Μέχρι τώρα τα πήγαμε καλά στον χειρισμό. Δεν υπήρχε κυβέρνηση, τώρα εμφανίστηκε με την υπηρεσιακή, υπήρχε συνεργασία και αρχηγός, γιατί χωρίς όλα αυτά κρίσεις δεν αντιμετωπίζονται.
Το καλοκαίρι όμως τελειώνει, το ίδιο και οι... εκλογές.
Οι απέναντι όμως Σύριοι αντί να λιγοστεύουν πολλαπλασιάζονται.
Μέχρι να ξεχωρίσει η Ευρώπη το αριστερό από το δεξί της χέρι και μέχρι να βρει τον βηματισμό της η νέα κυβέρνηση, αν τον βρει και δεν είναι κι’ αυτή... προεκλογική, εμείς τι κάνουμε, πού θα τρέξουν οι 1.000 πλέον μονιμοποιημένοι Σύριοι του Δημοτικού Κήπου;
Εκ των πραγμάτων ο Αντιπεριφερειάρχης Σταμάτης Κάρμαντζης πήρε την κατάσταση στα χέρια του και οφείλει να ολοκληρώσει.
Τώρα, πριν ανοίξουν οι ουρανοί, πρέπει να βρούμε στεγασμένο χώρο ή χώρους με υποδομή, τώρα, γιατί αύριο θα είναι αργά.
Η αρχή στη διαχείριση μιάς κρίσης είναι παραπάνω απ’ το μισό, να μην τα χαλάσουμε τώρα στο υπόλοιπο.
Στο μεταξύ, όσοι συνεχίζουν να έχουν την απορία, γιατί αυτή η προτίμηση των Σύρων στην Μυτιλήνη, ας ξεκινήσουν με το αξίωμα ότι η Τουρκία είναι ένα οργανωμένο Κράτος. Απέναντι από τη Χίο είναι το τουριστικό τους φιλέτο. Αυτή την εβδομάδα στην Σμύρνη και τον Τσεσμέ ήταν αντιπροσωπία Γερμανών Βουλευτών, που επισκέφθηκαν την γείτονα, για να διαπιστώσουν την έκταση του μεταναστευτικού προβλήματος, χωρίς να ξεχνούν βεβαίως ότι τα περισσότερα ξενοδοχεία είναι Γερμανικών συμφερόντων, άρα τα βρήκαν όλα απέναντι τέλεια…
Οσον αφορά δε την οργάνωση του Τουρκικού Κράτους, προσέξτε το άρθρο του «Φαναριώτη» Αχμέτ Νταβούτογλου στην Γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung, όπου αφού χαρακτηρίζει την Ευρώπη «Χριστιανικό φρούριο» σημειώνει ότι δέχεται «γελοία μικρό φορτίο» σε σχέση με τη χώρα του, που φιλοξενεί αυτή τη στιγμή στο έδαφος της 2 εκ. Σύρους πρόσφυγες, ερχόμενος στο προκείμενο… ότι απαιτεί την οικονομική βοήθεια της Ευρώπης, για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Σημειώστε κάπου για την ιστορία ότι η Τουρκία όταν ολόκληρος ο κόσμος μάτωσε, λύγισε, έκλαψε στον Β’ Παγκόσμιο, σχεδόν, πόλεμο η Τουρκία ήταν ουδέτερη εξ’ ού και το «σχεδόν» τόσο ουδέτερη, που οι αξεπέραστοι στην πολιτική ουστιά Εγγλέζοι, την ώρα που η Ελλάδα καταστρέφονταν πολεμώντας, στο πλευρό τους και στο όνομα της ελευθερίας κατά του φασισμού, πρότειναν στην Τουρκία, να της δώσουν τα νησιά του Αιγαίου, για να βγεί στον πόλεμο με την πλευρά των συμμάχων. Η Τουρκία τότε δεν τσίμπησε το δόλωμα ή δεν πρόλαβε να το σκεφθεί, γιατί ο Χίτλερ που γνώριζε την πρόταση, άφησε το μεγαλύτερο κομμάτι της κατεχόμενης Ελλάδας στους Ιταλούς, αλλά έσπευσε να εγκαταστήσει Γερμανικό στρατό στα νησιά, γιατί είχε επίγνωση της στρατηγικής τους θέσης. Ας μην μακρηγορούμε, η Τουρκία ως γνωστόν, κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας την παραμονή εισόδου των Ρώσων και των Αμερικανών στο Βερολίνο… αλλά στο τέλος του πολέμου, στρογγυλοκάθισε στο τραπέζι των… συμμάχων για την διανομή της λείας. Επειδή λοιπόν τόχει αυτό το βίτσιο η ιστορία να επαναλαμβάνεται, μην μας φανεί παράξενο εμείς να μην μπορούμε να απορροφήσουμε τα Ευρωπαϊκά κονδύλια για τους πρόσφυγες και να τα πάρει… η Τουρκία.
Υ.Γ. Σκύβοντας πάλι πάνω στην ιστορία, ότι χάνεται με πόλεμο κερδίζεται πάλι με πόλεμο. Είναι θέμα χρόνου η στρατιωτική επέμβαση της Δύσης κατά του Δικτάτορα Ασαντ και των βλαμμένων του Ισλάμ. Οι καθυστερήσεις κρατιόνται γιατί πρέπει από την όλη διαδικασία να μείνει ευχαριστημένη και η Ρωσία, πέραν της ικανοποιήσεως ότι εξαιτίας του Συριακού ουδείς ασχολείται με την πάλαι ποτέ… ανατολική Ουκρανία.
