
Η επικοινωνία είναι χάρισμα και αυτό διακρίνει τον γηραιό και παράλληλα θαλερό Καπετάνιο των Καρδαμύλων.
Όμως ο στόχος, το πείσμα δεν είναι, αυτά τα σμιλεύει η ζωή, τα ψήνει η αλμύρα της θάλασσας.
Όταν λοιπόν έξυνε την… κεφαλή του, που λένε και οι Καρδαμυλίτες, να βρεί τι θα κάνει με το «Λιβάνειο» που μαθηματικά έσβηνε, ο Παναγιώτης Τσάκος με τη σκέψη στην κόρη που έχασε και τη θύμηση ότι αν δεν έκανε ο Λιβανός το Γυμνάσιο στα Καρδάμυλα, εκείνος «αντί για 70 κομμάτια βαπόρια θα είχε 70 προβατίνες» δική του η ρήση, σκέφτηκε να μετατρέψει το σπίτι της Μαρίας σε Μαθητική στέγη, Οικοτροφείο, που όχι μόνο θα έσωσε παιδιά αλλά θα έσωζε και τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο χωριό του, όπερ και εγένετο.
Σήμερα το «Σπίτι της Μαρίας» κλείνει 5 χρόνια ζωής, στέγασε, έντυσε, τάισε, μόρφωσε 60 παιδιά από τα οποία το 85% πέρασε στην ανώτατη εκπαίδευση.
Το ίδιο έγινε και πέρσι τέτοιο καιρό. Ο καπ. Παναγιώτης Τσάκος δεν έμεινε στα λόγια του αφελληνισμού της Ναυτιλίας, δεν στάθηκε στην γρίνια, γνωστό εθνικό μας σπόρ, πέρασε στην πράξη. Είπε θα ιδρύσω ένα Ιδιωτικό Ναυτικό Λύκειο, το πρώτο στην Ελλάδα και το κατάφερε σε 9 μήνες. Για όσους γνωρίζουν την γραφειοκρατία αυτού του απίθανου τερατουργήματος που δημιουργήσαμε, η επιτυχία του εγχειρήματος είναι ανάλογη της διάσχισης του Ατλαντικού… κολυμπώντας.
Και όμως τα κατάφερε. Την ημέρα του Σταυρού, θρησκευτικό σύμβολο για τα Καρδάμυλα εγκαινίασε το ΤΕΕΝS ένα πρότυπο Λύκειο, που θα το ζήλευαν τα καλύτερα της χώρας.
Και τα κατάφερε γιατί δεν έχει μόνο το επικοινωνιακό χάρισμα, έχει πείσμα, είναι αγύριστο, εκεί που έχει δίκιο, Καπετανίστικο Καρδαμυλίτικο κεφάλι.
Εξ’ ου και ο αγώνας δρόμου, που έδωσε ο 80χρονος έφηβος, εξ’ ου και η από καρδιάς ομιλία του στα πρώτα παιδιά της 1ης Τάξης του ΤΕΕΝS το βράδυ της Παρασκευής.
Δεν τους έδωσε ανούσιες βαρετές συμβουλές, αλλά τους μίλησε με την ντόμπρα γλώσσα της ναυτοσύνης.
Δυσκολίες σήμερα, ε; Ε, λοιπόν ο καπ. Παναγιώτης που βλέπετε έκανε σερί μπάρκο 4 χρόνια με τα πλοία της τότε εποχής, κοιτάζαμε τα Σκανδιναβικά τους είπε και νομίζαμε πως είναι παλάτια, 4 χρόνια λοιπόν σερί μπάρκο για να πάρει το δίπλωμα του Ανθυποπλοίαρχου.
Και για να μην τον νομίζουν για… ήρωα ή… παραμυθά, απευθύνθηκε στο ακροατήριο.
Τι κάθεστε, ντρέπεστε, είπε στους συναδέλφους του θαλασσόλυκους, σηκωθείτε πάνω να σας δούνε τα παιδιά. Και σηκώθηκαν έτσι ως δείγμα, του τι σύνδεση έχει αυτός ο τόπος με την αλμύρα, έτσι για να φανεί ζωντανά πως στις φλέβες του δεν τρέχει αίμα αλλά θάλασσα.
Ο καπετάνιος απέφυγε να μπεί σε λεπτομέρειες, γιατί αν έμπαινε θα τους έδειχνε το κάδρο που έχει στο γραφείο του δίπλα σ’ αυτό της μάνας του.
Το πρώτο του ναυτικό φυλλάδιο, που σημειώνει ότι ναυτολογήθηκε ως… άμισθος ναυτόπαις, ότι ταξίδευε 4 χρόνια σερί και μπορεί να μην είχε σέτζι στην τσέπη.
Πεισμώστε λοιπόν και σείς παιδιά, αυτό είναι το μήνυμα του Καπετάνιου, μήνυμα, τρόπος ζωής, πεισμώστε, ρουφήξτε τις σημερινές γνώσεις και οργώστε τα πέλαγα, γιατί μην ακούτε, τα υπόλοιπα είναι μόνο φούμαρα. Κρατήστε ως Ευαγγέλιο τον στίχο του ποιητή Αλέξανρου Πάλλη, που σας είπε ο Σεβασμιώτατος. Αυτό που ο ποιητής έβαλε στο στόμα του Κανάρη, όταν παρουσιάστηκε αυτός ο μικρόσωμος, φτωχός ναύτης, μπροστά στους Προεστούς των Ψαρών, που συναγμένοι στο μώλο αποφάσισαν να προσμένουν στη στεριά τους Τούρκους.
«Τίποτα αρχόντοι δε φελά, μονάχα το καράβι».
Ρουφήξτε λοιπόν τις γνώσεις και οργώστε τα πέλαγα και εσείς και οι άλλοι που θάρθουν και τα παιδιά των Δημοσίων Ναυτικών Λυκείων, αλλά παραδειγματιστείτε από τον Καρδαμυλίτη Καπετάνιο σας. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς πείσμα.
Υ. Γ. «Όλα τα λεφτά» ήταν στην Εκκλησιά του Τιμίου Σταυρού στα Καρδάμυλα, το βλέμμα του Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών και παλαίμαχου Βαλκανιονίκη Αντώνη Κουνάδη, όταν βραβεύοντας τον ο Χίου κ. Μάρκος με το μετάλλιο του Σταυρού του Αγίου Ισιδώρου, αναφέρθηκε από στήθους στις επιδόσεις του, με χρόνους, χρονολογίες, χώρες, συναθλητές του.
Νόμιζα πως άκουγα τον Διακογιάννη είπε. Με μια διαφορά, ο αθλητικογράφος θρύλος όσα έλεγε δεν ξέρουμε αν τα είχε γραμμένα.







































