Πριν από τέσσερις ημέρες στο δρόμο μου για το κέντρο της πόλεως συναντώ εμπρός μου,και συγκεκριμένα στο ύψος του Νοσοκομείου τρεις ποδηλάτες.Καθώς είχαν καταλάβει το 40% της λωρίδας στην οποία οδηγούσα,και δεδομένου ότι μπροστά υπήρχε διαχωριστική νησίδα τους κόρναρα προκειμένου να μετακινηθούν δεξιότερα στην άκρη του δρόμου.Οι 2 εξ αυτών αυτό έπραξαν,ο ένας,ωστόσο,μετακινήθηκε στη μέση του δρόμου,θέτοντας έτσι έμμεσα σε κίνδυνο τόσο τον ίδιο,όσο και εμένα ως οδηγό ΙΧ.Κορνάρω,λοιπόν,για δεύτερη φορά και τότε κάνει στην άκρη ψιλοφωνάζοντας με θυμό και καθώς τον προσπερνούσα.Από τα παραπάνω μπορούμε να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα.Ο δρόμος είναι για όλους,πρωτίστως όμως για τους οδηγούς ΙΧ και δίκυκλων οχημάτων.Οι ποδηλάτες οφείλουν να οδηγούν στην άκρη του δρόμου,για να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος ατυχήματος και για να διεξάγεται ομαλά η κυκλοφορία των οχημάτων.Ο δήμος να ευαισθητοποιηθεί και να προχωρήσει στη δημιουργία ειδικών λωρίδων για ποδήλατα.Τέλος,αλαζονικές συμπεριφορές να τις αντικαθιστά ο αλληλοσεβασμός και το αίσθημα (συν)ευθύνης.