Εντούτοις αυτός ο λαός αντέχει πολλά κι είναι προορισμένος να ζήσει και να μεγαλουργήσει εάν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Όμως, όσο καθυστερεί να σηκωθεί και να βρει την περπατησιά του, τόσο πιο πολλά γίνονται εκείνα που πρέπει να ξαναφτιάξει.
Αλλά είναι όμορφο και εποικοδομητικό το να φτιάχνεις... σου δίνει νόημα στη ζωή.
Ακόμη και το να πέφτεις, είναι ένα μάθημα, στο να σηκώνεσαι και να ξαναπροσπαθείς..
Ακόμη και το να σκοντάφτεις, είναι ένα μάθημα, για να μάθεις να κοιτάς που βαδίζεις..
Και όντως ετούτος ο βασανισμένος λαός, έπεσε πολλές φορές σκόνταψε άλλες τόσες, όχι από υπαιτιότητα του αλλά και από λάθη των κυβερνώντων τα τελευταία χρόνια. Μα αντέχει, υπάρχει και πορεύεται ακόμη σήμερα, παρ όλες τις αντιξοότητες, σε μία ακόμη σκοτεινή περίοδο της ιστορίας του. Και όταν ανοίξει τα μάτια του, και βγει από τα σκοτάδια, διδασκόμενος από τα σφάλματα του παρελθόντος και τα χαλάσματα που άφησαν πίσω τους οι εθνοκτόνοι, θ’ αρχίσει και πάλι να φτιάχνει ακόμη μεγαλύτερα, ακόμη σπουδαιότερα από τα πριν.
Μα μέχρι να έλθει εκείνη η στιγμή, τώρα που το σκοτάδι είναι τόσο πηχτό, πρέπει να φυλάξουμε όλα εκείνα που μας κρατήσανε ίσαμε τα τώρα και να πετάξουμε από πάνω μας όλα εκείνα που μας έφεραν στην σημερινή κατάντια.
Πρέπει τώρα να φυλαχτούμε από την οργή που θα θελήσει και επιδέξια θα προσπαθήσει να την στρέψουμε ο ένας απέναντι στον άλλον τα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Πρέπει τώρα να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να φτιάξουμε με περίσκεψη πολύ την πανοπλία εκείνη που θα κρατήσει τον καθένα από εμάς, κι όλους μαζί ενωμένους, στέλνοντας τους δήθεν προηγούμενους εθνοσωτήρες και παντός είδους τρωκτικά ντόπια και ξένα, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και εκεί που τους αξίζει.
Γιατί μόνο ενωμένοι κι όλοι μαζί, χωρίς να αφήσουμε ούτε έναν να μείνει πίσω και να χαθεί, να βγούμε από το σκοτάδι στο φως. Γιατί μόνο ενωμένοι και φορτωμένοι με τις αρετές της φυλής μας θα ξαναβρούμε την περπατησιά εκείνη, που τρέμουν όσοι από χθες έως σήμερα μας πολεμούν. Να κρατήσουμε τις ρίζες και την παράδοσή μας, για να μην γίνουμε φύλλο που θα το σκορπίσει ο άνεμος.
Να κάνουμε στην άκρη τους τοίχους, που τόσο έντεχνα βάλανε ανάμεσά μας, για να μας έχουν χώρια και να μας ελέγχουν, κι όχι μαζί και ενωμένοι, όπως πρέπει να είμαστε.
Να κρατήσουμε ο ένας τον άλλον, για να γίνουμε η αλυσίδα που δεν θα σπάσει και θα πνίξει εκείνους που βάλανε σκοπό να μας αφανίσουν
Να σφίξουμε τα δόντια και να ξανασηκωθούμε, όπως μας αξίζει, και όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν.
Γιατί, αν ανατρέξουμε στην μακρόχρονη ιστορία μας, έτσι γινόταν με την Ελλάδα και τους Έλληνες...
Έτσι θα γίνει και τώρα, είτε το θέλουν, η δεν το θέλουν ορισμένα κατευθυνόμενα συμφέροντα και η ολιγαρχία.
Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφέρω, λόγω των εξελίξεων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση, έχοντας τη νωπή λαϊκή εντολή πρέπει να παραμείνει σταθερή σε όλες τις δεσμεύσεις της, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το οποίο ήταν ανέφικτο κατά το παρελθόν, αλλά σήμερα ίσως όχι, διότι έχει με το μέρος της σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού (δημοσκοπήσεις, και κινητοποιήσεις των πολιτών, Πανελλαδικά δείχνουν τους Έλληνες ενωμένους, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση).
Στα πλαίσια αυτά, η ανοικτή πολιτική που έχει επιλέξει, δηλαδή η δημοσιοποίηση των διαπραγματεύσεων του διπλωματικού παιχνιδιού, την οποία είχε εγκαινιάσει ο αείμνηστος Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας, ως υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, είναι μάλλον σωστή και βλέπουμε τα αποτελέσματά της, και δεν πρέπει να υπάρξουν συμβιβασμοί η/και παραχωρήσεις εκ μέρους της.
Η ελληνική τραγωδία μπορεί και πρέπει να τελειώσει σήμερα, άπαξ και δια παντός, αφού η συνέχισή της θα ήταν μοιραία και απόλυτα καταστροφική για το μέλλον της πατρίδα μας.
Νίκος Π. Μονιώδης
Κοινή-Χίος
Τηλ.6949640728