Η 17η Νοέμβρη είναι το σημείο αναφοράς όσον αφορά τη δικτατορία λόγω της ηρωικής εξέγερσης… Η επτάχρονη χούντα (1967-74) δεν συσσώρευσε μόνο δεινά στον τόπο γενικότερα αλλά, δυστυχώς, φρόντισε εκτός από το να εκτελέσει εν ψυχρώ αγωνιστές της ελευθερίας και της δημοκρατίας, να βασανίσει, να φυλακίσει, να εξορίσει όλους όσοι δεν συμμορφώνονταν προς τας υποδείξεις… Και δεν ήταν μόνο αυτοί… Ήταν και εκείνοι που εξαφανίστηκαν από προσώπου γης πληρώνοντας το τίμημα της αντιχουντικής δράσης και στάσης τους…
Βέβαια, μια αλήθεια είναι ότι η λαομίσητη χούντα αποτέλεσε το πικρό «κερασάκι» στην «τούρτα» που είχε αρχίσει να παρασκευάζεται αμέσως μετά τον πόλεμο. Από το εμφυλιακό και μετεμφυλιακό κράτος που φρόντισε να επιβάλλεται με την τρομοκρατία και με τον αέρα του «νικητή» και να είναι ο φόβος και ο τρόμος. Με τις φυλακίσεις, τις εξορίες, με τις συνεχείς παρακολουθήσεις, με τους «μυστικούς», όπως αποκαλούνταν οι άνδρες της Αστυνομικής Ασφάλειας, με το παρακράτος και τους βαστάζους του.
Τραγικές και δραματικές καταστάσεις εκτυλίσσονταν στη χώρα αλλά και στη Χίο τα προδικτατορικά χρόνια με αποκορύφωμα τα χρόνια της χούντας. Και ιδιαίτερα εκείνα μέχρι το 1963 και στη συνέχεια από το 1965 ως το ’67, χωρίς να απουσιάζουν και τα ενδιάμεσα διαστήματα. Ο αντικομμουνισμός ήταν στην ημερήσια διάταξη και σε έξαρση, αν και υπήρξε μια ύφεση στα χρόνια που είχε την εξουσία η Ένωση Κέντρου. Η επιτυχία της ΕΔΑ το 1958, όταν αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα και έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, δεν είχε ανάλογη συνέχεια. Το 1961 ακολούθησαν οι εκλογές της βίας και της νοθείας από το τότε κόμμα της Δεξιάς, την ΕΡΕ που ήταν και η νικήτρια.
Όπως έγραφα και χτες τα χρόνια της χούντας είχαμε την εξαφάνιση από προσώπου γης ενός νεαρού συμπατριώτη μας με αρκετές αγωνιστικές περγαμηνές στο ενεργητικό του μέχρι τότε. Του Σταύρου Κιολέογλου από τον Βροντάδο που δεν «βολευόταν με λιγότερο ουρανό, που βολευόταν παρὰ μόνο στον ήλιο, και η καρδιά του βολευόταν παρὰ μόνο στο δίκιο». Μπορείτε σήμερα στις 15.00 να δείτε την αφήγηση του Αντώνη Λάρδα για τον Σταύρο στην «Αλήθεια TV».
Του Δημήτρη Φρεζούλη
