Οι πολιτικοί αφήνουν το αποτύπωμά τους στην ιστορική διαδρομή τους, γι αυτό πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στο τι λένε και τι κάνουν.
Ο Αλέξης Τσίπρας άφησε πολλούς άφωνους όταν το 2013 δήλωνε: “Θα συμμαχήσουμε ακόμη και με το διάβολο για να πετύχουμε αποτελέσματα για τη χώρα...”(https://www.lifo.gr/now/politics/tsipras-tha-symmahisoyme-kai-me-ton-diabolo). Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας “συμμαχίας” τα νιώσαμε στο πετσί μας. Αργότερα προχώρησε και σε άλλες ιδιότυπες συμμαχίες.
Το 2015-2019 γνωρίσαμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ. Τότε συνεργάστηκαν με την ακροδεξιά του Καμμένου για να πετύχουν τελικά την απορρόφηση των στελεχών του και να τους έχουν μέχρι σήμερα στους κόλπους τους. Η συνεργασία αυτή είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση του κόμματος ΑΝΕΛ.
Μετά από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φθάσαμε στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Όμως για να λειτουργήσει μια συμμαχία είναι αναγκαίο να υπάρχουν πρόθυμοι σύμμαχοι. Αυτό βέβαια δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει γιατί οι δυνητικοί σύμμαχοι βρέθηκαν και βρίσκονται μετά τις εκλογές σε πολεμική διαμάχη με την Αξιωματική αντιπολίτευση.
Στο ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ δεν είχαν και δεν έχουν τη βούληση να αυτοκτονήσουν πολιτικά και να συμπορευθούν με τους πρώην συντρόφους τους, που αλλαξοπίστησαν και μεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως διαμορφώθηκε το πολιτικό κλίμα δεν υπήρχε και δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για ευδόκιμες πολιτικές συμμαχίες ή αποτελεσματικές συνεργασίες.
Ο Τσίπρας με την αμετροέπεια και τα πολιτικά ατοπήματά του έγινε ο μεγαλύτερος χορηγός του Μητσοτάκη, για να επιτύχει στις 21 Μαΐου συντριπτική νίκη με τη διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ να φτάνει στο 20%.
Για την νέα εκλογική μάχη στα επιτελεία των κομμάτων γίνεται προσπάθεια αναδιάταξης των δυνάμεών τους για να επιτύχουν τους επιθυμητούς πολιτικούς στόχους.
Στη Ν.Δ. επικρατεί μεγάλη ικανοποίηση, με τη συνειδητοποίηση ότι χρειάζεται αυτοσυγκράτηση για να πετύχουν στις 25 Ιουνίου την αυτοδυναμία. Το έργο του Μητσοτάκη μέχρι τις νέες εκλογές είναι δύσκολο. Αλλά και μετά ως τις Περιφερειακές εκλογές χρειάζεται να επιδείξει σοφία και να μην πέσει στην παγίδα να στηρίξει υποψήφιους Περιφερειάρχες που ασχημονούσαν εις βάρος του, όταν μάλιστα διατυμπάνιζαν ότι είναι αντάρτες απέναντι στη Ν.Δ. Οι αδίστακτοι λαϊκιστές μπορούν να υποδυθούν τον καλύτερο υποκριτή για να πλησιάσουν αυτούς που λοιδορούσαν.
Στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το οδυνηρό σοκ που έζησαν, θα σταματήσουν να μιλούν για Προοδευτική Συμμαχία, επιδιώκοντας να σταματήσουν την περαιτέρω πτώση και αν είναι δυνατό να ανακτήσουν τη χαμένη επιρροή τους; Βέβαια προκαλεί ενδιαφέρον η εκ των υστέρων παραδοχή τους ότι το σύστημα της Απλής Αναλογικής ήταν ένα στρατηγικό λάθος. Μήπως αυτό το λάθος οφείλεται σε έλλειψη πολιτικής πρόνοιας ή σε ανορθόδοξη εκτίμηση των κοινωνικών συνθηκών; Είναι ρεαλιστικό μετά την εκλογική του συντριβή ο ΣΥΡΙΖΑ, στις νέες εκλογές να θέσει ως στόχο την επίτευξη κυβερνητικής πλειοψηφίας;
Στο ΠΑΣΟΚ χαίρονται για την επίτευξη του διψήφιου στόχου τους διατυπώνοντας ανοιχτά την επιδίωξη για την ανάδειξή τους στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Στην κοινωνία επικρατεί έντονος προβληματισμός, για την ανάγκη σχηματισμού Κυβέρνησης και την αποφυγή του κινδύνου με τις νέες εκλογές να οδηγηθούμε σε ακυβερνησία ή να προκληθεί η ανάγκη για προσφυγή σε τρίτη εκλογική διαδικασία.
Οι πολιτικοί ταγοί της χώρας μας οφείλουν στους πολίτες να επιδείξουν αφοσίωση στο καθήκον, σεβασμό στο λειτούργημα που επιτελούν, έντονη προσπάθεια για την πρόοδο της κοινωνίας και διασφάλιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας.