Έτσι αισίως φτάσαμε και στην τελευταία εβδομάδα του έτους 2020… Ενός έτους που το περιμέναμε πολύ διαφορετικό, αλλά μας απογοήτευσε, μας αγανάκτησε και μας απέλπισε στον ανώτατο δυνατό βαθμό… Και ήταν τόσο ωραίο και στρογγυλό το νούμερο με τα δύο εικοσάρια στη σειρά που είχαμε την αίσθηση ότι θα ήταν καλύτερο των προηγουμένων… Αλλά δεν βαριέστε…
Τέτοιες μέρες πέρυσι που ανταλλάσσαμε ευχές, λογαριάζαμε χωρίς τον κορωνοϊό που καιροφυλακτούσε να εισβάλει στη χώρα και να φέρει τα πάνω κάτω… Και ποιος θα μας το έλεγε και ποιος θα μπορούσε να προβλέψει μια τέτοια εξέλιξη… Και τι εξέλιξη, ε; Τραγική στην κυριολεξία που αναστάτωσε ολόκληρο τον πλανήτη. Και που δυστυχώς η πανδημία συνεχίζεται και για να δούμε αν υλοποιηθούν και οι ελπίδες που όλοι στηρίζουν στο εμβόλιο…
Και ενώ από τον Φλεβάρη που έκανε την εμφάνισή του στη χώρα μας και για τους επόμενους τρεις μήνες η εξέλιξη ήταν μαλακή, θα την χαρακτήριζα, καθώς τηρούσαμε ευλαβικά και τις απαγορεύσεις, στη συνέχεια ήρθε η λαίλαπα… Η απελευθέρωση από την πρώτη καραντίνα είχε τραγικά αποτελέσματα και οι θάνατοι άρχισαν να ακολουθεί ο ένας τον άλλον, οι διασωληνωμένοι να αυξάνονται, τα κρούσματα να παίρνουν την ανηφόρα. Και, όχι αδικαιολόγητα, αρχές του φθινοπώρου μας έπιασε πανικός με το μεγάλο ερώτημα και ζητούμενο αν αντέξει το σύστημα υγείας, καθώς οι κλίνες γέμιζαν και οι ΜΕΘ ήταν ανεπαρκείς… Έτσι μπήκαμε σε δεύτερη καραντίνα και σε δεύτερο απαγορευτικό με τα πολλά που συνεπαγόταν αμφότερα…
