Έρως ανίκατε μάχαν, έρως όστις στήθεσιν ελλοχεύεις γυναιξίν... Ταύτα έφη καθηγητής φιλολογίας και θέλησε να αναλύσουμε τους απολαυστικούς αυτούς και χρήσιμους στίχους του Ομήρου, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη. ‘’ Αφήστε το καλύτερα δεν είστε άνθρωποι εσείς για τέτοιες συζητήσεις μας είπε όταν είδε τα κρυφά μειδιάματα. Πορευτείτε με την άγνοιά σας αφού δεν θέλετε να μάθετε και έτσι μάθαμε αργότερα με τον σκληρό και ενίοτε επώδυνο εμπειρικό τρόπο.
Από την μεταπολεμική εποχή ξεφύτρωσε το σπέρμα της δήθεν ισότητας και δηλωνόταν με το τραγούδι ‘’Αχ Βαλεντίνα’’. Αυτή είχε αγοροκόριτσου φωνή, οδηγούσε αυτοκίνητο, κάπνιζε, σύντομα θα φορούσε και παντελόνια και όταν θα επιτυγχάνετο η μεταμόσχευση οργάνων, λέμε εμείς, θα αποκτούσε και ένα καινούργιο λειτουργικότατο, ανδρικό όργανο από κάποιον μακαρίτη που δεν θα το χρειαζόταν πια.
Όλα αυτά εκτός από το… όργανο τα απόκτησε στην εποχή μας, μέχρι και τον κατ’ εξοχήν ανδρικό χορό το ζεϊμπέκικο χορεύει αλλά δίνει την εικόνα αρσενικού 24 καρατίων.
Αυτές τις επιλογές γυναικών (πολλών εξαιρουμένων) έχουν οι Βαλεντίνοι στις ημέρες μας οι οποίοι απέχουν και γι αυτό οι γυναίκες πορεύονται μόνες και οι άνδρες μοναχοί. Συζούν τις περισσότερες φορές αλλά δεν τεκνοποιούν και οι σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας κινδυνεύουν να τερματιστούν. Εντυπωσιακή είναι και η περίπτωση 5χρονου κοριτσιού που διαμαρτυρόταν ότι το ρούχο που του αγόρασε η μαμά δεν είναι σέξι.
Το πρόβλημα είναι περίπλοκο και σηκώνει πολύ διάλογο και αντίλογο γιατί υπάρχει η κοινωνική, η εθνική αλλά και η ηθική διάσταση Υπάρχουν και σημεία οφθαλμοφανή π.χ. όταν η Βαλεντίνα διατρέφει τα παιδιά της με έτοιμη βιομηχανική τροφή.
Ένας νέος τύπος γυναίκας εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια και αυτός είναι οι σιλικονάτες γυναίκες. Χείλη και μάγουλα φουσκωμένα με σιλικόνη, βλεφαρίδες πλαστικές, μαλλιά πρόσθετα μακριά, πλαστικά, βαμμένα συνήθως ξανθιά, νύχια σιλικονάτα, στόκος και χρώμα για τις ζημιές του προσώπου.
Αυτή την παραπλανητική εμφάνιση ανέδειξε η σάτιρα των κακώς εχόντων καταστάσεων με ένα ανέκδοτο ως εξής: Άνδρας παντρεύεται και πάει στο ξενοδοχείο. Βγάζει το σακάκι του βγάζει και η νύφη την περούκα της. Βγάζει το πουκάμισο βγάζει και η νύφη την μασέλα της. Βγάζει το παντελόνι του, ξεβιδώνει η νύφη το πόδι της και τότε ο γαμπρός τρέχει πανικόβλητης προς την έξοδο. Πού πας τον ρώτησε η νύφη. Πάω να φέρω το… τέτοιο μου απάντησε ο γαμπρός. Είναι βιδωτό και το ξέχασα στο σπίτι.
Κάτι άλλαξε στην ζωή των ανθρώπων της γης στα τελευταία χρόνια, Το χρήμα και η ηθική του έχουν αναχθεί σε Θεούς και τα Μ.Μ.Ε. διαφημίζουν ένα πλήθος από υλικά αγαθά και παρασύρουν τους ανθρώπους στην μαζική κατανάλωση. Στην Ελλάδα αντικατέστησαν τον άγιο Υάκυνθο τον Έλληνα πνευματικό Θεό του έρωτα που δεν είναι υλιστής αλλά ο Άγιος της συζυγικής αγάπης με τον υπερκαταναλωτικό και υλιστή Βαλεντίνο.
Έτσι, σε μεγάλο κατάστημα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που έχουν ανάγει σε γιορτή, έστησαν στην μέση ένα κρεβάτι και το διακόσμησαν με βρακάκια κρεμαστάρια, ερωτικά ‘’βοηθήματα’’ και άλλα ορεκτικά. Σκέφτηκα να βελτιώσω την διακόσμηση πετώντας επάνω στο κρεβάτι καβαλίνες και προφυλακτικά αλλά με συγκράτησε ο φίλος μου. Όμως θα γυρίσουν πάλι οι καιροί και θα επιστρέψει ο Υάκυνθος που δεν χρησιμοποιεί στριγγάκια για να μας χαρίσει την ευτυχία.