Ε, όχι 2017 αριθμοί είναι πολλοί, θα χρειαστούν λιγότεροι, αλλά παρ’ ότι και εγώ δεν έχω ιδιαίτερη συμπάθεια στα νούμερα, μιλούν την γλώσσα της αλήθειας και καλά είναι να τα παίρνουμε υπ’ όψιν μας, για να μην μας έρχεται ο ουρανός κατακέφαλα.
Σημειώστε κάποια σημεία κλειδιά. Το Κυπριακό φτάνει στην ώρα της κρίσης. Στις 12 Ιανουαρίου στην Γενεύη θα ασχοληθεί προσωπικά μ’ αυτό ο Ερντογάν, με τον Α. Τσίπρα από μεριάς Ελλάδας. Δεν θα παρακολουθήσουμε μόνο αγώνα μεταξύ Ολυμπιακού… Βαρβασιακού, θα είναι και στημένος ο… διαιτητής.
Η τρίτη εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο, δεν θα αφήσει να λυθεί το πρόβλημα.
Οι Αγγλοι αφού επέστρεψαν στη βάση τους, πίνοντας το αίμα της μισής ανθρωπότητας και αφήνοντας τους για κληρονομιά το «Διαίρει και βασίλευε» να σφάζονται μόνοι τους τα επόμενα 500 χρόνια, έχουν καταστήσει σαφές.
Φύγαμε από όλο τον κόσμο. Δύο βάσεις μας δεν θα εγκαταλειφθούν ποτέ, η Κύπρος και το Γιβλαρτάρ.
Την ώρα που θα στήνονται οι κάλπες στην Γαλλία, η Τουρκία θα πρέπει να αποφασίσει αν θα κάνει και τύποις τον Ερντογάν Σουλτάνο, αν τα έχει καταφέρει μέχρι τότε να μη διαλύσει τη χώρα του.
Εμείς τι θα κάνουμε; Εκτός από… εκλογές τίποτα άλλο σίγουρο αφού όλες οι εξελίξεις απλά θα μας βρούν, με μια… λεπτομέρεια.
Απέναντι περιμένουν 3.000.000 πρόσφυγες – μετανάστες, χώρια αυτούς που μπορεί να έρθουν απ’ την Τουρκία μαζικά πιά, ως πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες ή επειδή δεν θα θέλουν να εμπλακούν, ειδικά οι απέναντι μας προοδευτικοί Τούρκοι, στο Φρενοκομείο, που θα ανοίξει στα Ανατολικά με τους Κούρδους.
Ηδη μια γεύση πήραμε από την τελευταία επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, που στην ουσία εκτός των άλλων λέει αντίο στον τουρισμό για την γείτονα.
Αυτές τις εξελίξεις πρέπει να τις πάρουμε σοβαρά υπ' όψιν, όπως κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με τους… αριθμούς, τους οποίους επιμένουμε να αγνοούμε, περιμένοντας να λυθεί το προσφυγικό πρόβλημα, ως δια μαγείας.
Μια γεύση της δύναμης των αριθμών, δίνει σε άρθρο του στην «Καθημερινή» στο ένθετο «Η Ελλάδα και ο κόσμος το 2017» ο Τζέφρι Σακς, Διευθυντής του Earth Institute του Πανεπιστημίου Columpia.
Το 1950 ο πληθυσμός της Ευρώπης, μαζί και της Ρωσίας ήταν 549.000.000.
Ο πληθυσμός της Δυτικής Ασίας (Αραβική χερσόνησος και Τουρκία) ήταν 51.000.000 και της Αφρικής 229.000.000.
Το 2015 ο πληθυσμός της Ευρώπης ήταν 738.000.000 ενώ ο πληθυσμός Δυτικής Ασίας και Αφρικής (κάθεστε καλά;) 1.044.000.000.
Βάση των υπολογισμών του ΟΗΕ το 2100 ο πληθυσμός της Ευρώπης θα είναι 646.000.000 και ο συνολικός Δυτικής Ασίας και Αφρικής (ξανακαθήστε) 4.087.000.000 δηλαδή θα είναι 7,5 φορές μεγαλύτερος από τον Ευρωπαϊκό.
Τι θα κάνουν αυτοί όλοι, θα βλέπουν τον υπερσύγχρονο τρόπο ζωής μας απ’ το κινητό στα… καλύβια τους; Όχι βέβαια απλούστατα θα μεταναστεύσουν.
Εκτός αν η ανάπτυξη φτάσει στις χώρες τους κι’ αν τους αφήσουμε στην ησυχία τους.
Εδώ παρακαλούμε ας κάνουμε μια παρένθεση. Ακούμε για τον ISIS και τους βλαμμένους του Ισλάμ. Που ήταν χωμένοι; Πως βρέθηκαν με περίπου κρατική οντότητα και υπερσύγχρονο οπλισμό; Κανείς δεν λέει ότι οι Αμερικάνοι κρέμασαν τον τσαμπουκά Χουσεϊν στο Ιράκ και μετά εκπαίδευσαν και εξόπλισαν τον Στρατό και την Αστυνομία του και… φεύγοντας έγινε απλά ο ISIS, λησμονώντας την σοφία των Αρχαίων ελλήνων «Το δύσκολο δεν είναι η νίκη αλλά η διαχείριση της»
Αρα το προσφυγικό, είναι πρόβλημα, που για να λυθεί θέλει σοβαρές μακροπρόθεσμες πολιτικές λύσεις και δυστυχώς δεν εξαρτάται από μας.
Είμαστε η τελευταία τρύπα του ζουρνά.
Υ.Γ. Το επιπρόσθετο πρόβλημα για τα νησιά μας, είναι ότι η τρύπα αυτή οδηγεί στην Ευρώπη.
