Μας το έλεγαν και δεν το πιστεύαμε μέχρι που η ΔΙΑΝΟΧ μας προσγείωσε με αυτές τις φωτογραφίες.
Ναι, κάποιοι πέταξαν το Πάσχα στους κάδους της ανακύκλωσης τα έντερα από το αρνάκι που σούβλισαν. Άλλοι πέταξαν τα πόδια, άλλοι τα… κόκκαλα, άλλοι τα σβησμένα… ευτυχώς κάρβουνα.
Κοντολογίς υπάρχουν συνάνθρωποι μας, που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ακόμα τι κάνουν οι μπλέ κάδοι, που δεν ξέρουν τι κάνει η ανακύκλωση, που δεν γνωρίζουν ότι όλα πλαστικά και χαρτιά πηγαίνουν σε ένα κέντρο διαλογής, περνούν από μια κορδέλα και κάποιοι άνθρωποι τα πιάνουν με τα χέρια για να γίνει η τελική διαλογή και συμπίεση τους.
Το κυριότερο, ότι δεν καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά συνιστούν χρήμα, αποτελούν έσοδο, που μειώνει τα τέλη καθαριότητας, που ελαφραίνει την τσέπη μας.
Έτσι όχι μόνο δεν πραγματοποιούν ανακύκλωση, αλλά πετούν ότι έχουν, όπου νάναι. Δεν μετρούν απορρίμματα, βλέπουν τους κάδους και νομίζουν ότι απλά έχουν και αυτοί διάφορα… χρώματα.
Τι θα γίνει στο τέλος; Μα θα μπεί ένα τέλος ρύπανσης, για να μπορεί να αντιμετωπιστεί το τεράστιο αυτό έξοδο, το οποίο τελικά θα το πληρώσουμε όλοι.
Αν το καλοσκεφτείτε πρόκειται για τέλος… Δημοκρατίας. Δεν μπορεί να επιβληθεί κάτι με το ζόρι, πληρώνουμε όλοι, στο τέλος υπηρετούμε τον βλάκα και τον γύφτο.
Μερικοί είναι αισιόδοξοι, άλλοι περιμένουν να δουλέψει η παιδεία, υπάρχουν και άλλοι που λένε ότι μετά τα σαράντα ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Τι να σας πώ, το πρώτο μου παιδί είναι πάνω από 30 χρόνων και το θυμάμαι να κάνει μάθημα ανακύκλωσης.
Ε, τα άντερα αποκλείεται να τα πέταξαν παιδάκια, αλλά και τα τότε παιδάκια της ανακύκλωσης, μεγαλώνοντας έγιναν… αντεράκια.
Δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά εγώ το τέλος δεν βλέπω να το γλυτώνουμε.
Πριν τέσσερις μήνες ο Στρατός «έγλυψε» την παραλία της Λευκωνιάς. Είχα εκφράσει τότε την αντίρρηση μου, ότι δεν είχε καμμιά δουλειά να το κάνει. Μετά από ένα μήνα η παραλία ήταν στα ίδια και χειρότερα χάλια. Πριν ένα μήνα τον καθαρισμό τον επανέλαβαν οι πρόσκοποι. Προκαλώ όποιον θέλει να δει τώρα ξανά την παραλία. Πλέει στο σκουπίδι. Αν ακούσει κανείς τους εργαζόμενους στην καθαριότητα για το τι βρίσκουν στους κάδους και τι τραβούν κάθε μέρα θα φρίξει.
Και ποιος φταίει για όλα αυτά; Πάντα ο άλλος. Και ποιος πρέπει να αλλάξει νοοτροπία; Μα φυσικά ο άλλος.
Δεν θέλω να απογοητεύσω την Φώτη Γιαννίρη και άλλα παιδιά στην ΔΙΑΝΟΧ, αλλά τσάμπα προσπαθούν να μας ευαισθητοποιήσουν με σλόγκαν του τύπου, αν είχε ονοματεπώνυμο το σκουπίδι θα το πέταγες;
Απάντηση: Nαι απλά θα φροντίζαμε να γράφει το ονοματεπώνυμο του… άλλου.
Y.Γ.: Έτσι όπως συμπεριφερόμαστε σε λίγο η ΔΙΑΝΟΧ δεν θα βρίσκει εργαζόμενους για την διαλογή. Ο άλλος προσλαμβάνεται για να ξεχωρίζει με τα γάντια χαρτιά και πλαστικά. Αν ήθελε… άντερα έπιανε δουλειά στα Σφαγεία.
