαίως κι’ εγώ συνεχίζω να ανήκω στην οικτρή μειοψηφία, αφού η πλειοψηφία της κοινωνίας συμπεριφέρεται διαφορετικά.
Για παράδειγμα μια εβδομάδα τώρα ασχολείται με τους λόγους της αυτοχειρίας συμπολίτη μας. Ημουν από τους πρώτους, που έφτασα στον τόπο του συμβάντος και ξέρω λεπτομέρειες. Δεν είπα τίποτα γιατί δεν αφορούν κανέναν και δεν αποτελούν είδηση. Το τι μαλθακία όμως άκουσα από «αυτόπτες μάρτυρες» ή ξερόλες δεν περιγράφεται.
Σε συγγενή του, που έσπαγε το κεφάλι του γιατί συμβαίνει αυτό το πράγμα, του μετέφερα το κλασσικό πλέον απόφθεγμα.
Μην σκάς, κάτι άλλο θα «σκάσει» και θα χιμήξουν αλλού.
Και όντως "έσκασε" και... Θεός σχωρέσει τον ποτοποιό, τώρα πιάσαμε τον άλλο, που τοπική λέει ιστοσελίδα ανέβασε σε βίντεο προσωπικές ιδιαίτερες του στιγμές, μη συμβατές με τα ειωθότα.
Κατ’ αρχήν δεν την βλέπω την σελίδα, όπως όταν χρειαστεί να χειρουργηθώ δεν θα πάω σε Κρεοπώλη, μετά δεν με ενδιαφέρει τι κάνει ο άλλος επώνυμος ή μη στην κρεβατοκάμαρα του.
Όμως , είπαμε ανήκομεν εις την οικτράν μειοψηφία. Όταν ο μεγάλος Δάσκαλος της δημοσιογραφίας Χρ. Πασαλάρης έγραψε το περίφημο «Αίμα, στέμμα, σπέρμα» ως την αλάνθαστη συνταγή που πουλάει φύλλα, αφού η κοινωνία τρέφεται με… σανό πέρασαν 50 χρόνια.
Σιγά το πράγμα θα πεί κανείς, εδώ είχαν βάλει την μοιχαλίδα στον τοίχο και άρχισαν να βουτάνε πέτρες να την σκοτώσουν και ο Χριστός είπε το φοβερό «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» και πέρασαν 2000 χρόνια και δεν άλλαξε τίποτα.
Αρα ας μην έχουμε αυταπάτες, αυτό είναι το επίπεδο μας, αυτήν την κοινωνία περεχιόμαστε καθημερινά. Η σελίδα του… κρεοπώλη βέβαια κατέβασε το βίντεο, αλλά τώρα την αναπαραγάγει ο ένας στον άλλο. Η σιχαμάρα σε όλο της το μεγαλείο.
Υ.Γ. Το ότι η κοινωνία έχει αυτό το επίπεδο και συμπεριφέρεται έτσι δεν μου αφαιρεί το δικαίωμα να την χαρακτηρίσω ανθρωποφάγα.
