Να, λοιπόν, που μια εξέδρα μπορεί και να… διχάσει! Το διαπιστώσαμε πρόσφατα με αφορμή την παρέλαση για την εθνική μας επέτειο, καθώς υπήρξε διαφορετική ερμηνεία του λεγόμενου πρωτοκόλλου. Η ζημιά οφειλόταν, βέβαια, στο ότι δεν ήρθε εκπρόσωπος της κυβέρνησης που έχει πάντα τον πρώτο λόγο και είναι εκείνος που στέκεται μπροστά - μπροστά στην εξέδρα…
Έτσι το ερώτημα ήταν ποιος από τους δύο κορυφαίους αιρετούς μας, ο Αντιπεριφερειάρχης ή ο Δήμαρχος… Και, όπως διαβάσατε ήδη, «υπερίσχυσε», σύμφωνα με το τυπικό πάντα, ο Μπουγδάνος ενώ ο Κάρμαντζης αρχικά πήγε απέναντι και στη συνέχεια δίπλα και όχι πάνω στην εξέδρα…
Δεν ξέρω ποιος από όλους εκείνους που είχαν θέα προς την εξέδρα έδωσε την παραμικρή σημασία ποιος ήταν πάνω και ποιος δεν ήταν. Έχω την εντύπωση κανείς, γιατί ο κόσμος, κατά κάποιο τρόπο, έχει ξεπεράσει τα… πρωτοδεύτερα. Όπως φάνηκε οι μόνοι που έδωσαν σημασία ήταν οι ίδιοι, Αντιπεριφερειάρχης και Δήμαρχος. Και έγιναν «βούκινο» στα Μέσα Ενημέρωσης και πολλοί αναρωτήθηκαν αν είναι δυνατόν να δημιουργούνται τέτοιες «κόντρες», κάτι, βέβαια, που δεν κολάκεψε ούτε τον έναν ούτε τον άλλον…
Και εγώ, με τον απλοϊκό τρόπο σκέψης μου, σκέφτομαι και τι θα γινόταν αν και οι δύο ήταν πάνω στην εξέδρα; Έστω ακόμα και πλάι - πλάι ή λίγο πιο μπροστά ο ένας από τον άλλον; Κάτι θα «έτρεχε στα γύφτικα» και να επαναλάβω κανείς δε θα έδινε την παραμικρή σημασία…
Όμως τι παρατηρώ πολλά χρόνια και επί νομαρχιακής και επί περιφερειακής αυτοδιοίκησης…; Ότι οι σχέσεις των εκάστοτε Νομαρχών ή Περιφερειαρχών και Δημάρχων ποτέ δεν ήταν καλές. Οι μεν υπέβλεπαν τους δε και το αντίστοιχο. Αντί να είναι «κώλος και βρακί», μετά συγχωρήσεως, που λέει ο λόγος, βλέπονται με μισό μάτι. Και αυτό, βέβαια, μόνο σωστό και θεμιτό δεν είναι ανάμεσα στους δύο κορυφαίους του νησιού μας.
Και σε κάθε περίπτωση από το τυπικό ας περάσουμε στο ουσιαστικό. Τέρμα αυτού του είδους οι «κόντρες». Μια χαρά είναι και ο Αντιπεριφερειάρχης (που παραδίδει αύριο τη σκυτάλη) και ο Δήμαρχος, με τη δική του προσφορά ο καθένας. Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε μελλοντικά να υπάρχει συνεργασία, αγάπη και σύμπνοια μεταξύ τους.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
