21η Απριλίου αύριο που μας παραπέμπει σε αλήστου μνήμης ημερομηνία με την πιο κάτω μαρτυρία του πατριώτη και αγωνιστή Κώστα Πλακωτάρη:
«Πρώτη μέρα, πάω στο ραφείο και ακούω απ’ το πρωί εμβατήρια. Κατάλαβα… Δικτατορία. Καρφιτσώνω πάνω στα ρούχα τίνος είναι το ένα, τίνος είναι το άλλο και στέλνω στα σπίτια τους όσα ήταν έτοιμα. Στα άλλα βάζω χαρτάκια πάνω. Το μεσημέρι πάω να φάω, και στο γυρισμό βλέπω τον Γιώργη τον χωροφύλακα. Ένας χοντρός ήτανε, καλό παιδί. Καλή του ώρα. Με κοίταζε από το σπίτι του, από τη βεράντα. Λέω, πώς με κοιτάζει αυτός έτσι; Σαν να ήθελε να μου πει κάτι.
Προχωρώ. Βγαίνοντας από το στεναδάκι της οδού Λαϊνά του χωριού μου, βλέπω κάτω από τον αστυνομικό σταθμό (ήταν απέναντι από το φούρνο Ψαρρού) μια κούρσα. Λέω, από μέσα μου, αυτή είναι για μένα. Θα με πιάσουνε, την πρώτη μέρα κιόλας; Δεν το περίμενα. Αλλά άμα είδα την κούρσα, είδα και το χωροφύλακα, λέω για μένα είναι αυτοί.
Πράγματι, περνώντας το μπακάλικο του Αφεντή κατεβαίνοντας το δρόμο των Σκαλών, βγαίνει από πίσω μου ο Στρατής ο χωροφύλακας και από μπρος βγαίνει ο ενωματάρχης, απ’ του Κόρμαλου το μπακάλικο. Και με βάζουνε μες τη μέση. Κι από πίσω ο Γιώργης ο χοντρός χωροφύλακας.
Με πάνε απάνω στο σταθμό, με ψάχνουνε. Εγώ διαμαρτυρόμουν. Ο χοντρός ο χωροφύλακας που ήταν ο πιο καλός, μου λέει, μην τους μιλείς. Λέω, τι, θα με σκοτώσουνε; Λέει, μην τους μιλείς. Φύγανε αυτοί κάποια στιγμή και μου είπε αυτή την κουβέντα ο Γιώργης.
Ήμουν με το πουκάμισο και με πήγανε στην Ασφάλεια, στη Χώρα... Με το που μπαίνω μέσα στο κρατητήριο βλέπω 8 άλλους κι εγώ εννιά. «Γεια σας βρε παιδιά! Δόξα τω Θεώ» λέω, «καλά κι είναι κι ετούτοι και κάμνουνε καμιά δικτατορία κι ανταμώνουμε, γιατί είχα να σας δω 2-3 χρόνια. Κρουαζιέρα ανά τας νήσους, όλα πληρωμένα. Το συσσίτιο, ο ύπνος, όλα πληρωμένα». Τώρα πού θα μας πάνε; Λογαριάζαμε πως θα μας πάνε στον Άγιο Στράτη, δεν λογαριάζαμε Γυάρο.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Από την τηλεοπτική εκπομπή της «Αλήθεια TV» και τον 4ο τόμο «Ανθρώπινες Διαδρομές» (εκδόσεις Άλφα Πι).
