Μεγάλη φθορά η καθημερινότητα και η ρουτίνα, η μιζέρια να δείτε, το απόλυτο μπάχαλο που έχουμε δημιουργήσει διπλά μας να δείτε. Ξέρετε κάτι; Για να μπώ αμέσως στο θέμα. Τυχερά ή άτυχα όσα νέα παιδιά μείνουν εδώ. Από την ώρα που ένας νέος ή μια νέα αντίστοιχα φύγει για κάποιο λόγο στο εξωτερικό «κόλλησε» εκεί, η Χίος του φαίνεται σαν την Νήσο των τρελών.
Θερμή παράκληση να κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Πείτε πως δεν είσαστε Χιώτες. Μπορείτε να δώσετε μια λογική εξήγηση πως ένας δρόμος του μήκους της Ιωάννου Χρήστου, εδώ και δυό χρόνια… φτιάχνεται;
Σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, κάποιοι θα είχαν πάει φυλακή και θα δίνονταν «χοντρή» αποζημίωση στα καταστήματα και τους επαγγελματίες, που τους έχει καταστρέψει η παλαβιάρικη κρατική μηχανή, συμπεριλαμβανομένης και της Δημοτικής.
Είπαμε δεν είμαστε Χιώτες. Η υπόθεση εργασίας συνεχίζεται. Με δεδομένο ότι η θάλασσα δεν μπαζώνεται, κάποτε το κάναμε και αυτό, οπότε σημειώστε εδώ πρόοδο, βρείτε μια λογική εξήγηση, την ώρα που ψάχνουμε με το φανάρι ΜΙΑ θέση για στάθμευση, πως δίπλα σε μια πλάζ (ΝΟΧ) και τρία Ξενοδοχεία (δύο εν λειτουργία, ένα υπό κατασκευή, ΞΕΝΙΑ) στην Λεωφόρο Ενώσεως, η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, δηλαδή το ΚΡΑΤΟΣ, έχει περιφράξει την μοναδική ελεύθερη οικοπεδική έκταση που υπάρχει, χωρίς να την κάνει τίποτα.
Μην ξεχνιέστε δεν είμαστε Χιώτες, να μας έχει γίνει η παλαβωμάρα δευτέρα φύσις.
Για τεχνικούς λόγους σε ένα φαρδύ δρόμο, την ίδια οδό, δεν φεύγουμε από τρελομικρόκοσμο, φτιάχτηκαν νησίδες πρασίνου. Με δεδομένο ότι η οδός αποτελεί την έξοδο του Αεροδρομίου του νησιού προς την πόλη, βρείτε, ονοματίστε ένα μέρος του κόσμου, από την Αφρική μέχρι την Αλάσκα, που αυτές τις νησίδες θα τις είχαν (ευθύνη της Περιφέρειας) στην κυριολεξία για χέσιμο και μην μας σοκάρει η λέξη.
Σκεφτείτε να πηγαίνατε εσείς σε ένα μέρος και βγαίνοντας να βλέπατε αυτό το χάλι, εκτός αν βγείτε με το πλοίο και ανταμώσετε το απείρου κάλους (το λ εδώ ένα παρακαλούμε) κτίριο του ΡΕΧ. Μετά αναρωτιόμαστε, αν αναρωτιόμαστε, γιατί μας έχουν μείνει μόνο οι Τούρκοι. Ξέρω την καραμέλα, δεν έχουμε μεγάλο αεροδρόμιο. Ξέρετε πόσα νησιά υπάρχουν που διώχνουν τουρίστες, που «υποφέρουν» 8 μήνες το χρόνο και δεν έχουν αεροδρόμιο;
Συνεχίζουμε όμως και είπαμε δεν είμαστε Χιώτες
Στον ίδιο δρόμο, με το φανάρι ψάχνουμε χώρο για στάθμευση. «Κλέβαμε» λίγο από το οδόστρωμα, μέχρι που η Τροχαία, καλά έκανε και εφάρμοσε τον ΚΟΚ και έτσι ξεμείναμε τελείως από πάρκινγκ δίπλα στο Αεροδρόμιο.
Ε, λοιπόν, μπροστά στην Φαρμακαποθήκη, παλιά της Θοδώρας, 5’ λεπτά με τα πόδια από το Αεροδρόμιο, υπάρχει άλλο ένα οικόπεδο της Κτηματικής, του Κράτους δηλαδή, που δεν είναι μπορντέλο, τεράστιο μάλιστα, που αυθαίρετα και με το έτσι θέλω και ελλείψει υποδείξεως άλλου χώρου (θα μπορούσε να ήταν οικόπεδο του Νοσοκομείου στην Ιωάννου Χρήστου) σταθμεύουν εκεί νταλίκες, τράκτορες και όλη η παραλία και η πλατεία είναι τόπος εναπόθεσης μπαζών.
Γίνομε κουραστικός για τελευταία φορά. Δεν είμαστε Χιώτες, είπαμε. Τα βρίσκουμε αυτά όλα λογικά;
Υ.Γ: Γράφτηκε και πρόπερσι και πέρσι. Τώρα το στέλνει ο συμπολίτης Άρης Καββάδας. «Ας βάλουμε μια πινακίδα στα τουρκικά να μην παίρνουν βότσαλα από τα Μαύρα βόλια». Μια παρατήρηση, επειδή η παραλία είναι Πυργούσικη, λέγεται Μαύρος γιαλός. Βόλια λένε οι Πυργούσοι κάτι… άλλο. Εκεί συνήθως μας γράφουν γενικώς οι αρχές σε ότι παρατήρηση κάνουμε όλοι μας.
Σ.Σ. Με αφορμή το άρθρο μας πήραμε το παρακάτω σημείωμα.
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΘΕΜΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΟΤΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΟΔΟΎ Ι. ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ. ΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΟΔΟ Ι. ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΣΕ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΒΟΥΡΝΟΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΟΓΔΟΟ ΕΤΟΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣ.
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΜΑΤΘΑΙΟΣ Α. ΚΟΝΤΟΣ
