Τι να γράψεις πάλι και πώς να αποδεχτείς μια τέτοια τρομερή απώλεια ενός ανθρώπου που έφυγε κι αυτός, όπως και τόσοι άλλοι, τόσο ξαφνικά, τόσο άδικα και τόσο άδοξα. Κεραυνός εν αιθρία ήταν η είδηση που εξαπλώθηκε πριν λίγες μέρες από τη μιαν άκρη του νησιού μέχρι την άλλη. Μια είδηση από εκείνες που τίποτα αισιόδοξο δεν προοιωνίζουν, αφού η κατάληξή της είναι μάλλον προδιαγεγραμμένη. Και μάλιστα όταν αφορά ένα συμπατριώτη που έχει γράψει ιστορία παραδεκτή από όλους, μιας και υπηρέτησε με συνέπεια και πίστη σε ένα πόστο που είχε ως αποστολή του να χαρίζει ανακούφιση. Μια αποστολή που είχε σχέση με όλους μας. Άλλοτε ως ιδιώτης γιατρός και άλλοτε ως κρατικός.
Έτσι έφυγε και ο Νίκος Ταναΐϊνης, ο ορθοπαιδικός, ο υπεύθυνος του Κέντρου Υγείας, ο άνθρωπος, ο φίλος, ο σύντροφος. Το πάλεψε πολύ μέχρι την τελευταία στιγμή αλλά ο χάρος είναι ανίκητος. Παλέψανε «στα µαρµαρένια ἀλώνια, κι όποιος νικῆσῃ ἀπὸ τοὺς δυὸ νὰ παίρνῃ τὴν ψυχή του». Σχεδόν δέκα μέρες κράτησε το πάλεμα, ο Νίκος τα έδωσε όλα αλλά η μάχη ήταν άνιση. Το ανεύρυσμα στον εγκέφαλο δεν του έδινε πολλές πιθανότητες να τα καταφέρει. Γι' αυτό και μεταφέρθηκε επειγόντως στην Αθήνα, καθώς η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Όμως την Παρασκευή έσβησε κι αυτή και παραδόθηκε στο μοιραίο.
Τον Ταναΐνη τον χαιρόμουν γιατί ήταν πάντα χαμογελαστός, γεμάτος ζωή, με όρεξη για το κάτι παραπάνω. Ένας άνθρωπος που είχε βάλει στόχο ζωής να προσφέρει από όλα τα μετερίζια που επέλεξε. Και βέβαια ως γιατρός με άριστη επιστημονική κατάρτιση, με αγάπη και έγνοια για τον ασθενή του. Και εξακολουθούσε να προσφέρει και μετά το θάνατό του. Τέτοιο μεγαλείο ψυχής. Και μπράβο στην οικογένειά του, αφού σεβόμενη τη δράση και τη συνεχή κοινωνική προσφορά του όλα αυτά τα χρόνια, προχώρησε σε δωρεά οργάνων (ήπαρ, νεφρά και κερατοειδή), όπως και ο ίδιος θα επιθυμούσε.
Πότε θα βγεις στη σύνταξη να ξεκουραστείς, τον ρώτησα πριν λίγο καιρό. Ε, όλο και κοντεύω, μου είχε πει. Μόνο που αυτή τη σύνταξη δεν πρόλαβε να τη χαρεί και τη διέκοψε το αστροπελέκι του ανευρύσματος.
Απίστευτη μας φάνηκε στην αρχή η πικρή είδηση για το πρόβλημα υγείας του. Μα είναι δυνατόν, αναρωτηθήκαμε για μια ακόμα φορά. Και όμως ήταν και η αγωνία όλων μας μεγάλωνε καθώς τα νέα που έρχονταν από την Αθήνα δεν ήταν καθόλου αισιόδοξα. Δεν παύαμε βέβαια να ελπίζουμε και σε ένα θαύμα. Όμως μόνο θαύματα δεν γίνονται στη σημερινή εποχή και έτσι ετοιμαζόμαστε να αποχαιρετήσουμε έναν ακόμα αγαπητό φίλο.
Η εξόδιος ακολουθία αύριο Τετάρτη στις 6.00 μ.μ., από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νενήτων.
Το ενδιαφέρον οδοιπορικό του, διανθισμένο και με ιατρικό και πολιτικό και προσωπικό άρωμα την προσεχή Τρίτη 27 Αυγούστου όπως μου το αφηγήθηκε ο ίδιος το 2019 στην εκπομπή «Ανθρώπινες Διαδρομές» της «Αλήθειας».
Του Δημήτρη Φρεζούλη
