Πρώτα απ’ όλα την συμπαράσταση μας στους δύο Γιώργηδες, δεν υπάρχει Μανάρας παιδιά, ο ΜΑΝΑΡΑΣ είναι ιστορική ονομασία, των προηγούμενων ιδιοκτητών, για το κακό, που βρήκε την επιχείρηση τους, με την πυρκαγιά τα ξημερώματα της Τρίτης 30/1/24.
Μεγάλη δυσκολία, μα δεν υπάρχει θέμα υγείας, θα το ξεπεράσουν, θα αρχίσουν ξανά και εμείς θα τους βοηθήσουμε τρώγοντας λουκουμάδες. Θα είναι η πιο γλυκιά βοήθεια.
Όμως μέσα από την δυσκολία αυτή, ελάτε μαζί να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα, που προκύπτουν από το ρεπορτάζ, από έρευνα, ε, και λίγη σκέψη.
Η πρώτη ερώτηση όλων. Είχε ασφάλεια πυρός το κατάστημα; ΟΧΙ. Ε, όποιος ετοιμάζεται να «πυροβολήσει» ας σκεφτεί ότι οι οικονομικές δυσκολίες μας αναγκάζουν σε περικοπές, και αυτές μας οδηγούν στην σημερινή σκληρή πραγματικότητα. Από τα Καταστήματα Εστίασης τον νησιού, ελάχιστα είναι ασφαλισμένα, από δε τα μη Εστίασης σχεδόν κανένα!
Όμως αυτό δεν είναι πανάκεια. Οι Ασφαλιστικές είναι αποκούμπι στη δυσκολία αλλά δεν είναι χαζές. Απαιτούν αυτόματα συστήματα Πυρόσβεσης και συνεχή πιστοποιημένη συντήρηση. Όποιος έχει Ασφάλεια και δεν κάνει τα δύο αυτά προαπαιτούμενα στην ουσία ΔΕΝ έχει.
Ας δούμε τι έγινε στην περίπτωση μας, χωρίς ούτε να παριστάνομε τους έξυπνους ούτε να κατηγορήσουμε κανέναν. Το λάδι στην ηλεκτρική φριτέζα άρπαξε φωτιά. Πόσοι από μας το έχουμε πάθει; Αμέτρητες. Είχαν οι άνθρωποι αυτοματισμό πυρόσβεσης; Είχαν, αλλά επειδή τους είχε «σπάσει τα νεύρα» με το παραμικρό παρά ζέσταμα μπορούσε να ενεργοποιηθεί και να τα κάνει όλα «λίμπα» το είχαν απενεργοποιήσει, διότι είχαν και την εναλλακτική της χειροκίνητης λειτουργίας.
Πάμε τώρα στην φωτιά. Ο ένας Γιώργης βλέπει το ζέσταμα και κλείνει την φριτέζα, πλην όμως το κουμπί τον προδίδει. Δεν υπακούει και αρπάζει η φωτιά. Πάει να ενεργοποιήσει την Πυρόσβεση, αλλά το άλλο κουμπί είναι πάνω από την φλόγα. Ψύχραιμα παίρνει τώρα τον χειροκίνητο Πυροσβεστήρα σκόνης και τον αδειάζει πάνω στο λάδι. Τι έγινε; Η φωτιά ΕΣΒΗΣΕ, αλλά υπάρχει ένα… αλλά. Δεν έκλεισε ο απορροφητήρας, ο εξαερισμός, που να πάει τώρα το μυαλό ενός ανθρώπου σε πεντακόσια ταυτόχρονα πράγματα. Αποτέλεσμα; Πρόλαβε να τραβήξει την φλόγα και να την «κλείσει» μέσα στην καμινάδα.
Ε, αυτό ήταν, έσβησα την φωτιά, μας είπε ο Γιώργης και ξαφνικά είδα να καίγεται η καμινάδα και οι καπνοί να πνίγουν το πατάρι και τα πάνω από το κατάστημα διαμερίσματα.
Ευτυχώς τότε έφτασε και η Πυροσβεστική και εδώ αρχίζει άλλο κεφάλαιο.
Άκρως επαγγελματισμός, καμιά φωνή, κανένας πανικός, συντονισμένες κινήσεις, πρώτη δουλειά του επικεφαλής Αξιωματικού η ασφάλεια των ανθρώπων στα πάνω διαμερίσματα. Ενώ ειδοποιείται και καταφθάνει ο Διοικητής Σταύρος Καπελαρίδης, οι Πυροσβέστες δεν κάνουν μόνο χρήση νερού, αλλά και πυροσβεστήρων, ενώ οι ίδιοι φορούν προστατευτικές μάσκες. Πολλές φορές η ζημιά από την χρήση νερού είναι πολλαπλάσια της φωτιάς και αυτό το γνωρίζουν και το εφάρμοσαν. Χρήση μηχανημάτων, πριόνια, τροχοί και μέσα σε όλα το μάτι μας πήρε δυό νεαρές με στολή να βοηθούν, ενώ ο κόσμος ευτυχώς παρακολουθούσε έτοιμος μεν να βοηθήσει, αν το ζητούσαν οι Πυροσβέστες, αλλά χωρίς να «μπαίνει στα πόδια τους» γιατί παλαιότερα το ζήσαμε και αυτό.
Εκ των υστέρων μάθαμε ότι οι νεαρές είναι φοιτήτριες, που εκπαιδεύονται, ότι αυτό ισχύει σήμερα για 20 εθελοντές στη Χίο, από αυτούς οι 7 γυναίκες, που τρία 8ωρα το μήνα, κάνουν βάρδια μαζί με το μόνιμο προσωπικό και συνδράμουν αν χρειαστεί, όπως για παράδειγμα σήμερα.
Αυτά και να μην ξεχάσομε όλοι σε καμιά εβδομάδα, που θα ανοίξουν πάλι τα Γιωργάκια, να φάμε λουκουμάδες.
Και μια λεπτομέρεια. Άκρως επαγγελματική η ενημέρωση από τον ιδιοκτήτη στους Πυροσβέστες, ότι πρώτον μέσα στο κατάστημα υπήρχε αποθηκευμένο λάδι και ότι επίσης υπήρχε φιάλη υγραερίου και που ακριβώς βρίσκονταν αυτά. Αυτή η λεπτομέρεια πιστέψτε μας, μέτρησε τα μέγιστα για το αποτέλεσμα.
Υ.Γ.: To Λακωνίζειν εστί… Στρατός. Δεν χρειάζονται λεπτομέρειες. Το λάθος να μην επαναληφθεί. Η μπάντα της 96 ΑΔΤΕ κακώς απουσίαζε στην εκδήλωση των τριών Ιεραρχών από την Βολισσό. Και κακώς για τις κινήσεις της να χρειάζονται εγκρίσεις εκτός Χίου! Μπροστά πρέπει να πηγαίνουμε όχι πίσω.
