
Κύριε Διευθυντά,
Το τελευταίο ειρηνευτικό σχἐδιο Τράμπ για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας ανακινεί δυσεξήγητα ερωτήματα. Πρόκειται για την ἐκτη (αν μετρώ σωστά) volte face τού αλλοπρόσαλλου προέδρου τὠν ΗΠΑ από την ανάληψη των καθηκόντων του, η οποία επαναλαμβάνει το μείγμα φιλορωσικής αδιαλλαξίας, εξευτελισμού των εθνικών ερεισμάτων τής Ουκρανίας, αντιευρωπαϊκής και αντι-ΝΑΤΟικής πολιτικής. Όπως δείχνουν πρόσφατες ψηφοφορίες και δημοσκοπήσεις, οι γεωπολιτικές συνέπειες των νεοπαγών θέσεων Τράμπ δεν εκφράζουν ούτε την πλειοψηφία της Βουλης τὠν Αντιπροσώπων ἠ τού Κογκρέσου, ούτε την ευρεία κοινή γνὠμη στις ΗΠΑ. Ηδη οι ρεπουμπλικάνοι αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο ήττας στις μεσοπρόθεσμες εκλογές τού Νοεμβρίου 2026, προοπτική πού τούς αναγκαζει να ασχολούνται περισσότερο με την αναδιάταξη εκλογικών περιοχών προς όφελός τους (“gerrymandering”) παρά με την δημιουργία αναγκαίων υποδομών και παροχών σέ τομείς όπως η υγεία, οι αεροπορικές συγκοινωνίες, η καταπολέμηση τής ανεργίας.
Μονίμως πλέον παρατηρείται η αποστροφή ψηφοφόρων MAGA πρός τον θριαμβευτή ειρηνοποιό Τράμπ, χωρίς όμως αυτό να επηρεάζει (προς το παρόν τουλάχιστον) πολιτικούς προσανατολισμούς ή να προκαλεί μετασχηματισμούς στο υπουργικό συμβούλιο πιστων και αφοσιωμένων συνεργατών. Η Ζωή Λόφγκρεν, έμπειρη πρόεδρος τής Δικαστικής Επιτροπης της Βουλής Αντιπροσὠπων οπου υπηρετεί από το 1998, περιγράφει τον τρόπο λειτουργίας του Τράμπ με την φράση «He acts like a mafia boss», ενώ ο πρώην εξ απορρήτων συμβούλος ασφαλείας Τζών Μπόλτον έχει αναφερθεἰ στὀν ηχηρό θαυμασμό τού Τράμπ για αυταρχικούς ηγέτες όπως ο Κίμ Γιονγκούν τής Β. Κορέας.
Δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι τά δυσεξήγητα ερωτήματα πού αναφέρθηκαν εξ αρχἠς εξηγούνται μόνον από ουσιαστική, απόρρητη εξαρτηση τοὐ Τράμπ από τον Πούτιν, όπως άλλωστε καθιστἀ προφανές η σχἐση ψυχολογικής υποτέλειας και η αδυναμία κάθε αντιδικίας με τον Ρώσο δικτάτορα. Η ψυχασθένεια τού Τράμπ θα μπορούσε να ονομαστει «κυριαρχική εγωπάθεια» σε συνδυασμό μέ «εξαρτημένο ναρκισσισμό». Οι έντονοι ψυχισμοί τού Τράμπ εντείνονται από την ἀγνοια ή παρερμηνεία ιστορικών γεγονότων, από την επιπολαιότητα και την αυτοπροβολή με την οποία αντιμετωπίζει πολύπλοκα διεθνή θέματα και από την επιθετική λογοδιάρροια πού καλλιεργεί για να προστατεύει τον εαυτό του – όλα δείγματα βαθειάς ανέκφραστης ανασφάλειας και ενοχής.
Πέρα από τίς παρατηρήσεις πού ανέφερα, το πιθανό ενδεχόμενο η ρωσική KGB να κατέχει καταδικαστικές εγγραφές και φωτογραφίες από τις πολυετεις κρυφἐς σχέσεις του Τράμπ μἐ τον Επσταϊν ισως έχει ηδη διαμορφώσει την πραγματικότητα πού βιώνει η Ουκρανία και η Ευρώπη. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να αγνοήσει παρεμβάσεις και εκβιασμούς από Πούτιν-KGB; Ολοι γνωρίζουμε ότι η ενοχή αποδεικνύεται πολύ ευκολότερα από την αθωότητα.
Καθημερινή 26/11/25


































