Από τότε που ήμουν μικρός, δεν θυμάμαι να πέρασαν ποτέ Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά και να μην άκουγα στα δελτία ειδήσεων, του ραδιοφώνου αρχικά και της τηλεόρασης στη συνέχεια, ότι υπάρχει επάρκεια προϊόντων στην αγορά. Όπως φαίνεται, είναι μια φράση κλισέ που χρησιμοποιείται πάντα από τους συντάκτες αυτών των δελτίων και είναι απομεινάρι κάποιων άλλων εποχών, που εξακολουθεί όμως και σήμερα να είναι στην επικαιρότητα, άσχετα ότι δεν έχει λόγο ύπαρξης. Κι αυτό γιατί, σήμερα, όχι μόνο επάρκεια τροφίμων υπάρχει, όχι μόνο υπερεπάρκεια, αλλά και του πουλιού το γάλα βρίσκεις, που λέει ο λόγος. Λείπει όμως το «ρευστό»…
Προφανώς ήταν μια φράση που είχε χρησιμοποιηθεί σε χρόνια δίσεκτα, όταν πραγματικά υπήρχε πρόβλημα, και έμεινε και σήμερα για να μας τα θυμίζει. Να μας θυμίζει εποχές που τα απολύτως αναγκαία και απαραίτητα για ένα εορταστικό τραπέζι ήταν στα ουσιώδη εν ανεπαρκεία.
Και πραγματικά, πώς είναι δυνατόν να συγκριθούν εκείνες οι αλήστου μνήμης εποχές με τις σημερινές; Όταν η χώρα έβγαινε από έναν παγκόσμιο πόλεμο, μπλεκόταν σε έναν άλλον εμφύλιο και ακολουθούσε μια περίοδος πέτρινη. Όταν το κρέας έμπαινε στο τραπέζι κάθε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Πάσχα. Όταν ήταν άγνωστα, στους περισσότερους τουλάχιστον, όλα όσα κυκλοφορούν στην αγορά και προορίζονται για το γιορτινό τραπέζι.
Βέβαια σήμερα υπάρχει και του πουλιού το γάλα, δεν υπάρχουν όμως φράγκα. Επάρκεια λοιπόν τροφίμων, ανεπάρκεια όμως χρημάτων. Και όπως φαίνεται πάντα σε κάτι θα είμαστε επαρκείς και σε κάτι ανεπαρκείς. Με λίγα λόγια πάντα «ριγμένοι» είμαστε. Παρ’ όλα αυτά Καλή Πρωτοχρονιά!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
