«Απορώ και εξίσταμαι ....»

Παρ, 05/01/2024 - 13:01

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες γεγονότων για τα οποία δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις αιτίες που τα προκαλούν. Μαθαίνουμε ότι γιος σκοτώνει τον πατέρα του, αδελφός σκοτώνει τον αδελφό του, ένας σαραντάχρονος Νορβηγός δολοφονεί χωρίς αιτία τον αστυνομικό, που μεσολάβησε για να προστατέψει τον κουμπάρο του από τον κίνδυνο που αντιμετώπιζε, ένας δεκαοχτάχρονος με ναυτική φωτοβολίδα τραυματίζει θανάσιμα νεαρό αστυνομικό. Καθημερινά πληροφορούμαστε ότι σκοτώνονται νεαροί και μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι εξαιτίας της υπερβολικά υψηλής ταχύτητας των οχημάτων που οδηγούν. Δυστυχώς τα περιστατικά που συντελούν στην κακοποιητική συμπεριφορά ή στην αφαίρεση ανθρώπινων ζωών είναι καθημερινά και δεν υπάρχει τέλος.

Ποιες όμως είναι οι αιτίες που προκαλούν αυτές τις οδυνηρές καταστάσεις;

Είναι πολύ δύσκολο να διεισδύσουμε στην ψυχή των συνανθρώπων μας για να κατανοήσουμε πλήρως τι είναι αυτό που τους ωθούν σε αποτρόπαιες πράξεις.

Ίσως όμως μπορούμε να προσεγγίσουμε τις αιτίες που οδηγούν κάποιους να καταφεύγουν στην ανομία ή στην εγκληματικότητα.

Είναι πασιφανές ότι στην κοινωνία μας διαχέεται ένα πνεύμα αδιαφορίας για τις υποχρεώσεις μας απέναντι στους συνανθρώπους μας ή στα πρόσωπα της οικογένειάς μας και του επαγγελματικού μας περίγυρου.

Κάποιες επισημάνσεις ίσως φανούν χρήσιμες. Στην εποχή μας έχουν εξασθενήσει οι κοινωνικοί θεσμοί. Πολιτικά πρόσωπα καταπατούν ηθικές αρχές και λειτουργούν με περισσή αλαζονεία ή παραμελούν το χρέος που έχουν επιφορτιστεί όταν αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους.

Από παιδαγωγική και ψυχολογική πλευρά χρειάζεται να τονιστεί πόσο αναγκαία είναι η προσήλωσή μας σε αξίες, που μας υποχρεώνουν να λειτουργούμε στην κοινωνική ζωή με κατανόηση των αναγκών των συνανθρώπων μας, με επίλυση των όποιων προβλημάτων χρησιμοποιώντας τον ειλικρινή διάλογο και με την ενίσχυση της διάθεσης για ειρηνική διευθέτηση των διαφορών μας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αγάπη δημιουργεί τις πιο ισχυρές προϋποθέσεις για να καταλαγιάσουν τα πάθη μας και να επικρατήσει η γαλήνη στην κοινωνία.

 

Άλλες απόψεις: Του Χρήστου Κοντογιάννη