Γιατί δεν υπάρχουν αναπτυξιακά έργα. Και γιατί δεν υπάρχουν αναπτυξιακά έργα; Γιατί δεν τα χρειαζόμαστε. ‘’Μέγα το της θαλάσσης κράτος’’ , παίρνουμε τον μισθό μας και αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες μας. Έτσι κυλούν τα χρόνια και έρχεται η οικονομική κρίση που ελαττώνει τις μεταφορές, γίνεται ανεργία και τότε ερευνούμε για να βρούμε τρόπο να επιβιώσουμε.
Τώρα θυμηθήκαμε τα άλλα νησιά του Αιγαίου που δεν έχουν σοβαρό πρόβλημα ανεργίας γιατί εμείς φέρναμε το συνάλλαγμα και οι έξυπνοι Μυτιληνιοί και οι Κριτικοί το παντελόνιαζαν και έκαναν αναπτυξιακά έργα, για πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή. Ευτυχώς τώρα οι αρμόδιοι θυμήθηκαν κάτι εγκαταλειμμένα, μισοτελειωμένα έργα, θυμήθηκαν και το λιμάνι και το αεροδρόμιο που πρέπει να λειτουργήσουν για να φέρουν τον τουρισμό.
Καλό θα ήταν να μην βασιζόμαστε μόνο στον τουρισμό γιατί αυτός είναι αστάθμητος και επισφαλής, ειδικά λόγω της ανταγωνίστριας γείτονος που πληρώνει αμοιβές τριτοκομκές. Εξ άλλου αν και καμιά δουλειά δεν είναι επιλήψιμη εν τούτοις δεν είναι προς τιμήν της χώρας μας να κρεμάζουμε όλοι τα πεσκίρια στον αριστερό μας βραχίονα, να καθαρίζουμε τις βρωμιές τους και να υποκλινόμαστε λέγοντας ‘’yes please’’.
Aυτές τις ημέρες ήρθε η περιφερειάερχης Βορείου Αιγαίου στο νησί μας και έφερε τα χρήματα για να γίνουν τα αναπτυξιακά έργα και να τελειώσουν τα στοιχειωμένα καθώς και η ανάπλαση της πόλης. Εύστοχη βέβαια είναι η προτεραιότητα του αεροδρομίου και του λιμανιού αλλά ας σταματήσουμε εκεί. Λυπούμαστε που θα μουρμουρίσουμε για ακόμη μία φορά εκτιμώντας παράλληλα και την εύρεση και διάθεση των χρημάτων, αλλά πρώτα αγοράζουν το σχοινί και μετά αγοράζουν το βούδι. Είναι καιρός να παράγουμε υλικά αγαθά και να τα μεταποιούμε στις βιοτεχνίες γιατί αυτός είναι ο ασφαλής βιοποριστικός πόρος ενώ ο τουρισμός είναι επισφαλής. Παραδειγματιζόμενοι από τα άλλα νησιά θα παρατηρήσουμε ότι παράλληλα με τον τουρισμό διατηρούν πρωτογενή κσι δευτερογενή παραγωγή όπως γίνεται στην Κρήτη, στην Σαντορίνη και αλλού.
Εμείς, όσο το επιτρέπει η πείρα μας θα κάνουμε προτάσεις βασιζόμενοι σε ότι παρατηρήσαμε στο εξωτερικό. Καλούμε άνεργους νέους αγρότες και αγρότισσες από την στερεά Ελλάδα και τους δίνουμε εγκαταλειμμένα κτήματα επιταγμένα για μερικά χρόνια και διαχειριζόμενα από το κράτος. Τους δίνουμε τραχτέρ, και στέγη δωρεάν στα εγκαταλειμμένα σπίτια των εγκαταλειμμένων χωριών, σπόρο, λίπασμα και γεωπόνο. Όλα με τόκο 01% και με τον όρο αν δεν επιτευχθεί η δια του γεωπόνου υπολογισθείσα παραγωγή να εκπίπτει και το κτήμα να δίδεται σε άλλον. Γίνεται αναπροσαρμογή ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες, και αναλαμβάνει η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου γεωρτγίας να εγγυηθεί την διάθεση της παραγωγής.
Αυτά όσο η πείρα μας το επιτρέπει και αν υπάρχουν άλλοι ειδήμονες ας καταθέσουν τις γνώσεις και την πείρα τους να δούμε τι θα απογίνουμε γιατί στην παρούσα ιστορική συγκυρία δεν μας πρέπουν οι αναμορφώσεις και οι καλωπισμοί γιατί προέχει η παραγωγή υλικών αγαθών και η δέσμευση στον τόπο μας της ελάχιστης νεολαίας που μας απόμεινε για να μην ερημώσει εντελώς το νησί
Είναι πιά καιρός να μην αναφερόμαστε ‘’στο μέγα το της θαλάσσης κράτος’’ κάθε φορά που ένας πολιτειακός παράγοντας επισκέπτεται το νησί μας. Είναι καιρός να σταματήσουμε να διατυμπανίζουμε τα πλουτηλίκια μας γιατί συμπεραίνουν ότι λύσαμε το οικονομικό μας και δεν χρειαζόμαστε επιδοτήσεις. Ούτως ή άλλως οι νέοι θα μετοικήσουν μαζί με αυτούς που θα διακόψουν την ναυτική σταδιοδρομία. Να τους εξαρτήσουμε λοιπόν από την γη των προγόνων με σύγχρονες κερδοφόρες καλλιέργειες και βιοτεχνίες και αυτή η παραγωγή θα στηρίξει και τις επιστήμες γιατρούς δικηγόρους μηχανικούς και λοιπούς. Τέλος είναι καιρός να ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή μέσα σε μια φυσιολογική οικογένεια.