Φαντάζομαι την έκπληξη των ιδιοκτητών αυτοκινήτων που είχαν παρκάρει παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο του αεροδρομίου, επιστρέφοντας να πάρουν τα οχήματά τους, βλέποντας το ροζ χαρτάκι στα παρμπρίζ τους. Ξέρετε, την περασμένη εβδομάδα, οι τροχονόμοι βγήκαν παγανιά και μοίρασαν αφειδώλευτα κλήσεις. Κλήσεις που σημαίνουν χαράτσι και σε βγάζουν από τα ρούχα σου.
Για να δούμε όμως την όλη υπόθεση πιο ρεαλιστικά. Εντάξει, υπάρχει μια πινακίδα απαγόρευσης της στάθμευσης στην αρχή στο πάλαι ποτέ κέντρο της «θείας». Για να τη δεις όμως πρέπει να πας μέχρις εκεί. Και δεν μπορείς κιόλας να «μυρίσεις τα νύχια σου» και έτσι να μη σταθμεύσεις. Ένα το κρατούμενο. Το δεύτερο και πιο ουσιαστικό σε τι εμπόδιζαν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα την απρόσκοπτη λειτουργία των δύο κεντρικών ροών του δρόμου; Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία η κυκλοφορία γίνεται μια χαρά και χωρίς πρόβλημα και στις δύο λωρίδες. Και με δεδομένο πως δεν προσφέρεται χώρος στάθμευσης του αεροδρομίου. Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση γιατί και σε άλλες τοποθετούνται απαγορευτικά χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Ας το πάρουμε όμως διαφορετικά και ας δεχτούμε ότι από τη στιγμή που υπήρχε απαγορευτικό δεν έπρεπε να παρκάρουν. Δεν θα μπορούσαν οι τροχονόμοι, αντί για τα «ραβασάκια» που έβαλαν, να βάλουν κάποια προειδοποιητικά σημειώματα για να το έχουν υπόψη τους οι οδηγοί να μην ξαναπαρκάρουν; Καμία ευκαιρία χάριτος; Γιατί τόση και τέτοια αναλγησία;
Τι να πω…; Κάποια πράγματα είναι εντελώς ακαταλαβίστικα. Σίγουρα πολλές φορές το παρκάρισμα γίνεται σε σημεία που εμποδίζεται η κυκλοφορία ή προκαλείται κίνδυνος. Και απαιτείται απαγορευτικό και κλήση για πρόστιμο και αφαίρεση πινακίδων. Αλλά έλεος στις περιπτώσεις εκείνες που «δεν βγάζουν μάτι». Και η Επιτροπή Κυκλοφορίας, που είναι λέει αρμόδια για τη σήμανση, ας βλέπει διαφορετικά την κάθε περίπτωση. Και αν δεν υπάρχει κίνδυνος και δεν εμποδίζεται η κανονική ροή ας κάνει και τα στραβά μάτια…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
