Θα μας έλεγε ότι τα έθιμα δεν καταργούνται, ματαιώνονται ενίοτε σε περίπτωση μεγάλου πένθους και ο Βροντάδος το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου είχε πένθος, η Χίος βγήκε στην αναφορά του κόσμου απολογούμενη γιατί δεν έγινε ο ρουκετοπόλεμος και το νησί υπέστη δυσφήμιση πρώτου μεγέθους.
Αν λοιπόν η ρουκέτα είχε… μυαλό θα μας έλεγε ότι η δυσφήμιση είναι ανάλογη της διαφήμισης, αν βρεθεί ένα… μυγάκι στο αναψυκτικό Φούφουτος, το πολύ – πολύ να πετάξουμε το μπουκάλι, αν βρεθεί στην Φουφοτοκόλα μπορεί και να… κλείσει.
Θα μας έλεγε ακόμα ότι είναι λάθος το χθες και η κλάψα, την πατήσαμε και το πιο εύκολο πράγμα είναι να βρούμε τον Δήμαρχο π.χ. και να τον «πυροβολήσουμε».
Σε αντίστοιχο άρθρο πέρσι τέτοιο καιρό γράφαμε: Η οργάνωση του ρουκετοπόλεμου 2016 έπρεπε να είχε ξεκινήσει… χθες.
Αν λοιπόν η ρουκέτα είχε... μυαλό θα μας έλεγε ότι τη νέα εβδομάδα πρέπει να έχει οριστεί από τον Δήμο (δεν υπάρχει Δήμος που να χωρίζει από τα έθιμά του) η «Επιτροπή ρουκετοπολέμου 2017» με επικεφαλής τον Πρόεδρο π.χ. του Δημοτικού Συμβουλίου και μέλη απαραίτητα έναν «ρουκετατζή» και έναν εκ των «θιγομένων» κατοίκων, που να συνεχίσει, αν έχει αρχίσει, τη διαδικασία νομιμοποίησης του εθίμου και την οργάνωση του ρουκετοπόλεμου.
Αν είχε… μυαλό η ρουκέτα θα μας έλεγε ότι αύριο η τροπολογία Μηταράκη στη Βουλή, θα πρέπει να κατατεθεί ως τροπολογία Μηταράκη – Μιχαηλίδη και από έναν Βουλευτή των Κομμάτων που δεν έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση στο νησί, ως κοινή Τροπολογία για τη θεσμοθέτηση του εθίμου του ρουκετοπόλεμου.
Αν είχε… μυαλό η ρουκέτα θα μας έλεγε ότι φέτος κλάψαμε και είχαμε πένθος συναισθηματικό, αλλά έτσι που το πηγαίναμε με την υπερβολή στο τέλος θα καίγαμε ανθρώπους και θα κλαίγαμε πραγματικά. Άρα «ουδέν κακόν αμιγές καλού», το φετινό είναι ευκαιρία να οργανωθεί σωστά το ερχόμενο.
Αν είχε… μυαλό η ρουκέτα, αλλά δεν έχει. Εμείς… έχουμε;
