Όταν μεγαλώνει το κλαδί της… ελιάς, σπάει

Γιάννης Τζούμας
Τρί, 20/03/2018 - 18:28
φωτο αρχείου

Οπου «κλάδος ελαίας» ο κωδικός της ονομασίας της εισβολής της Τουρκίας στο Αφρίν της Συρίας. Εδώ που τα λέμε με τα όσα συμβαίνουν εκεί, τουλάχιστον σώζεται το στοιχείο της προπαγάνδας, όσον αφορά τα προσχήματα. Ας πούμε στην εισβολή στην Κύπρο η Τουρκία χρησιμοποιούσε την κωδική ονομασία «Αττίλας». Ακου Αττίλας, άγριο ακούγεται ενώ το κλαδί… ελιάς, όσο νάναι ακούγεται πιο γλυκά.

Βεβαίως θα ακουστεί ο αντίλογος, η Τουρκία τα κατάφερε, εισέβαλλε στο Αφρίν κατέλαβε την Πόλη, οι αγριότητες θα ξεχαστούν η κατάληψη θα μείνει, αυτό έγινε και στην Κύπρο.

Μόνο που τα δύο γεγονότα έχουν ένα μόνο κοινό, την εισβολή, τίποτα άλλο.

Οι Κούρδοι δεν είναι Κύπριοι και η Τουρκία έχει μπλέξει άσχημα, τόσο που θα πάθει αυτό που προειδοποιούσε ο Μεταξάς, ως Επιτελικός Αξιωματικός  τον Βενιζέλο, όταν τον ρώτησε περί της τύχης της Μικρασιατικής εκστρατείας. «Οσο πιο βαθειά χωνόμαστε, του είπε, σε ελεύθερη απόδοση, τόσο σιγουρεύουμε το χαμό μας».

Αυτό έχει πάθει αυτή τη στιγμή η Τουρκία του Ερντογάν και όσοι βλέπουν τους πανηγυρισμούς και το γκρέμισμα των αγαλμάτων και τα μονταρισμένα βίντεο της προπαγάνδας του Σουλτάνου, απλά βλέπουν κοντά.

Ο Ερντογάν έχει χώσει άσχημα την χώρα του στον πόλεμο της Συρίας. Από έναν πόλεμο κερδισμένος δεν είναι κανείς. Ολοι είδαν τα τουρκικά τάνκς να εισβάλλουν στο Αφρίν, λίγοι υπολόγισαν τις 200.000 των Κούρδων, που τραβήχτηκαν στον νότο και στα βουνά. Κάθε ένας τώρα από τους 200.000 είναι μια κινούμενη βόμβα, που θα σκάει ανά πάσα στιγμή. Ο πανηγυρίζων τώρα Ερντογάν, θα κουβαλάει για πολλά χρόνια σε κασόνια 20χρονα παλληκάρια και θα τα παραδίδει στους γονιούς τους. Αυτό δεν αντέχεται πολύ, η Τουρκία του Ερντογάν μπήκε σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή. Μεθυσμένος από το Αφρίν εξήγγειλε ότι την τύχη του θα έχουν και άλλες πόλεις, ενώ απείλησε και τους Κούρδους του βορείου Ιράκ, άρα χώνεται πιο βαθειά σε ένα πόλεμο χωρίς επιστροφή. Οι πανηγυρισμοί του Ερντογάν σήμερα είναι οι ιαχές ενός παιδιού, που όλο και πιο μακριά βρίσκεται από τη βάση του κλαδιού, τραμπαλίζεται χαρούμενο, μέχρι να ακουστεί το μοιραίο κράκ (εκείνη τη στιγμή δεν πρέπει να είμαστε από κάτω). Οσοι νομίζουν ότι αυτό το κράκ θα αργήσει ας δούν τις τιμές της Τουρκικής λίρας και ας αρχίζουν, πέρα απ’ τα χειρότερα, να προετοιμάζονται για τα… φυσιολογικά. Οσο περνάει ο καιρός, εκτός Τουρκίας, εκδρομή ας πούμε, ακόμα και στην κοντινή Χίο, θα μπορούν να κάνουν όλο και λιγότεροι άνθρωποι.

 

Υ.Γ. Ασχετο, αλλά ακούστηκε στην πιάτσα μια στιχομυθία μεταξύ ενός Κυριάκου και ενός Παντελή.

Παντελή, ακούστηκε ο πρώτος, είπα να σε διευκολύνω να τελειώσεις τον Βενέτη, γι’ αυτό είπα τώρα που τρέχεις μ’ αυτό, να σε απαλλάξω απ’ τα κομματικά σου καθήκοντα για ένα μήνα.

Σχετικά Άρθρα