Όπως έχω ξαναγράψει στο βωμό της τηλεθέασης τα κανάλια έχουν ξεφύγει εδώ και χρόνια. Και όχι μόνο τα πρωινάδικα, τα μεσημεριανά και τα απογευματινά. Ακόμα και τα δελτία ειδήσεων, που υποτίθεται ότι διατηρούν μια σοβαρότητα. Έγραψα υποτίθεται, γιατί μόνο σοβαρά δεν είναι, αλλά από τη στιγμή που το υποτιθέμενο, επίσης, Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο δεν δίνει σημασία τι άλλο να κάνουν; «Αλωνίζουν» και δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή.
Προσωπικά βλέπω ένα δελτίο ειδήσεων την ημέρα σε όποιο κανάλι, κρατικό ή ιδιωτικό, «κάτσει» μπροστά μου και ανάλογα τις ώρες. Και καθόλου βέβαια τις υπόλοιπες, τις λεγόμενες λάιφ στάιλ εκπομπές, παρά μόνο όταν κάνω ζάπινγκ και για δευτερόλεπτα γίνομαι μάρτυρας των όσων λέγονται σε αυτές.
Και τι έχω παρατηρήσει, όχι μόνο για την περίπτωση της «Κιβωτού», αλλά και για εκείνες που προηγήθηκαν (12χρονη, Ρούλα κ.λπ.). Ότι κάνουν την τρίχα - τριχιά, φτάνει να ξυπνήσουν τα πιο περίεργα ένστικτά μας που όλοι έχουμε και ως άνθρωποι με αδυναμίες.
Για την υπόθεση της «Κιβωτού» έχω ξαναγράψει. Ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή να δούμε τι θα προκύψει, τελικά, από όλα όσα καταμαρτυρούν στον πατέρα Αντώνιο, αλλά με αποδείξεις και όχι με ενδείξεις που σηκώνουν πολύ νερό στα κρασί τους…
Έβλεπα προχτές τυχαία, και λόγω Μουντιάλ, το δελτίο του Αντέννα. Και το οποίο λέει είχε εξασφαλίσει εικόνες και βίντεο από την κακοποίηση των παιδιών. Και τι έδειχναν τα βίντεο; Παιδιά που φύτευαν μαρουλάκια, ασχολούνταν με αγροτικές δουλειές, «έγδερνανν» με μαχαίρι ένα ζώο. Ποια ήταν η κακοποίηση, αναρωτήθηκα. Γιατί να μη μάθουν να κάνουν κάτι χρήσιμο στη ζωή τους; Τι ήταν το επιλήψιμο; Και όλα αυτά θεωρήθηκαν κακούργημα για το κανάλι.
Πόσους από εμάς όταν ήμασταν παιδιά δεν μας έπαιρναν οι γονείς μας στα χωράφια και τα καλοκαίρια δεν απασχολούμασταν σε κάποια δουλειά; Με τον τρόπο αυτό μπαίναμε από μικροί στη διαδικασία της ζωής, που έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είναι ρόδινη, και έπρεπε από μικροί να συνηθίζουμε στις δυσκολίες της. Και αυτή η ενασχόλησή μας ήταν η αφορμή να προσπαθήσουμε να γίνουμε κάτι διαφορετικό στην κοινωνία.
Υπερβολές, λοιπόν, το αγαπημένο μότο των Μέσων Ενημέρωσης στις μέρες μας, με αποτέλεσμα η τρίχα να γίνεται τριχιά και μάλιστα χωρίς ντροπή!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
