
Aναστασίας της φαρμοκολυτρίας η μνήμη τιμήθηκε χτες και την τιμητική του είχε το Φραγκοβούνι, όπου και η εκκλησία της. Χρόνια πολλά λοιπόν, στις Αναστασίες, στις Στάσες και στις Τασούλες που γιόρταζαν χτες. Και αύριο γιορτάζουν οι Ευγενίες. Εν τω μεταξύ εμείς οι υπόλοιποι εξακολουθούμε να ζούμε στον αστερισμό των Χριστουγέννων. Κατά τα λοιπά ο κόσμος εξακολουθεί να είναι σε αναστάτωση, η κυβέρνηση να προσπαθεί να μας πείσει για τις καλές προθέσεις της, τοπικά είμαστε σε εορταστική ατμόσφαιρα.
Προπαραμονή σήμερα και υποθέτουμε ότι η κίνηση θα αυξηθεί κι άλλο στην εορταστική αγορά… Εμ, αν δεν αυξηθεί τώρα, που έχουμε προπαραμονή, πότε θα αυξηθεί; Πάντως κόσμος κυκλοφορεί στους εμπορικούς δρόμους μας και ειδικότερα στην Απλωταριά. Το ερώτημα είναι αν ψωνίζει…
Πάντως, έτσι κι αλλιώς, όσο να ‘ναι, όλο και κάτι θα ψωνίσεις… Είναι δυνατόν γιορτινές μέρες, έστω και με δεδομένη την ακρίβεια, να μην ψωνίσεις κάτι; Το «καλούν» οι περιστάσεις και έστω και από το υστέρημά σου, όλο και κάτι βγάζεις στην άκρη για τις γιορτινές αγορές. Όπως κάθε χρόνο…
Εν τω μεταξύ, ειδικότερα στην Απλωταριά, το ραβαΐσι που προκαλείται είναι μεγάλο. Ένας μικρός «χαμός» καθώς κάποιες ώρες δημιουργείται και το αδιαχώρητο από τα σούρτα - φέρτα. Εκείνες που δεν θα πρέπει να έχουν παράπονο πρέπει να είναι οι καφετέριες και τα άλλα συναφή μαγαζιά.
Κατά γενική ομολογία «φτωχότερα» θα είναι τα φετινά Χριστούγεννα όχι μόνο για τους καταναλωτές, που βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται, αλλά και για τους εμπόρους, που έρχονται αντιμέτωποι με μια «παγωμένη» αγορά. Και ο τζίρος τους πέφτει συνέχεια. Δυστυχώς, ενός κακού μύρια έπονται…
Πάντως οι επιχειρήσεις παλεύουν πια για την επιβίωση και όχι για την κερδοφορία, όπως κάποια άλλα χρόνια πριν… Και το κακό είναι ότι δεν ξέρουν και τι τους επιφυλάσσει η αυριανή ημέρα, καθώς η αγορά εξακολουθεί να δυσκολεύεται και οι προβλέψεις για το μέλλον δεν είναι τόσο ευοίωνες…
Ας μην ξεχνάμε ότι στο όριο της φτώχιας ζουν πολλοί Έλληνες, ενώ ένας στους 10 δεν έχει πόρους να πληρώσει «τα προς το ζειν», σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Και μπορεί να μην φαίνεται με μια πρώτη ματιά, αλλά…
Άσχετα, βέβαια, αν αγοράσουμε κάτι ή όχι, πολλοί θα είναι εκείνοι από εμάς που θα κατέβουν στην Απλωταριά -κυρίως- για μια εορταστική βόλτα, αν μάλιστα είναι ευνοϊκός και ο καιρός. Έτσι για να πάρουμε μια μυρουδιά…
Κάτι που επισημαίνω κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, είναι να μην κλείσουμε την πόρτα σε κανένα παιδάκι που θα έρθει γεμάτο χαρά να μας πει τα κάλαντα… Ένα πρόσθετο έξοδο θα αντιτάξουν κάποιοι από εσάς, αλλά για ελάτε στη θέση των παιδιών που «τρώνε πόρτα»… Ας θυμηθούμε τα δικά μας παιδικά χρόνια!
Του Δημήτρη Φρεζούλη