

Καλή χρονιά αδέλφια, με υγεία, καλές προπελιές και μαστιχάκι, διότι χωρίς το πρώτο δεν θα μας πάει καλά η χρονιά ατομικά, χωρίς τα άλλα δύο το νησί θα ψοφήσει στην πείνα.
Καλή χρονιά και με υποδομές. Μια είναι τα συνθήματα, που άρχισαν να αναγράφονται στο τοιχίο της σταματημένης, ελλείψει πετρών στην πεδινή Χίο, επεκτάσεως του Αεροδρομίου και μια άλλη είναι οι νέες Στάσεις Λεωφορείων του Δήμου Χίου, σε διάφορα σημεία της πόλεως.
Στο μεν τοιχίο έχομε καταθέσει μια πρόταση, να ζωγραφιστεί πάνω του η επέκταση, γιατί κανονική δεν πρόκειται να δούμε και δεν βλέπω να καίγεται καρφάκι κανενός.
Τούτο συμβαίνει διότι τρώει κανονικά το ρυζόγαλο του ο Ερντογάν. Αν του το κάψει καμιά μια μέρα η Εμινέ και του «την δώσει» θα δούμε τι τουριστικό προϊόν θα απομείνει στην Νήσο της ησυχίας, το λές και Ουργίας.
Και θα πεί κανείς μα η Εμινέ για… ρυζόγαλα είναι; Σαφώς, δεν είδατε τι χειραψία έκανε ο Ταμιμπανέζος με την γραβάτα στην Συρία στην… καημένη την Γερμανίδα υπουργό των Εξωτερικών, που είχε την απαίτηση να της αγγίξει το… μιαρό γυναικείο χέρι ο νέος Άσαντ της περιοχής;
Την άφησε Γερμανικό κάγκελο. Τα υπόλοιπα κάγκελα θα τα βάλουμε εμείς στην ΒΙΑΛ όταν εντός του έτους υποδεχτούμε άλλο ένα εμφύλιο στην περιοχή και ταυτόχρονα υποδεχτούμε τις νέες στρατιές των μεταναστών – προσφύγων.
Για το άλλο έργο υποδομής, τις Στάσεις δηλαδή, έχουμε μείνει επίσης… κάγκελο από την χρηστική τους αξία. Μπορεί να μην διαθέτουν ταβάνι για την βρόχα, κάθισμα για αναμονή αλλά διαθέτουν ωραιότατη πλάτη, ότι πρέπει για επικόλληση αφισών και ένα ακουμπιστήρι το οποίο είναι τέλειο για δέσιμο κορδονιών, ούτως και εβαπτίσθη από μας ως… Κορδονοδέστης.
Βεβαίως εκτός των υποδομών αυτών η χρονιά ξεκίνησε κλασσικά με καυγά, που αφορά τον ορισμό Αντιδημάρχων ή σωστότερα τον μη ορισμό του Γιάννη Αμέντα.
Για τον οποίο όλοι καταλάβαμε γιατί έφαγε το σούτ, αλλά και εκείνος δεν κατάλαβε την ρήση του παλαιού ποδοσφαιριστή, όπως λέμε παλαιός πολεμιστής, Ιωάννη Μαλαφή, που είπε πως ότι καταγγέλλεται, πρέπει να γίνεται όταν η μπάλα είναι στην σέντρα και όχι όταν ο παίχτης πάει στον πάγκο.
Κατά τα άλλα η κουβέντα εξελίχθηκε στο ποιος φταίει και ελάχιστοι σκέφτηκαν ότι από τον ισχνό Δημοτικό προϋπολογισμό, απλοελληνικώς από την τσέπη μας, πληρώνομε μισό Λόχο Αντιδημάρχους.
Θα πεί κανείς χαλάλι αφού γίνεται δουλειά. Ένα παράδειγμα είναι η κατωτέρω φωτογραφία, που μας έστειλε ένας πολίτης των σκαλακίων στο μνημείο Εθνικής Αντιστάσεως στο Λιμάνι, την οποία συνοδεύει με το σχόλιο «Αφιερωμένο στους βαρβάρους και τους αδιάφορους».
Η άλλη συμπολίτισσα που βρέθηκε στο Βίκι και φωτογράφησε την κατάσταση της εκεί Λιμνοδεξαμενής. Κι αυτή η φωτο δημοσιοποιείται αν και τσάμπα, διότι απλούστατα, για Αντιδήμαρχο ηλεκτροφωτισμού διαβάσαμε, για ομόλογο του σηματοδοτών πληροφορηθήκαμε, για Λιμνοδεξαμενών δεν διαβάσαμε τίποτα.
Άντε αδέλφια πάλι Καλή χρονιά και για την προηγούμενη το ίδιο λέγαμε και περαστικά στον πραγματικό Άγιο Αλβανίας Αναστάσιο Γιαννουλάτο.
Υ.Γ: Όταν έθεσε υποψηφιότητα ο Γιάννης Αμέντας, ένα νέο παιδί, που η καρδιά του αντανακλάται στο βλέμμα του, και ζήτησε την γνώμη μου, πιστεύω να θυμάται τι του είπα…