Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα και θα πρότεινα ο Δήμος Χίου να το δεί σοβαρά.
Άλλωστε όταν με το καλό τελειώσει ο Δημοτικός κήπος, ένα σωρό δρομάκια θα έχει, να μην μένουν… αναξιοποίητα.
Άνευ πλάκας τώρα, φαίνεται ότι ουδείς ενοχλείται, από τους αρμοδίους γι’ αυτό που συμβαίνει στον Δημοτικό κήπο. Κανονικά βέβαια, έπρεπε να το αντιλαμβάνεται η εργοληπτική εταιρεία, απαγορεύοντας την στάθμευση στον χώρο του εργοταξίου, προφανώς από εργαζόμενους σε αυτό. Εκτός και αν ευκαιρίας δοθείσης, μπαίνουν μέσα διάφοροι έξυπνοι. Αλλά γιατί να χανόμαστε στο ψάξιμο, ας δούμε το κύριο, την νοοτροπία. Έχουμε εθιστεί δηλαδή να παρακολουθούμε απαθείς την όποια παλαβομάρα.
Τρανό παράδειγμα οι ραδιοφωνικές παρεμβάσεις για την κατάληψη των Δημοτικών χώρων στάθμευσης από ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων Ι.Χ. και όχι μόνο θα συμπληρώναμε εμείς. Το ίδιο γίνεται και από συνεργεία επισκευής Ι.Χ. ή παρεμφερείς επιχειρήσεις, που βλέπουν τους κοινόχρηστους χώρους ως επέκταση των επιχειρήσεων τους.
Γιατί μας έφτιαξαν τον Δημοτικό χώρο στον «Φάρο» είπε η κυρία Μαυρίκη, για μας τους μόνιμους κατοίκους το ίδιο κάνει. Οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους τα απογεύματα στον «Φάρο» και η αποβίβαση γίνεται μέσα στις πόρτες μας, αφού ο χώρος στάθμευσης είναι κατειλημμένος.
Ερώτημα τώρα; Ποιός θα πάει να το ελέγξει, την ώρα που ο Δήμος αδιαφορεί ακόμα και για την κατάληψη του εργοταξίου του Δημοτικού κήπου; Ο οποίος με την ευκαιρία, θα τελειώσει στην παρούσα Δημοτική αρχή η θα μας βρεί η άλλη;
Άρα αν τα «χοντρά» αυτά δεν μας ενοχλούν άντε να πιάσουμε τα «ψιλά» όπως για παράδειγμα αυτό που προτείνει ο Ψυχίατρος Χρ. Παπαχρήστου, που προτείνει οι αμέτρητοι τόνοι νερού, που αντλεί η Αρχαιολογική υπηρεσία από τον χώρο της Συναγωγής (πάρκινγκ Θελούδη) θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για πότισμα.
Τώρα… μάλιστα θα συμπληρώναμε, όχι χωρίς απογοήτευση, διότι υπάρχει και η άλλη παράμετρος. Ποιός πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα και τα καύσιμα; Τσάμπα δουλεύουν οι γεννήτριες; Το νερό των αφαλατώσεων, γιατί με αυτό ποτίζομε και πλενόμαστε, ελπίζω να μην μπαίνει στο τσουκάλι, ούτε στο πλύσιμο των δοντιών, έχουμε σκεφθεί πόσο κοστίζει; Όταν έρθει ο νέος προϋπολογισμός του Δήμου και μας έρθουν κατακέφαλα οι αυξήσεις, αφού τα έξοδα αυτά είναι ανταποδοτικά, τότε ίσως να καταλάβουμε ότι όλα αυτά δεν είναι μόνο λεπτομέρειες ή ευαισθησίες αλλά κοστίζουν και κοστίζουν ακριβά.
Όσον φορά το δένδρο, αφού ντε και καλά δεν μας κάνει κανένα της Πλατείας ή του Δημοτικού κήπου, ή δεν φανταζόμαστε καν ότι θα μπορούσαμε να στολίσομε ένα καραβάκι και δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από έθιμα της… Βαυαρίας και αφού δώσουμε μόνο 10.000 ευρώ για να αγοράσουμε την πλαστικούρα, τουλάχιστον ας το φυλάξουμε σε μια αποθήκη μπάς και ξηλωθούμε άπαξ.
Ευτυχώς βέβαια και υπάρχει η ύπαιθρος και μας δείχνει ότι δεν τελείωσε η φαντασία. Αναφερόμαστε στις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις της Βολισσού.
Υ.Γ: Έπρεπε να πάει το Ι.Χ. στα βράχια για να δούμε τον 97 χρονο οδηγό. Έως τώρα ήταν... αόρατος.
