Τι είναι πρωτεύον και τι δευτερεύον;
Φιλοσοφικό το ερώτημα αδέλφια σχετικό με το τι αντιμετωπίζει ο καθένας και τον Σταυρό που κουβαλά. Γιατί μην βλέπετε μόνο τα κεντρικά ζητήματα, που μπορεί να μας απασχολούν.
Αίφνης αν είναι καλά στα μυαλά του ο Αμερικάνος Πρόεδρος. Διότι ανεξαρτήτως αν μόνο λέει και δεν κάνει, ένας Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να μιλάει για βίαιη αλλαγή συνόρων. Γιατί αν ο Τράμπ λέει ότι θα μπουκάρει στην Γροιλανδία ή ονειρεύεται τον Καναδά ως πολιτεία των ΗΠΑ, τι άλλο λιγότερο έκανε ο Πούτιν που μπουκάρισε στην Ουκρανία; Να κάνει το ίδιο και η Κίνα στην Ταϊβάν; Παρομοίως ο γείτονας Σουλτάνος στους Κούρδους της Συρίας; Τι περισσότερο έκανε Χίτλερ όταν μπουκάρισε στις γειτονιές χώρες, ζητώντας ζωτικό χώρο για την Γερμανία, εγκαινιάζοντας τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο;
Κοντολογίς ένας Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να λέει τέτοιες λωλάδες.Τα υπόλοιπα θα τα δούμε τη νέα χρονιά, που δεν μπήκε καλά.
Εκτός να θεωρούμε καλό, για να ρθούμε στα δικά μας τα όσα είπε η ωραία… Λατινοπούλου για τον Σημίτη.
Όμως να μην χαθούμε στις γενικότητες, αναφερθήκαμε αρχικά στο τι είναι σημαντικό.
Για μια συμπατριώτισσα μας, τα στοιχεία της οποίας τα γνωρίζουμε, είναι η αξιοπρέπεια του ασθενούς πατέρα της.
Δημοσιοποιούμε την επιστολή της, με την ελπίδα να ευαισθητοποιήσει τους πάντες στο Σκυλίτσειο.
«Αγαπητή ΑΛΗΘΕΙΑ.
Στο Νοσοκομείο της Χίου δημιουργήθηκε η καινούρια πτέρυγα του Παθολογικού τμήματος για να εξυπηρετεί ποιόν; Να βρίσκονται οι εργαζόμενοι νοσηλευτές και γιατροί σε ευχάριστο και αισθητικά όμορφο περιβάλλον;
Σίγουρα είναι ωραίο να μην φοβάται ο ασθενής ότι θα του πέσει το ταβάνι στο κεφάλι...όμως η ουσία ποιά είναι; Είναι η αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς;
Αγαπητή ΑΛΗΘΕΙΑ σας κάνομε κοινωνούς του προβλήματος μας. Σήμερα είμαστε εμείς αύριο θα είναι κάποιος άλλος.
Κάναμε εισαγωγή και δεν πειράζει...φέραμε σεντόνια.
Και δεν πειράζει...φέραμε μαξιλάρι.
Και δεν πειράζει… φέραμε τα φάρμακα γιατί δεν είχαν.
Και δεν πειράζει ... δεν επιτρέπεται στον κορονοϊό να βάλουμε αποκλειστική.
Τότε γιατί δεν υπάρχει η κατάλληλη νοσηλεία;
Γιατί ζητήθηκε από ασθενή να του αλλάξουν την πάνα για όχι μια όχι δύο όχι τρείς, αλλά τέσσερις ώρες και δεν πάτησαν, ούτε ενδιαφέρον έδειξαν ;
Επειδή δεν υπάρχει προσωπικό να καλύψει τριάντα ασθενείς;
Στην Χειρουργική είναι περισσότερο το προσωπικό; Στην Καρδιολογική που λειτουργεί ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ είναι περισσότερο το προσωπικό;
Γιατί κάποια στιγμή περνώντας από εκεί συνάντησα τους νοσηλευτές, που αν δεν ήταν ευγενικοί και πάνω από τους ασθενείς, την άλλη μέρα απολύονταν και έτρεχαν όλοι στην ανάγκη του ασθενούς τρομακτικά άμεσα .
Η Παθολογική δεν έχει προσωπικό δεν έχει φάρμακα, αλλά έχει ασανσέρ που ανοιγοκλείνοντας τις πόρτες μας ενημερώνει αυτόματα, σε ποιόν όροφο είμαστε.
Έτσι όμως ούτε καλά γινόμαστε ούτε έχουμε την αξιοπρέπεια μας.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία και κάποτε επιτέλους πρέπει να μιλάμε».
Αυτά μας έγραψε η φίλη μας, η συμπατριώτισσα μας για τον ασθενή πατέρα της.
Τα υπόλοιπα είπαμε, τα αφήνουμε σε αυτούς που πρέπει.
Η φωτογραφία είναι αρχείου.
Υ.Γ: Μετά την ασθένεια του, με χαρά είδαμε την επιστροφή του Σεβασμιωτάτου στην μάχιμη Ιεροσύνη. Το απόγευμα ήταν στο Κήρυγμα του και τις επόμενες μέρες θα ευλογήσει αρκετές Αγιοβασιλόπιτες Συντοπίτικων Συλλόγων στην Αθήνα.
