Κύριε Διευθυντά,
Σήμερα Τρίτη 5 Νοεμβρίου αποφασίζουν οι ψηφοφὀροι των ΗΠΑ. Κατά πάσα πιθανότητα, το τελικό αποτέλεσμα δεν θα γίνει γνωστὀ πρίν την Παρασκευή εξ αιτίας μικρών (ισως αμφισβητούμενων) διαφορών στις καταμετρήσεις ορισμένων πολιτειών.
Η ανακοίνωση τού νικητή επόμενου προέδρου των ΗΠΑ, είτε πρόκειται για τον Τράμπ είτε για την Χάρις, θα συνοδεύεται και από την επιλογή Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανων στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στην Γερουσία. Το προεδρικό βέτο, παρά την συνταγματική του κατοχύρωση, δεν θα μπορούσε να υπερκεράσει σἐ σταθερή βάση τίς βουλήσεις των πολιτειακών αντιπροσωπειών, ακόμη και αν οι θέσεις τους διϊστανται. Οι δημοκρατικοί θεσμοί πού κυβερνούν τίς ΗΠΑ θα μπορούν ίσως κατά καιρούς να παρακαμφθούν, αλλά δεν μπορούν να καταργηθούν.
Καμία εκλογή προέδρου των ΗΠΑ από τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα δεν επηρεάζει τόσο έντονα και τόσο ευρέως την πακόσμια σκηνή όσο η σημερινή. Δεν πρόκειται μόνον για την ακραία επιλογή του απολυταρχικού, επιθετικού Τράμπ εναντίον τής δημοκρατικής, παραδοσιακής Χάρις. Οποιος από τους δύο και αν εκλεγει, οι ΗΠΑ θα παραμείνουν βαθειἀ διηρημένες, κοινωνικά πολλαπλά διασπασμένες σέ πολιτειακό και σέ εθνικό επίπεδο. Αναρωτηθείτε ενδεικτικά, ποιες κοινές αρχές διακυβέρνησης μπορούν νἀ συνδέσουν στις μέρες μας την παραδοσιακή, ευρωπαϊκότροπη Νέα Αγγλία (Μασσαχουσέττη, Κονέκτικατ, Νιού Χάμσαϊρ, κ.α.) με τις ισπανόφωνες, λατινοαμερικανικές πολιτείες με σημαντικούς πληθυσμούς μεταναστών, ὀπως η Αριζονα και τό Νέο Μεξικό;
Οι λαϊκές ομάδες πού υποστηρίζουν τον Τράμπ είναι αποφασισμένες νἀ τον εκλέξουν στον προεδρικό θώκο πάσει θυσία. Είτε το καταφέρουν είτε όχι, θα παραμείνουν αναμφίβολα μία συμπαγής, ανατρεπτική αντιπολίτευση σέ κάθε πτυχή διακυβέρνησης τής νέας προεδρείας, εντός και εκτός των ΗΠΑ. Σέ λίγες εβδομάδες θα μιλάμε πλέον για μια διαφοροποιημένη ηγέτιδα δύναμη τής υφηλίου, με νέες προοπτικές συμμαχιών, πολέμου και ειρήνης για τον 21 αιώνα.
Μέ εκτίμηση,
Μιχάλης Μόσχος
Καθημερινή 5/11/24