Τους τελευταίους μήνες που καταγράφω και κάνω με άρθρα την προδημοσίευση του βιβλίου μου για τα "Ιατρικά Γεγονότα της Χίου" και την περιρρέουσα Ιατρική ατμόσφαιρα από το 1963 έως το 1980, μου έρχονται σκέψεις και μνήμες και από την μαθητική μου πορεία τις δύο τελευταίες τάξεις της Εμπορικής Σχολής !
Η τύχη ή η μοίρα, το Κισμέτ στην πραγματικότητα, με έφερε για δύο χρόνια να είμαι και μαθητής με καθηγητές και δασκάλους, αλλά και με γιατρούς που έγιναν και δάσκαλοι μου !
Πάντοτε μου άρεσαν οι παροιμίες και τα διάφορα γνωμικά, που έχουν ρίζες στην μακραίωνη ιστορία της Ελληνικής γλώσσας , φιλοσοφίας και φιλολογίας !
Επειδή όπως γράφω βρέθηκα από δεκαέξι χρονών μέσα στους γιατρούς και τις κλινικές ότι είχε σχέση με γιατρούς και δασκάλους μου εξάπτουν την φαντασία !
Έτυχε συγχρόνως να έχω καθημερινά ακούσματα και γνώσεις και από καθηγητές και από γιατρούς !
Από εκείνα τα χρόνια μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το γνωμικό ή η παροιμία..." Ουδείς μωρότερος των ιατρών εάν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι " αλλά όταν τόλμησα μια φορά να κάνω τον έξυπνο στην έκτη τάξη στον μαθηματικό Λυκειάρχη Μιχάλη Πιτίδη ή Πουτού, γιατί αυτό ήταν το πραγματικό του επίθετο και το άλλαξε για ευνόητους λόγους και τον ρώτησα γιατί λέγεται αυτή η παροιμία ;
Μου αντίστρεψε τις λέξεις και φράσεις και μου λέει πες στον Αυγουστή (το 1958 ήταν γείτονες έμεναν δίπλα - δίπλα στην Μητρόπολη) ότι το σωστό είναι: " Ουδείς μωρότερος των διδασκάλων εάν δεν υπήρχαν οι γιατροί " πάντως εκείνη την μέρα δεν έφαγα χαστούκια !
Είχα την τόλμη και το θάρρος και ρωτούσα πολλές φορές άσχετα πράγματα με το μάθημα, για χιούμορ και χαβαλέ ,ασχέτως αν πολλές φορές έτρωγα ξύλο !
Μελέτησα από διάφορα βιβλία της ιστορίας για παροιμίες και γνωμικά και έβλεπα ότι υπήρχαν κατά το δοκούν ερμηνείες !
Γράφοντας προχθές για το Γιάννη Ζαφείρη, μου ήρθε στο μυαλό ένα πραγματικό γεγονός μεταξύ του Ζαφείρη και ενός ζεύγους δασκάλων, που είχαμε χειρουργήσει την κόρη τους με οξεία σκωληκοειδίτιδα και την ημέρα που έφευγαν με εξιτήριο και όλες τις αποδείξεις των 4.000 δραχμών για υποβολή στο δημόσιο για την πληρωμή τους... άνοιξε η δασκάλα την τσάντα της και έδωσε στον Ζαφείρη υποτίθεται τα τέσσερα χιλιάρικα κολλαριστά - κολλαριστά μόλις είχε εισπράξει τον μισθό της !
Την ρώτησέ ο Ζαφείρης, είναι μετρημένα; Ναι γιατρέ μου τα μέτρησα δύο φορές , μήπως είναι πιο λίγα; Τά μετράει ο Ζαφείρης και αντί τέσσερα επειδή ήταν κολλαριστά...τελικά ήταν οκτώ !
Και τότε άκουσα ξανά από στόματος του Ζαφείρη αχ καημένη μου δασκάλα επαληθεύεται η παροιμία ουδείς μωρότερος των ιατρών εάν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι !
Έπεσε πολύ γέλιο και σχόλια αν και κατά πόσο ισχύει η μία εκδοχή ή και οι δύο, πάνε γάντι και στους δύο επιστημονικούς κλάδους ;
Μετά τόσα χρόνια εμπειρίας και συναναστροφές και με τους δύο επιστημονικούς κλάδους πιστεύω ότι κύλισε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι !
Ότι και οι δύο ομάδες βράζουν στο ίδιο καζάνι με την ίδια συμπεριφορά και νοοτροπία που έχουν με μοναδική διαφορά ότι οι γιατροί δεν έχουν ως δημόσιοι υπάλληλοι παράλογες απαιτήσεις και με του ψύλλου πήδημα δεν κατεβαίνουν σε απεργία και να καταλαμβάνουν τα νοσοκομεία !
Αυτά τα λίγα και τα μυαλά στα κάγκελα για όσους καταλάβουν το μήνυμα μου !
Καλό ξημέρωμα !
Χίος 13 Ιουνίου 2020
Λευτέρης Πυκνής Μαλλιάς Καλλιμασιώτης