Αξιωθήκαμε, λοιπόν, να φτάσουμε, για μια χρονιά ακόμα, στη γιορτή της Παναγίας που δεσπόζει το καλοκαίρι, αλλά και στο τέλος του 15αύγουστου. Κοντεύει, βέβαια, να φύγει κι αυτό, αλλά σάμπως μένει και τίποτα μόνιμο σ’ αυτό τον κόσμο; Όλα έρχονται και παρέρχονται, η ζωή εξακολουθεί να κυλάει, οι χαρές και οι πίκρες εναλλάσσονται, οι ανησυχίες και το άγχος είναι στην ημερήσια διάταξη. Και περιμένουμε, που λέτε, κάποιες τέτοιες γιορτινές μέρες να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, από τη μιζέρια, να ξεχάσουμε όσα μας απασχολούν, να χαλαρώσουμε λίγο, να σκεφτούμε ότι και με τα τόσα βάσανα πάλι η ζωή γλυκιά ‘ναι… Μόνο που φέτος κι αυτή η γιορτινή μέρα θα είναι διαφορετική λόγω του τρισκατάρατου…
Και ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά τα μικρά διαλείμματα που δίνουν ένα διαφορετικό νόημα στη ζωή μας. Και καθιερώθηκαν από αρχαιοτάτων χρόνων, ώστε να μας κάνουν «άλλους» ανθρώπους. Γιατί, όπως φαίνεται, από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος στη γη, γύρευε ευκαιρίες να ξεφεύγει από τη μονοτονία και τη ρουτίνα του.
Διάλειμμα, λοιπόν, ενόψει και επειδή φέτος μας «κάθισε» και βολικά, αυτό το τριήμερο, αρχής γενομένης από σήμερα, είναι εξαιρετικό και με λίγη καλή διάθεση μπορεί να είναι και υπέροχο. Όπως μπορεί να το απολαύσει κανείς. Και με τα πολλά αλλά και με τα λίγα. Και με πλούσιο τραπέζι, αλλά και με φτωχότερο. Και έστω χωρίς γλέντια και χορούς και πανηγύρια.
Διάλειμμα από στενόχωρες σκέψεις, διάλειμμα από τα αδιέξοδα που μας τριγυρίζουν, διάλειμμα από όλα όσα μας απασχολούν. Το τελευταίο διάλειμμα πριν από το δύσκολο φθινόπωρο και χειμώνα που μας περιμένουν. Και έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά, καθώς πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Ας φροντίσουμε λοιπόν τούτο το διάλειμμα να το χαρούμε, όσο μπορούμε. Να χαλαρώσουμε από την καθημερινή τσίτα. Να πούμε, προς το παρόν, ας πάει και το παλιάμπελο. Να περάσουμε καλά αυτό το τριήμερο. Μακάρι, έστω και με τους όποιους περιορισμούς!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
