Με την Δέσποινα μοιραζόμαστε ένα… μυστικό.
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου 2021, με μετέφερε η Interamerican με αερομεταφορά από το Σκυλίτσειο στην ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ των Αθηνών, με διάγνωση Εγκεφαλίτιδας, αλλά χωρίς να διαγνώσκεται όμως η αιτία και υποβλήθηκα αμέσως σε θεραπεία, από την οποία με έσωσε η σφαιρίνη, παράγωγο του αίματος, εμένα που όντας 30 χρόνια εθελοντής αιμοδότης, δεν χρειάστηκα ούτε μια σταγόνα αίμα και τελικά, που το γύρισε η ζωή ή ο Θεός όλο μαζί, με τη μορφή αυτού του φαρμάκου και μόλις «ξαναμπήκα στην πρίζα» αυτό ακριβώς έγινε, μια από τις πρώτες φωνές συμπαράστασης και ενδιαφέροντος για την υγεία μου, που άκουσα ήταν αυτή της Δέσποινας.
Και ενώ γύρισα υγιής στο νησί, ξαφνικά οι όροι αντιστράφηκαν. Στις 5 Μαρτίου 2021, λίγες μέρες μετά από μένα η Δέσποινα έπιασε τον… ανάποδο τζόκερ. Διαγνώστηκε με καρκίνο του αίματος. Εκεί λοιπόν, που έπαιρνε τηλέφωνο εκείνη εμένα, τώρα έπαιρνα εκείνην εγώ.
Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, δεν έχουν καμιά σημασία, έκανα αυτό που έλεγε η καρδιά μου και η συνείδηση μου για έναν άνθρωπο που μόνο πρόσφερε. Ξέρω τον Γολγοθά της, ξέρω εκείνον του λεβέντη της, είμαι από αυτούς που δεν ξέρω αν της έδινα κουράγιο, ενδιαφερόμουν όμως πραγματικά και ΝΑΙ πίστευα στο ΘΑΥΜΑ.
Και ενώ το πάλευε ο Γιώργης, μου ανακοίνωσε ότι όχι μόνο βρέθηκε δότης άλλα είναι τόσο συμβατός σαν να ήταν δίδυμος αδελφός της.
Έτσι όταν μου εκμυστηρεύτηκε αυτό που θα γίνονταν το απόγευμα του Σαββάτου, το χάρηκα διπλά και το χάρηκα περισσότερο, που το έζησα.
Αλήθεια, τι πιο δυνατό συναίσθημα προσφοράς στον συνάνθρωπο. Ένας Προπονητής του Χάντμπολ ο Σάκης Βαλαβάνης από την μια άκρη της Ελλάδας στη Δράμα, βρέθηκε συμβατός με μια ασθενή την Δέσποινα Βουχούρη από τη Χίο, ένα χέρι απλώθηκε από την μια μεριά και μετάγγισε ΖΩΗ απευθείας στο άλλο.
Βρέθηκαν λοιπόν το απόγευμα του Σαββάτου οι δυό τους σε μια σεμνή γιορτή χαράς και ανθρωπιάς. Αγκαλιάστηκαν μπροστά στους φίλους της Δέσποινας και του Γιώργου και έδωσαν όχι μόνο μήνυμα αγάπης και προσφοράς, αλλά μετάλαβαν απευθείας τον Χριστό, όπως απλά και παραστατικά το μετέφερε στους παρισταμένους ο πατ. Χριστοφόρος της Ευαγγελίστριας.
Μετέφεραν όμως και οι τρείς τους αυτό που ήθελε μαζί με την χαρά του να μας κάνει κοινωνούς ο Γιώργης Ξυλάς. Ε, ναι, με μια απλή διαδικασία στέλνοντας λίγο σάλιο σε ένα φάκελο, ψάξτε το διαδικτυακά, απλούστατο είναι, γινόμαστε δότες μυελού των οστών, μπορούμε να σώσουμε και εμείς μια ζωή, μπορούμε να χαρίσουμε ΖΩΗ σε έναν συνάνθρωπο μας και ταυτόχρονα να νοιώσουμε το βάθος της φράσης του δότη Σάκη Βαλαβάνη. Ένοιωσα, είπε, την ίδια χαρά με αυτή της γέννησης των παιδιών μου.
Μα αυτό στην ουσία δεν έγινε; Ξαναγεννήθηκε η Δέσποινα Βουχούρη. Για να αρχίσει ξανά με πιο δυνατό ρυθμό, το πιστεύω, την δράση προσφοράς,
Υ.Γ: Είναι πολύ κρίμα ένας τόσο άξιος και αθόρυβος Λειτουργός του Θεού, ο πατ. Χριστοφόρος Γουρλής, να είναι γνωστός ως… ιπτάμενος Ιερέας, για την τελετή της πρώτης Ανάστασης στο Ναό του, που μάλιστα όπως είδαμε τον… μιμήθηκαν και άλλοι Ιερείς ανά το πανελλήνιο. Καλύτερα να τον μιμηθούν στην καθημερινή διακονία του.
