Αδέλφια καλημέρα και καλό μήνα. Έτσι μας έκανε ποδαρικό και ο Σεπτέμβρης και τυπικά μπαίνουμε στο φθινόπωρο, γιατί ουσιαστικά ίσως να καθυστερήσει αρκετά. Και μας συμφέρει βέβαια αυτό το τελευταίο, αφού θα εξακολουθούμε να ζούμε σε καλοκαιρινούς ρυθμούς. Φυσικά ο κύβος ερρίφθη.
Πάντως και το φθινόπωρο έχει τις χάρες του… Δεν είναι όπως εκείνες του καλοκαιριού, αλλά έχει κι αυτό τις ομορφιές του. Μας πειράζει που βραδιάζει νωρίτερα, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό είναι αναπόφευκτο, αφού ο ήλιος άρχισε να χαμηλώνει. Πάντως τα μπάνια μας συνεχίζονται…
Αλίμονο σε εκείνους που ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους να φύγουν. Πάντως εμείς οι Χιώτες είμαστε οι τυχεροί, αφού παραμένουμε εδώ και εξακολουθούμε να ζούμε στο ίδιο μήκος κύματος. Με τις βόλτες μας, τα καφεδάκια μας στην πλατεία ή στην προκυμαία, τα μπάνια μας σε παραλίες που δεν γίνεται το πατείς με πατώ σε, με τις βραδινές τσάρκες μας, κάποιοι και με τα ουζάκια τους. Και ο Σεπτέμβρης είναι όμορφος μήνας. Ούτε πολύ ζέστη αλλά ούτε και κρύο, με μια δροσιά καλοδεχούμενη και ευπρόσδεκτη, με τις ζακέτες και τα μπουφανάκια μας να προστατεύουν τους ώμους μας κυρίως. Υπέροχα!
Έτσι φεύγει και η τελευταία μεγάλη φουρνιά, κυρίως των δικών μας που μας θυμήθηκαν και φέτος και απόλαυσαν το καλοκαίρι κοντά μας. Κυρίως των γυναικόπαιδων που δεν είχαν άλλες υποχρεώσεις να αποχωρήσουν ενωρίτερα. Και πρέπει να ετοιμαστούν για τη νέα σχολική χρονιά…
Κι αυτή η προετοιμασία είναι και μια μικρή ιεροτελεστία, έτσι; Ειδικά για τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου. Όταν πάνε στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς αρχίζει η βαρεμάρα, αλλά όσο είναι στο Δημοτικό, οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές.
Πάντως το… αραίωμα από κόσμο έχει γίνει ήδη αισθητό και στην καθημερινότητά μας, καθώς κυκλοφορεί λιγότερος κόσμος και φυσικά και λιγότερα αυτοκίνητα. Ας πούμε ότι η πόλη πήρε μιαν ανάσα. Και αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Έτσι σιγά - σιγά ξαναγυρίζουμε στα ίδια και επί τα αυτά…
