Ο Έλληνας δεν έχει καταφέρει ακόμα να απαλλαγεί από το ραγιαδισμό και άλλα σύνδρομα της τουρκοκρατίας αν και έχουν περάσει από τότε που απόκτησε την ελευθερία του σχεδόν 200 χρόνια.
Το περίσσευμα εξυπνάδας (του Έλληνα) σε συνδυασμό με το έλλειμμα του ήθους συμβάλλει πολύ σε αυτό που κάνει τον Έλληνα να λειτουργεί εγωκεντρικά και ανταγωνιστικά, χωρίς κοινωνική υπευθυνότητα με αποτελέσματα πάντοτε καταστροφικά η και αυτοκαταστροφικά στις περισσότερες περιπτώσεις.
Το ελληνικό δαιμόνιο όπως πολλές φορές έχω πει, δεν ευδοκιμεί στη γεωγραφική Ελλάδα και στο γνωστό πια,.. γεμάτο αντιφάσεις και μειονεκτήματα, πνευματοκτόνο ελλαδικό κράτος.
Αντίθετα κάνω μια παρένθεση, το περίφημο ελληνικό δαιμόνιο ευδοκιμεί εξαιρετικά έξω από την Ελλάδα.
Έτσι, η πολυσυζητημένη ευρωπαϊκή σύγκληση όχι μόνο δεν συντελέστηκε αλλά ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, ΔΕΝ είναι δυνατό να συντελεστεί ακόμα και με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις...
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης η ειδικός να το καταλάβει, όταν βλέπει πως μέχρι τώρα, με ποια νοοτροπία σπαταλήθηκαν τα διάφορα πακέτα κονδύλια της ευρωπαϊκής ένωσης, χωρίς να αξιοποιηθούν και να θεμελιώσουν νέες σύγχρονες υποδομές με όραμα και προοπτική....
Στη σημερινή Ελλάδα με ένα λόγο δεν καταφέραμε να ταυτίσουμε το «σήμερα» με το «σύγχρονο».
Και λέω και πάλι, πως να το καταφέρουμε με ένα κρατικό μηχανισμό όσο και ένα πολιτικό σύστημα μόνιμα βυθισμένα στην αδιέξοδη νοοτροπία της στείρας αντίπραξης αλλά και της ιδιοτέλειας;
Σε αυτό λοιπόν το σκηνικό ευδοκίμησε εύκολα ένα οικονομικό κατεστημένο που συγκεντρώνει τεράστια οικονομική δύναμη, πολιτική επιρροή αλλά και κοινωνικό γόητρο σε πολλές περιπτώσεις.
Αυτό το κατεστημένο αποτελείται κύρια από τράπεζες, προμηθευτές όπλων μεσάζοντες και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις.
Τα τελευταία μάλιστα χρόνια μέσω του χρηματιστήριου το οικονομικό κατεστημένο κρύβεται και προτιμά την αδιαφάνεια για να μη δεσμεύεται από τη νομιμότητα αλλά και διαρκώς να μπορεί να την καταστρατηγεί.
Μαζί με το οικονομικό κατεστημένο ήρθε σαν λογική συνέπεια, η κοινωνική επιρροή και η πολιτική πίεση που ασκούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης η οποία και αυτή μεταφράζεται σε χρήμα το λεγόμενο, κομματο-πολιτικό χρήμα, αν μπορούμε έτσι να το αποκαλέσουμε.
Τώρα μαζί με τα παραπάνω έρχεται το φρούτο των διεθνών εξαρτήσεων τού πολιτικού συστήματος που είναι ίσως και η πιο σκοτεινή παράμετρος εξουσίας.
Εκεί τα πράγματα είναι ζόρικα και παίζονται δυστυχώς χονδρά πολιτικά θεσμικά αλλά και οικονομικά παιχνίδια κατά κανόνα στο παρασκήνιο.
Και εδώ οργιάζει η διεθνής κερδοσκοπία και οι στρατηγικές των μεγάλων συμφερόντων και παίρνουν αποφάσεις για δικές τους σκοπιμότητες χωρίς να μας ρωτούν.
Π.χ. το καταστροφικό για την οικονομία μας παιχνίδι των εξοπλισμών με τις αγορές όπλων και οπλικών συστημάτων, οι διάφορες πολεμικές αποστολές κλπ.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα όπου φαίνεται ότι η ελευθερία που αποκτήσαμε και ένα μέρος από αυτή που κατακτήσαμε μάλλον τη χάσαμε μαζί δυστυχώς και τη πλήρη ισοπέδωση της παιδείας μας.
Κοινωνικές και εργασιακές κατακτήσεις και δικαιώματα που κερδήθηκαν με αίμα και θυσίες τις παίρνουν πίσω στο όνομα τάχα της οικονομικής κρίσης και του χρέους, ποιος ξέρει με ποιο απώτερο σκοπό.
Ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας είναι καθεστώς και η ανεργία στα ύψη.
Και μέρα με τη μέρα ένας κοινωνικός πόλεμος έχει μπει στη ζωή μας με ληστείες κλοπές κάθε είδους, αλλά και ωμή βία.
Θέλουν να πιστέψουμε πως η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που μας επιβάλλουν θα λύσει τα προβλήματα και θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
Εσείς το πιστεύετε;
Εγώ δεν…
Εγώ προσωπικά πιστεύω πως η κατάκτηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας είναι μόνο ανήφορος και μερικές φορές και Γολγοθάς.
Αλλά για να μην είναι μάταιος ο αγώνας μας απαραίτητη προϋπόθεση είναι να δεθούμε με το σώμα της παράδοσης μας να στηρίξουμε τον θεσμό της οικογένειας και να ανακαινίσουμε την παιδεία μας.
Να ξεπεράσουμε το σύνδρομο του ραγιά και να βρούμε με ένα λόγο τη χαμένη μας ταυτότητα.
Έτσι ακόμα κι αν αποτύχουμε σε μερικές μάχες θa ‘χουμε τουλάχιστο την αξιοπρέπεια μας αλλά και το σεβασμό των εχθρών μας (κι αυτό μάλλον δύσκολο αφού κι ο σεβασμός έχει εντέχνως εξοστρακιστεί με την σταύρωση κατά καιρούς όσων έχουν αυθεντικότητα και αγαθό λόγο).
Να συνεχίσουμε να είμαστε ελεύθεροι Έλληνες με ό,τι αυτό σημαίνει, με τα καλά μας και με τα κακά μας.
Και ο αγώνας συνεχίζεται και έτσι πρέπει…